Even voorstellen
28-04-2013 om 21:30 uurIk ben CarolinaPetronella, ik ben 51 jaar, ben getrouwd met mijn man Bep en samen hebben we 4 volwassen kinderen, waarvan er nog 2 thuis wonen. Ik heb al 25 jaar last van astma-bronchiale. De eerste 25 jaar van mijn leven heb ik in Maastricht gewoond (geboren en getogen), hier heb ik nooit last gehad van astma-problemen, daarna ben ik verhuisd naar het midden van het land en toen begonnen de problemen. Zo'n 2 รก 3 keer per jaar had ik er last van, wanneer een griep of een verkoudheid weer eens niet over wilde gaan en maar weken aanhield. Naarmate de jaren verstreken, werd het steeds erger. Ik had mijn pufjes wel om in te nemen, maar dit werd steeds vaker onvoldoende en ik kreeg dan antibiotica en prednisolon om er weer vanaf te komen. Ook dit hielp in eerste instantie, maar sinds een half jaar heeft de longarts bij mij COPD vastgesteld, wat best wel raar is, omdat ik nooit heb gerookt of meegerookt en COPD toch vaak wordt vastgesteld bij mensen die gerookt hebben (hoeft niet, natuurlijk!), met als gevolg dat mijn medicijnen ook niet meer het gewenste resultaat bieden. Ik ben al sinds oktober vorig jaar aan het sukkelen, ik kom maar niet van die verschrikkelijke verkoudheid af en als ik denk dat het ook maar ietsjes beter mocht gaan, komt er wel weer een ander gezinslid binnen met een verkoudheidje en de ellende begint weer opnieuw, met als gevolg dat ik de astma maar niet onder controle krijg. Op dit moment krijg ik verschillende medicijnen,2 x 4 pufjes alvesca, 2 x 2 pufjes foster, 1 maand lang antibiotica klacid, neusspray nasonex, zoutwateroplossing als spray, 1 tabletje cetirizine per dag, ik denk dat het dat wel is! Hopelijk helpt dit nu wel, want ik ben het wel een beetje zat! ;(. Ik ben heel erg moe van het vele hoesten, heb weinig energie, misschien komt het daar wel door of niet of mede door de overgang, ik weet het niet, maar ik ben ook nog zwaarder geworden ;(. En dat zit me ook heel erg dwars, ik heb er last van, ik was al niet de slankste, maar nu is het gewoon veel te erg. Ik ben al moe als ik even een straatje om ga, en ik heb heel veel moeite mee om me daar bij neer te leggen. Het is wel vreemd, ik sport 2 x in de week bij een fysiotherapeut en dat gaat bewonderswaardig goed. Ik krijg mijn (buik)ademhaling weer enigszins onder controle, maar in het dagelijks leven kom ik toch regelmatig lucht tekort.
Ik weet niet hoe het jullie allemaal vergaat, maar ik zou het fijn vinden om met anderen in contact te komen die een weg hebben weten te vinden hoe om te gaan met COPD. Hoe hebben jullie jullie leven weer zin en kleur gegeven, hoe kun je het beste omgaan met je beperkingen? Tips, adviezen, verhalen, alles is welkom!!! :)
Ik hoor graag van jullie, :W :W
Hoi CP, welkom op het forum, ik ben zelf ook zo'n worstelaar om met Astma/COPD te leven. Ik ben 55 jaar, getrouwd en ook 4 kinderen waarvan binnenkort de laatste het huis gaat verlaten.
Ik heb een baan van 16 uur die ik koste wat het kost wil behouden (al is het maar om mij voor depressiviteit te behoeden), zolang ik maar aan het werk kan blijven lukt het nog wel maar als ik zo ziek word dat ik thuis moet blijven dan stort ik geestelijk in, vind niks meer leuk en je moet dan ook je conditie weer gaan opbouwen. Ik vergelijk mezelf wel eens met een bokser in de ring; telkens word je door een exacerbatie k.o. geslagen en moet je van het 0-punt weer opkrabbelen. Maar veel keuze hebben we niet
dus maar weer opkrabbelen en verder gaan. Het is wel belangrijk om naast je medicatie, voldoende ontspanning te hebben en je conditie op peil te houden en niet over je grenzen heen te gaan maar dan nog is er geen garantie dat het goed blijft gaan. Veel sterkte dus en o ja een goed humeur is ook meegenomen ;D, groetjes Andrie
Welkom :W
Welkom CarolinePetronella.
Ik had eerder verwacht dat je man steeds buiten adem was ...........
Vraag ?
Carolina Petronella zullen we koffie drinken.
Dat lijkt me reuze gezellig Caroline Petronella.
Antwoord !
Nee Bep.
:Y :N :Y
Serieus ik begrijp je probleem. De ziekte is al lastig. Medicijnen met mogelijk dik makende bijwerkingen maken het erger. Altijd zoeken naar energie en die optimaal benutten. Elke dag weer proberen zinnig en opgewekt bezig te zijn. je zou er ziek van worden .........
Niet doen. Heeft geen nut.
Maximaal blijven bewegen .... wel.
Hobby's .... wel.
Het van je afschrijven .... wel.
Door blijven vragen bij de arts .... wel.
Ik aanvaard nu dat ik ziek ben, maar verzet me hevig tegen de (neven)effecten.
Een van de dingen die ik aangepakt heb is als columnist voor het longforum schrijven (kijk maar in de index of mijn profiel).
Ik hoop dat je veel steun vindt (hier en in je directe omgeving).
[move]
[/move]
Welkom Carolina :W
Welkom op het forum :W
Welkom CarolinaPetronella op dit gezellige en informatieve forum.
Welkom op het forum :W