Even voorstellen...
24-04-2012 om 18:44 uurHallo allemaal,
Wat fijn dat er een forum is waar mensen zijn die hetzelfde doormaken als ik en waar je wel begrepen wordt... zo herkenbaar allemaal!
Ik zal me even voorstellen: ik ben Marielle en ben 25 jaar oud, vanaf jongs af aan heb ik al astma en ben ik onder behandeling van artsen in het ziekenhuis.
Eigenlijk ging het altijd best goed op een paar longontstekingen per jaar na.. Nu is het helaas zo dat ik sinds een jaar of 3-4 behoorlijk aan het modderen ben om de astma onder controle te krijgen, sinds 2,5 jaar gebruik ik behalve alle puffers en pilletjes tegen allergie ook een onderhoudsdosering antibiotica en Xolair injecties 1x per 2 weken. Dit is een tijdje wat beter gegaan maar sinds een luchtweginfectie in oktober is het mis.. Waarschijnlijk ben ik weer te snel aan het werk gegaan (er waren zieke collega's) en ben ik vanaf die tijd eigenlijk helemaal niet meer "topfit" geweest.
Helaas was het resultaat dat ik half februari voor een week in het ziekenhuis terecht ben gekomen en ondanks 4-6 keer per dag vernevelen (thuis) en 5 weken prednison nog steeds niet hersteld ben.. momenteel is mijn longfunctie nog bar slecht en zit ik in een rolstoel omdat lopen te veel inspanning kost, in huis kan ik me amper redden en dagelijks komen er mensen om me te helpen, soms gaat het zo slecht dat mijn vriend vrij moet vragen van zijn werk omdat hij het niet vertrouwd om mij alleen thuis te laten..
Vorige week ben ik bij de bedrijfsarts geweest en die wil dat ik vanaf volgende week weer 2x 2 uur per week ga werken.. Persoonlijk zie ik dit helemaal niet zitten omdat ik niet eens weet hoe ik op het werk zou moeten komen.. En omdat ik bang ben dat alles wat ik nu aan het opbouwen ben weer afgebroken wordt!
Vandaag is mijn fysiotherapeut geweest en hij zal een brief schrijven waarin hij aangeeft dat werkhervatting volgens hem momenteel totaal nog niet zinvol is.. vrijdag ga ik weer voor de Xolair naar het ziekenhuis en heb ik een afspraak voor een longfunctie en controle bij mijn longarts, Ik wil hem ook vragen wat volgens hem in dit geval de beste oplossing is.
Nu is mijn vraag aan jullie of er iemand is die hier ervaring mee heeft en of er iemand is die weet in hoeverre zo’n bedrijfsarts erover gaat wat iemand wel en niet zou moeten kunnen…
Ik wil natuurlijk wel heel graag werken, maar ik heb al een paar jaar (ten koste van mijn gezondheid) meer gekeken wat voor het werk goed was in plaats van naar mijn lichaam te luisteren en te kijken wat voor mijn gezondheid het beste is.
Hoop op een aantal reacties :)
Groetjes Marielle
Welkom op het forum.
Welkom Marielle :W
Helaas kan ik je niet zoveel vertellen wat betreft werk/bedrijfsarts. (Ik heb er zelf alleen maar vervelende ervaringen mee. Maar dit ligt heel erg aan die arts schijnt. Als ik ooit weer naar een bedrijfsarts moet ga ik daar niet meer heen.)
Welkom op het forum :W
Welkom op het forum Marielle. :{w
Wat een ellende allemaal.
Dan heb ik mazzel gehad met de bedrijfsarts. Erg begrijpend. Alsof hij het allemaal zelf had meegemaakt!, wat niet zo was.
Kan je misschien praten met iemand van HRM?
Hoi Marielle, allereerst hartelijk welkom hier :W
jee, wat een pech heb jij.
Ronduit bot, zo'n bedrijfsarts.
Je bent al te ziek om normaal de dag door te komen, zegt zo'n blaag dat je wel voor de baas kan gaan werken. GRRRRRR....!
Iedereen inschakelen.
Brief van fysiotherapie is goed idee, maar brief van longarts zou volgens mij meer hout snijden.
Is er in het ziekenhuis maatschappelijk werk.
Heb je al een longverpleegkundige, zij weten ook veel van dit soort dingen.
Hoi Mariëlle,
welkom hier :)
Pfff ja, bedrijfsartsen....die kunnen heel naar zijn. Heb zelf ook een vervelende ervaring gehad met eentje. Zijn opvolger was wel weer heel aangenaam. Dus het kan wel :)
Ik vind een brief van de longarts wel een goed idee.
Reïntegreren is een kunst op zich en kost ook energie. Mensen die altijd gezond zijn en niet hoeven te reïntegreren, realiseren zich dat vaak niet hoe veel dat van iemand vraagt.
Daarbij is het een kunst om zo te reïntegreren dat je niet over je grens gaat, maar ook niet eronder. Té voorzichtig zijn kan ook. Ja, verwarrend he. Daarmee wil ik wel even duidelijk zeggen dat ik daarmee geen uitspaak doe over wat ik vind hoe je nu moet reïntegreren, dat weet je zelf natuurlijk beter. Meestal voel je zelf wel goed aan hoe die balans moet zijn. Jij kent je lijf en jij voelt wat je lijf nu aankan. En dat kan heel moeilijk zijn om dat gecommuniceerd te krijgen naar de BA.
Heel veel succes en sterkte. Doe wat jij denkt dat goed voor je is.