Even voorstellen.

Hallo

Mijn naam is Willy 48 jaar ,gelukkig getrouwd en een grote zoon van al weer 17 jaar.

begin 2017 kreeg ik zware griep en slijm problemen in mijn long na 3 dagen van veel slaap begon ik langzaam me weer beter te voelen en de voordeel van de griepaanval was dat ik de sigaret hoe raar ook na ongeveer 35 jaar vies vond ruiken en smaken, dus na jaren proberen te stoppen was het nu tijd.

Twee weken later ,onderweg naar huis kreeg ik een hoestaanval en voelde pijn in mijn onderrug en kreeg het benauwd en ja hoor een klaplong was een feit, na het weekje ziekenhuis na een drain in mijn long mocht ik weer naar huis en begon na herstel van 5 week het werk weer te hervatten, ik had nog wel last van moeheid en lusteloosheid maar gooide dat op de herstel van een klaplong .

Daarna hoop je vooruitgang wand je rookt niet meer dus je wordt weer gezond toch? nou nee niet helemaal , bij het lachen of warm weer kreeg ik pijnscheuten bij de hartstreek soms licht soms verontrustend zwaar ,toch maar weer een afspraak met de longarts, na een ct scan werd zichtbaar dat de linkerlong grote vlekken had terwijl de klaplong rechts was conclusie longblaasje waren kapot en zoals ik begreep moet de longen ongeveer 85% zuurstof aan het bloed geven en was bij mij 56% maar volgens de longarts kon ik daar wel oud mee worden en kwamen daar de pijnscheuten niet van en tja ben je op dat moment COPD patiënt ? ik weet het niet.

De pijnscheuten gingen na een half jaar niet over dus toch maar weer naar de huisarts om er toch achter te komen, toen kwam de conclusie , Syndroom van Tietze ! en bedankt maar weer dat kan er ook bij .

Nu een jaar verder , nog steeds niet gerookt NEE knap he , vind ik zelf ook , voel ik me beter > ? zucht nee ben nog steeds vaak moe lig vaak vroeg op bed ,en vindt het moeilijk om energie te verdelen zodat ik voor de leuke dingen zoals vissen wat ik vaak deed voor de klaplong wat over hou , bloedtesten heb ik al gehad die waren goed , heb ik COPD ik weet het niet dat is me niet verteld door de longarts wel de staat van mijn longen.

Weet dat ik niet alleen ben met dit probleem en voel me soms een zeur luilak die niks wil of nergens zin aan heeft, zo was ik nooit ,ik was de hdd figuur waar je tegen zei "man ga ff rustig zitten " ga er van uit dat alles weer goed komt en mocht iemand tips hebben hoor ik het graag .