even voorstellen

Hallo allemaal,

Ik wil me even voorstellen als nieuw lid van het forum. Ik, vrouw 45 jaar, gehuwd en moeder van 2 zoons van 21 en 19, werkzaam in de ouderenzorg.

Sinds 2009 na een longontsteking met pleuritis gediagnostiseerd met longemfyseem gold 2. Na onderzoeken in revalidatiecentrum Ciro in Limburg 3 maanden poliklinisch gerevalideerd in het ziekenhuis.
Hierdoor helaas mijn leerlingenbaan in de zorg verloren daar je volgens de buitenwereld ziek wordt bevonden.
Heel lang in de ontkenningsfase blijven hangen. Blijven roken als een stoomboot, soms wel 40 sigaretten per dag. Zwaar verslaafd.

helaas 2 weken geleden op zondag avond naar de SEH geweest met kortademigheid bij inspanning, hoge hartslag en bloeddruk, pijn op de rug ter hoogte van rechter onderkant long.
bloed afgenomen daarin was de crp verhoogd, bloedgas wees op hyperventilatie en bloeddruk steeg naar 212/105 op longfoto was niets te vinden. bloeddrukverlager gekregen en fragmin gespoten.  opname daar ik verdacht werd op een longembolie. s'morgens zei de longarts longfoto is goed bloeddruk nu ook dus hier een antibiotica kuur voor 7 dagen en je kan naar huis.

Thuis bleef ik moe en deed maar rustig aan. op Donderdag (3 dagen na ontslag zkh) kreeg ik weer een zeer hoge hartslag en bloeddruk toch maar de huisarts gebeld. Mocht direct komen. Ha vond het raar dat er geen ct scan was gemaakt in het zkh dus  de dag erop maar de d dimeer laten prikken.
Helaas uitslag om 16.00 uur op vrijdag d dimeer was verhoogd naar 2.3 dus direct weer naar de ehbo.
Na 3 uur in de wachtruimte op de ehbo werd ik pas onderzocht en na een ct scan bleek ik links 1x en rechts 2 x een longembolie te hebben. verschoten dit had ik zelf ook niet verwacht en wat was ik boos op de longarts die mij een week ervoor naar huis had gestuurd met een antibiotica....
weer 2 dagen opname en direct fragmin en acenocoumarol.

Voordeel  :) van alles is dat ik van de schrik sinds vrijdagavond gestopt ben met roken. Ik die zo verslaafd was.... :@
Gelukkig veel hulp bij mijn stop poging door mijn ha die gelukkig een week daarvoor ook zo alert was om toch te blijven volhouden dat er onderzoeken gedaan moesten worden daar het volgens hem wel eens een embolie kon zijn. fijn dat je nog iemand kan vertrouwen.
Het vertrouwen in de longartsen en het ziekenhuis is op dit moment ver te zoeken, deze artsen maken me te veel fouten....

nu thuis om te herstellen. Ben zeer moe en bij elke activiteit bonst mijn hart uit mijn lijf en wordt ik duizelig. Toch maar goed naar mijn lichaam luisteren.
Tot nu toe al 3 en een halve dag niet gerookt met behulp van niquitin zuigtabletten. Het valt me soms zwaar maar ik weet dat ik door moet zetten. mijn verstand boven mijn gevoel moet plaatsen. De schrik zit er nu goed in.

Onzekerheid hoe ik hier uit ga komen. weet niet hoe lang herstel gaat duren. Of ik mijn werk in de zorg nog wel kan blijven doen en of ik geen schade heb opgelopen in mijn longen door de embolieën.
Ga een onzekere tijd tegemoet maar gelukkig wel met veel steun van mijn gezin en ouders.

op dit forum hoop ik de komende tijd antwoorden te krijgen op mijn eventuele vragen en mijn zorgen als ze te groot worden van mij af te kunnen typen. Hoop dat dit mij de komende tijd vooruit gaat helpen.

groetjes en tot schrijfs, Miranda