Throw back to hell of a ride !
10-02-2025 om 23:59 uur
Trow back to a hell of ride !
10-02-2015 , voor veel mensen zomaar een datum voor mij is op die dag meerdere keren mijn leven gered, ik zal jullie even een stukje terug nemen na die dag, zoals vele hebben kunnen lezen (blog1 ) ben ik geboren met een zeer zeldzame aandoening aan mijn hart en longen, dit ging in mijn geval heel erg lang goed, omdat ik heel lang niet geweten had wat ik nu precies mankeerde, heb ik een vrij harde opvoeding gehad, in de zin van hard, ( niet lullen maar poetsen mentaliteit) want van hard werken is nog nooit iemand dood gegaan, en als ik vroeger huilend thuis kwam, dan zijden mijn ouders of je gaat nu terug en je laat zien wie je bent, of je krijgt een draai om je horen, maar je moet altijd op wat voor manier voor jezelf op komen. En als je het niet kan winnen pak je maar een stuk houd. (zou dit mijn kids nu niet aanraden) maar denk dat dit voor vele wel herkenbaar is, door deze opvoeding is mijn leven ook tegelijk gered want met mijn aandoening halen veel kinderen het eerste levensjaar niet, maar goed daar nu genoeg over, ik neem jullie mee in de dag van te horen krijgen dat je langzaam dood gaat tot de dag van operatie, en de gevolgen die dit voor mij heb gehad ook na 10 jaar !
Ongeveer 8 weken eerder kreeg ik een gesprek met mijn longarts nadat ik had aangedrongen bij mijn cardioloog, dat ik van al het bloed hoesten bij de kleinste inspanning gek werd en dit verder onderzocht wilde hebben, na veel discussies uit eindelijk door gestuurd ( ook omdat ik een drammer ben) ik opperde dat die long er uit moest, en mijn cardioloog wilde dit niet want ik was nog jong en dat deden ze niet zomaar als die nog te redden is gaan we eerst andere dingen proberen, in eerste instantie mee ingestemd, en gedaan wat ze wilde, na 3 mislukte pogingen om het bloede te stoppen met een soort veertjes die ze in mijn longen plaatste werd het eigenlijk nog erger, bij de kleinste inspande operning begon het bloeden weer en het werd steeds heftiger, ik spuugde kopjes vol bloed dagen lang. En werd zelfs een keer naar huis gestuurd met een codeine tabletje dit was voor het hoesten dan kon ik lekker slapen. En moest het verder maar even uitzoeken dit vond ik heftig. En ik eisde nu dan ook de verwijzing naar een longarts, dit bleek de beste match ooit te zijn….
De arts had heel grondig mijn dossier gelezen en bestudeerd van alles al uitgezocht, en vroeg mij aan mij wat ik wilde en wat mijn bevinding was, en wat mijn voorkeur had. Ik heb direct gezegd mijn long moet eruit ik voel aan alles in mijn lichaam dat dit niet goed is en dat het mijn dood word… antwoord van de dokter was.. mevrouw brands wij liggen op 1 lijn jou long moet er per direct uit, anders ben je hooguit binnen 2 maanden weg. Dan bloed je dood want je long staat op klappen. En dan stik je in je eigen bloed. Dit was erg heftig nieuws maar niet onverwachs. Want ik had het eerder zelf aangekaard…
Binnen 6 weken lag ik op de OK de operatie ging in eerste instanties volgend het boekje. Maar helaas een paar uur later, toen ik voor het eerst even recht op zat. En een festini peren ijsje lag te eten ( eet ik overigens nooit meer) want door de zuurstof en de tube die eruit mocht toen ik bij kwam, was mijn keel erg droog en dan is dus iets kouds wel heel lekker. Helaas voor mij voelde ik mij in eens niet goed worden, maar omdat ik niet op de IC lag maar op de HIGH care had ik geen 1:1 maar iemand die meerdere patienten op mijn kamer deed uit mijn hoofd, had elke verpleegkundige 2-3 patienten, nog niet veel. Wat ik mij dus nog kan herinneren was dat ze op moment dat ik weg zakte net even weg gelopen. En gelukkig was ik helder genoeg om te bedenken dat ik mijn meters van mijn vingers moest halen waardoor de monitoren begonnen te piepen en ze direct kwam kijken.. de verpleegkundige zag mij blauw en grouw worden, en heeft mij direct in een stabielie ligging gelekt, een ander verpleger haalde de knijper van mijn drain af want bij de operatie word de drain namelijk dicht gehouden omdat het plura vocht de ruimte moet vullen die je overhoud van het verwijderen van je long, binnen 30 sec stroomde mijn buis vol en zat er meer dan 500 ml donkerrood bloed in dit was dus geen wondvocht maar echt bloed,
Ik lag dus dood te bloeden, als mijn reactie niet zo helder was geweest om mijn snoeren af te doen, en ik was al een soort van in slaap aan het vallen. Was 10-02-2015 de datum van overlijden geweest, en dat zou betekenen, dat ik dus vandaag 10 jaar dood zou zijn.
Ik kan het gelukkig na vertellen, en 10-02-2025 is dus een datum om even extra mijn zegeningen te tellen, en even extra stil te staan wat ik wel allemaal heb. Een prachtig gezin. Twee prachtige dochter mijn liefde van mijn leven waar ik nog elke dag ziels gelukkig mee ben. En nee de ellende die ik van al die operaties heb is niet niks. Maar alle mooie dingen zijn nog zoveel maar waard. Ik zit nog vol levenslust bruis van de energie ( op mijn manier)
Ik sluit af met vier het leven ! 10 jaar met alweer wat vliegt de tijd. Proost en geniet van alles wat je dierbaar is ! liefs Dyenne
Een foto van die helse dag !
Hallo Dyenne,
Wat een hoofd vol aan herinnering aan 10-02-2015.
Gelukkig ben je een pittig type die eigen keuzes maakt en reageert op de signalen die je lijf geeft.
Dat is nog een hele kunst.
Fijn om te lezen dat je bruist van de energie op jouw manier. Laat dat lekker stromen, plannen maken is leuk. De uitvoering komt ook nog wel, ook weer op je eigen manier.
En blijf lekker genieten van je gezin. Voor je het weet zijn je kinderen groot.
Groetjes Spirit
Wat een heftige verhaal.
Bijzonder dat je het overleefd toentertijd hebt! En dat je er nog bent!
Dank voor het delen van dit persoonlijke verhaal!