Rennen of stilstaan en de rust pakken.

Wat een fout van mij!
Helemaal vergeten te bloggen!!

Afgelopen paar dagen veel gewerkt en veel gerust, vandaar.
Het is werken en bij komen.
Helaas ook in die volgorde..

Paar dagen terug, was er maar 1 iemand op de afdeling ( met dus plus minus 16 revalidanten ) en dus, moest (moeten is een groot woord, maar ik heb het gewoon gedaan) Mezelf eigenlijk op sleeptouw nemen.
Ik was samen met een Helpende mensen gaan wassen, zelfstandig onder begeleiding dus, omdat ik mij op die manier het beste kon nuttig maken.
Plus ik leer natuurlijk meteen de volgorde etc..
Aan het einde van de dag kreeg ik daarover wel een compliment.
Dat ik initiatief neem en niet op mijn lauweren ga zitten nietsen.  *O*

Wat op zulke middagen ook kan, is grapjes maken met collega's.
We waren al de hele ochtend bezig met ochtendzorg ( Ik + Helpende ), en voelde ons beide niet helemaal lekker, we hadden best erge trek.
Voor de gein gezegd, tegen leidinggevende, dat ons bloedsuikergehalte vast niet in orde zou zijn.
Zegt ze doodleuk; Test het dan maar! We hebben de spullen toch op de afdeling liggen...
Zo gezegd, zo gedaan.. beide niet enorm afwijkend, maar toch wel erg laag!
Zo zie je maar, dat je onderling ook aardig wat lol kan hebben op zo'n drukke en chaotische dag.  :+

Wat er zo leuk is aan reva, is dat mensen je echt meemaken.
Je kan met ze praten, een normaal gesprek met elkaar hebben etc.
Zo heb ik iemand een handigheidje kunnen leren voor smsen!
Een dame van in de 50, dus nog vrij jong, kan het goed met me vinden.
Vanochtend riep ze zelfs; heee jou heb ik een paar dagen gemist!
Terwijl ik maar alleen het weekend er niet was.. Zo leuk. :)

Ik kreeg nog een telefoontje vanmiddag van het ziekenhuis.
De uitslag van mijn uitstrijkje. Helemaal in orde!
Ik ben nu dus 'lichamelijk' goed gekeurd.
Fijn om te horen, dat er niets aan de hand is dus.

Mijn eczeem heeft de laatste paar dagen zichzelf niet meer laten zien..
Of dit een goed teken is, daar ben ik nog niet geheel achter.
Misschien ligt het er ook aan, dat ik nu op tijd mijn rust pak als ik merk dat ik dat nodig heb.
Net zoals op rustige dagen op de afdeling, ben ik sneller geneigd, er even een stoel bij te pakken en even gezellig met de bewoners te praten. Als dit kan natuurlijk!
Waarschijnlijk dat ik mezelf gewoon beter kan inschatten en dus weet wanneer ik iets nodig heb.

Afgelopen 3 weken zijn gevlogen! Volgende week alweer 2 dagen naar school toe  :N
Ik moet nog beginnen aan het huiswerk wat ik 3 weken terug gekregen heb, shame on me.
Maar ik heb daar nooit het nut van ingezien, dat huiswerk.
Toch ga ik me daar de komende dagen even mee bezig houden.
Het is niet veel, maar het moet wel af natuurlijk. Ik kan niet nu al achter gaan liggen met school, dat zou dramatisch zijn!

Ik heb trouwens nog een nieuwtje!
Nouja..
Iets waardoor mijn eczeem tijdelijk even terug kwam.
Ik kreeg afgelopen maandagmiddag ineens een smsje van mijn zus  :o
Ze vertelde me dat het koud was op Scheveningen.
Met andere woorden, we zijn beide in Scheveningen en als jij reageert op het smsje, dan hebben wij een reden om langs te komen en te doen alsof er niets aan de hand is!
Wat ook weer erg lullig was, van mij.. Dat ik ook niet terug gesmst had.
Aan de ene kant voel ik me dan schuldig, mijn zus weet niet in welke situatie zij zich bevindt en snapt ook niet dat mijn moeder haar helemaal onder controle heeft.
Erg sneu. En voel me dan erg lullig. Ik weet dat zij niet beter weet, maar ik weet ook dat het beter is als zij niet in de situatie gesleurd word.
Ik voel me dan alsof ik in een twee strijd zit tussen goed en kwaad.
Doe ik er echt beter aan om mijn poot stijf te houden?
Pffoeh.. Moeilijke vraag, nog moeilijker antwoord.
Vandaar dat de eczeem nog even dacht om terug te komen.

Maargoed! Doe je niets aan, maar lucht soms wel even op.
Ach, zo heeft ieder zn problemen toch? Of ben ik de enige met problemen met familie :+

Tot snel weer, hopelijk vergeet ik het de volgende keer niet, sorry!!

:W :W