Al 35 jaar leven met COPD deel 4: Nanny McPhee & COPD

Veel mensen hebben hopelijk de vermakelijke films van Nanny McPhee met actrice Emma Thompson in de rol van Nanny McPhee wel eens gezien. In eerste instantie oogt zij vreselijk onprettig. Twee grote wratten, scheve tanden en een gigantische neus. Dat allemaal aangevuld met een rare kromme wandel(tover)stok. Maar als in de film de mensen in haar omgeving eenmaal de adviezen die zij geeft gaan opvolgen dan valt er steeds iets “lelijks” weg.

Terug naar COPD, stel dat mijn COPD dezelfde onprettige kenmerken heeft. In het begin was er natuurlijk weinig aan de hand maar later begon het mopperen. Het zal ongeveer 2010 geweest zijn toen ik echt moest stoppen met badminton, het gehijg werd te erg en iedere partij ging verloren. Na lang denken besloot ik mijn buurman te vragen of hij zin had samen met mij te leren golfen. We spelen nu al jaren bijna iedere week en hebben tijdens het wandelen mooie gesprekken over het leven. Over zijn vrouw die dementerend is en niet meer thuis woont. Zijn werk als voorzitter van de patiënten raad maar natuurlijk ook over mijn COPD en mijn werk als patiëntvertegenwoordiger voor Longfonds. 
Ik denk niet dat ik zonder COPD zou zijn gaan golfen met mijn buurman.
Zullen we zeggen dat de wratten zijn verdwenen……

Als ik de afgelopen 20 jaar weer eens uitviel met een longontsteking ging (en ga) ik standaard naar kookprogramma’s kijken. Veel van geleerd en door de jaren heen heb ik best een aantal favoriete programma’s, koks en gerechten gehad. Nu kijk ik bijvoorbeeld met veel plezier naar het Belgische programma NJAM (KPN zender 39). Loïc / zot van koken is daar regelmatig te zien. De meeste van zijn gerechten kan ik inmiddels wel maken. Ze zijn niet al te moeilijk maar wel smaakvol. Koken is voor mij een hobby geworden, een moment van rust waar ik van kan genieten en waarvan ik natuurlijk hoop dat mijn tafelgenoten ook plezier hebben.
Ik denk echt niet dat ik zonder COPD zo veel plezier zou hebben in koken.
Zullen we zeggen dat ook de scheve tanden zijn verdwenen………

In 2022 ben ik begonnen als Longfonds ervaringsdeskundige COPD. Best vermoeiend soms en vaak ook een hele uitdaging om de positie van ons COPD patiënten bij nieuwe ontwikkelingen of nieuwe onderzoeken goed te verdedigen. Maar net als bij alle functies, dus ook de onbetaalde, krijg je er een gevoel bij en dat werkt net iets prettiger. Nog leuker waren sommige reacties van ziekenhuizen en onderzoekers die vroegen of ik opnieuw wilde meedenken. Best een compliment.
Ik weet zeker dat ik zonder COPD nooit iets voor Longfonds gedaan zou hebben.
Zullen we zeggen dat de gigantische neus ook is verdwenen…….

Dit klinkt natuurlijk alsof ik niet helemaal spoor. Maar het tegendeel is waar. Door positief heel goed naar mijn COPD te kijken en te luisteren heb ik geleerd hoe ik steeds makkelijker met COPD kan leven. En niet alleen dat, maar deze ziekte heeft mij een aantal mooie nieuwe uitdagingen gebracht.

Nu die kromme wandel(tover)stok nog zult u denken. Nee die bewaar ik, kan ik prima gebruiken omdat ik toch een jaartje ouder wordt.

Probeer het gewoon eens. Een uur, een dag, een week of langer op een positieve manier naar uw longziekte kijken. Mij heeft het geholpen, wellicht heeft uw longziekte u ook iets moois gebracht.