Al zo'n 15 jaar astma maar nu pas 'officieel'

Hallo Allemaal!

Even voorstellen... en wat achtergrond info is altijd makkelijk.

Als kind had ik het vaak benauwd, voornamelijk met gym op school. Dan kon ik nooit echt meekomen.
Het begon pas rond m'n 13/14e jaar. Daarvoor kan ik mij er niets van herinneren. Altijd lekker buiten kunnen spelen en rennen zonder problemen.

De eerste huisarts die ik met deze klacht bezocht vond het 'tyische aanstellerij van een puber' en stuurde me naar mensendick therapie voor ademhalings oefeningen. Toen dat een half jaar later nog weinig effect gaf kreeg ik voor een week een apparaatje mee naar huis waar ik 's ochtends en 's avonds in moest blazen en de waardes op moest schrijven. (achteraf had hij hier overduidelijk astma van af kunnen lezen maar deed dat helaas niet) Met de woorden 'leer er maar mee leven, het zal wel bij je horen' ging ik weer naar huis.
Jaren heb ik er inderdaad mee geprobeerd te leven, hobbies laten schieten, weinig sporten en veel dingen laten.  En altijd maar de vraag "wat is er mis met mij, waarom kan iedereen dit en ik niet?!!"

Later nog eens een (andere) huisarts bezocht en het verhaal voorgelegd. Deze keek uiteraard in het dossier en las de bevindingen van de vorige huisarts dus zoeken richting astma was uitgesloten volgens haar.
Na een aantal bezoeken en diverse medicijnen (grotendeels antibiotica wat ik me herinner) te hebben uitgeprobeerd was er nog steeds geen verbetering en wist ze het ook niet meer. Omdat ik al die jaren al zoveel in m'n leven had aangepast had ik eigenlijk vrij weinig last, alleen met naar de bus toe rennen en dat soort dingen, dus liet ik het erbij zitten.

Nog eens jaren laten, ik was ondertussen 28 jr., wilde ik gaan hardlopen, leek me heerlijk!! Totdat ik na 1,5 maand nog steeds niet verder kwam dan 1min. (op een goede dag, anders maar 30sec.) hardlopen 2 min. wandelen. Ik werd er gek van. Ik 'bouwde' zó rustig op en kwam maar niet verder. Op de hartslag meter liep m'n hartslag op naar 200 en zelf hoger, maar daalde ook weer snel als ik ging wandelen.
De volgende huisarts werd bezocht. Deze kwam met de verblijdende mededeling dat ik waarschijnlijk iets aan m'n hart had maar dat was met een kleine hartoperatie wel op te lossen (?!!) In shock en met een verwijsbrief naar de cardioloog vertrok ik weer.  Eenmaal bij de cardioloog deed ik een fietstest en hoewel ik vrij snel bijna van de fiets viel en de assistente vreselijk heb laten schrikken was ik volgens de cardioloog zo gezond als een vis. Met m'n hart was niks mis, ik moest maar eens iets aan mijn conditie gaan doen.  :?

Ondertussen had ik een oude hobby weer opgepakt, paardrijden, en daar kwam ik in gesprek met iemand die zelf astma heeft en dingen bij mij herkende. Hij raadde mij aan een longtest te laten doen.
Na een bijna ruzie met de huisarts toch een verwijsbrief losgekregen voor een longonderzoek. Nog halverwege de eerste test had de assistente al genoeg gezien. Ze gooide de papieren van de huisarts weg en belde de longarts, regelde een stuk of 6 andere tests en 2 uur later had ik een mega stempel ASTMA op m'n voorhoofd. Ik bleek in het dagelijks leven maar 40% van de lucht te hebben die een normaal mens heeft.
Dat verklaarde een hoop. Super blij dat 'het' nu eindelijk een naam had verliet ik het ziekenhuis, m'n longen volgepompt met allerlei medicatie (ik was high van de zuurstof) heb ik de rest van de dag alles rennend gedaan, heerlijk!!!

Nu, een jaar na de diagnose, ben ik een stuk minder happy dan toen.
Ondertussen heel wat medicijnen verder gebruik ik op dit moment:
- Foster met voorzetkamer 's ochtends en 's avonds
- Singulair tabletten 1 voor het slapen gaan
- Ventolin extra bij inspanning

Ook ben ik weer gaan hardlopen, met m'n eerste medicijnen ben ik tot 4 min. hardlopen achter elkaar gekomen, een overwinning. Maar daar bleef het bij.
Vandaag de dag haal ik hooguit nog maar 1,5 min. Uiteraard ben ik een paar keer bij mijn huisarts geweest om te vragen hoe het kan dan de medicijnen in het begin zo goed werken en dan steeds minder lijken te doen. Hij gaf me dan weer iets anders en dan gaat het weer even goed, maar dat lijkt me niet de manier, toch?
Daarnaast heb ik veel last met paardrijden, iets wat ik heel graag doe, dus daar baal ik echt van. (even voor de duidelijkheid, ik ben niet allergisch, is getest)

Wat ik ook vreemd vind, vroeger had ik alleen last bij inspanning. Nu heb ik soms als ik gewoon zit te werken het gevoel of er een olifant op m'n borstkast zit. Ik moet mezelf dwingen om adem te blijven halen en wordt er heel moe van. Ik weet niet zo goed wat ik moet doen en hoop hier meer informatie en tips te vinden zodat ik ook mijn astma 'onder controle' kan krijgen ookal weet ik niet wat dat inhoudt.

Zo, dat was mijn levensverhaal en als je zover bent gekomen, bedankt voor het lezen!! ^O^

Groetjes, Marina