Al een heel verhaal als begin

Hallo allemaal,


Ik ben Mahdi, woon in Amsterdam west en ben bijna 56 jaar.

Ik heb COPD Gold 3 en ben nu van de huisarten praktijk doorverwezen naar de longpoli in het ziekenhuis.

In het dagelijks leven doe ik werk van politionele aard. Dat wil zeggen dat ik inderdaad soms met verdachten moet vechten om ze aan te houden enzovoort. Per dag surveilleer ik gemiddeld 8 km volgens mijn stappenteller.

Samen met nog 3 uur in de week trainen bij de fysio, heb ik aardig wat beweging.


Mijn COPD kachten worden vaak niet gezien. Ze worden ook overschaduwd omdat ik dit jaar een pacemaker heb gekregen. Mijn hartritme was namelijk te laag of stopte voor een aantal seconden.

Ondanks het feit dat de pacemaker geen bezwaar is om mijn werk te doen, is geprobeerd om mij af te keuren voor mijn functie.

Dank zij mijn cardioloog is het na een maand of zeven gelukt om terug te keren in mijn werk met als voorwaarde dat ik wel een beschermende brace draag over mijn pacemaker. Dit moet schade voorkomen wanneer er bij een gevecht of arrestatie er een klap op komt.

In eerste instantie moest ik de brace zelf bekostigen (bijna 1000 euro) maar heb het UWV bereid gevonden om het te vergoeden.


Zoals ik dus zei, wordt mijn COPD overschaduwd door mijn pacemaker. Iedere keer, als ik het benauwd heb, wordt gevraagd of ik last van mijn hart heb.... Ik word er zo moe van!

Mijn hart is volledig gezond op ritmestoornis na (dat nu verholpen is)! Mijn longen zijn niet goed meer, maar men wil het niet zien lijkt wel.


Naast mijn werk trek ik het liefst de natuur in.

Ik bouw, als het kan, mijn eigen shelter waarin ik overnacht, hou mijzelf warm en kook op een kampvuurtje en doe graag even afstand van alle luxe.

Op sommige dagen is dat wel zwaar, maar ik wil niet opgeven.


Ik hoop op dit forum meer mensen te ontmoeten met wie ik dingen kan delen.