Even voorstellen
13-04-2013 om 11:35 uurhoi allemaal!
Ik ben michelle, en ik ben 28 jaar...
afgelopen november ben ik met spoed opgenomen in het ziekenhuis..
Vanwege het feit dat ik zwanger was, en ze niet precies wisten wat er aan de hand was, moest ik verblijven in het ziekenhuis. Na enige dagen begon mijn lichaam et op te geven en ben ik overgeplaatst naar ic van het AMC. Door een infectie en de mexicaanse griep, was ik verloren...
ik moest met 21 weken bevallen van mijn dochter. Mijn (onze) dochter/zusje is twee uur na de bevalling overleden :'(
kort daarna ben ik terug gebracht naar ons eigen ziekenhuis om te herstellen. nadat ze besloten dat ik thuis mocht bijkomen, moest ik de volgende ochtend weer terug. Ik had last van mijn schouder en was er niet gerust op. Uiteindelijk bleek dat ik trombose benen en een longembolie had opgelopen ;(
Fijn alles zo op een rijtje, voel ik me nu nog steeds belabberd. Ik slik bloedverdunners, en moest tot januari mezelf gezellig prikken. Ondanks dat, mis ik mijn kleine meid ontzettend. Ik kan alleen dit alles nog geen plek geven, en ben op het moment ook nog niet in het rouw proces beland.
Gelukkig eb ik mijn twee kerels nog, waar ik ontzettend veel van hou..
De rest er omheen heb ik afgesloten, Ze vinden dat ik me maar aanstel :?
Ik hoop dat ik hier veel kan leren en kijk uit naar de verhalen van andere mensen hoe ze met deze verschrikkelijke ellende om gaan.
liefs michelle
Welkom op dit forum Michelle :W
Je hebt veel meegemaakt en het heeft heel veel tijd nodig om het een plaatsje te geven.
Sterkte
Welkom. Wat een ellende heb jij meegemaakt. En wat een onbegrip krijg je van anderen, dit is zo vers, dit kun je niet zomaar achter je laten. Van aanstellen is uiteraard geen sprake. Ik hoop dat je wel wat meer steun krijgt. Sterkte!
hoi michelle.
jee wat heb jij het zwaar gehad,en nog steeds omdat je alles een plaats moet geven wat jouw is overkomen.ik wens je heel veel sterekte en kracht om hier uit te komen
en onbegrp van mensen die niet snappen hoe jij je voelt daar heb je niks aan je moet je alleen maar richten op mensen die je begrijpen,en echt je zelf kunt zijn.
sterkte
groetjes anne
Beste Michelle, ik vind het verschrikkelijk voor je.
Ik hoop dat je veel steun van je partner en je zoontje krijgt (dat begreep ik uit "mijn twee kerels").
Je omgeving weet meestal niet hoe ze met jouw verdriet om moeten gaan. Het meest gemakkelijk voor hen is dat je het snel een plekje geeft en weer gewoon doet. Ze zijn onmachtig denken ze en weten er niet mee om te gaan. Ze vergeten dat ze niets hoeven te doen behalve even luisteren en je een arm of een schouder aanbieden zo vaak jij er behoefte aan hebt. Daarna mogen ze gewoon weer verder gaan. Ze kunnen en hoeven het niet op te lossen.
Veel sterke en kracht toegewenst.
Fritz.
Welkom Michelle op dit forum. Je hebt het idd stevig voor de kiezen gehad. Wens je alle kracht toe om daarmee om te kunnen gaan voor zover mogelijk.
Lieve allemaal,
Bedankt voor de fijne woorden, dat doet een mens goed!
Ja idd mijn twee kerels daar bedoel ik mijn vriend mee en mijn kleine mannetje van vier.
Ik zal vanavond wat uitgebreider reageren...
Liefs Michelle
Welkom op het forum :W
Wat een verhaal, wens je heel veel sterkte met het verwerken van dit alles.
Welkom op het forum :W
Word er stil van
Wat een boel narigheid zo vlak achter elkaar.
Heel veel sterkte!