Daar waar je bijna constant moe bent..

Alweer bijna een maandje geleden dat ik geblogd heb.. Foei Ilona..

Komt voornamelijk omdat ik het erg druk heb gehad met school en werk etc..

En sinds het bezoek aan de longarts gaat het gewoon normaal, zoals anders.
Alleen merk ik, dat ik vaker moet rusten.
Op een zondag, als we vroeg moesten opstaan om eventjes rond te struinen op een rommelmarkt,
om 11 uur doodmoe te zijn en te moeten gaan rusten omdat ik het anders niet uit houdt!
Absurd..

En dan de volgende dag, zoals vandaag, alleen even boodschappen gedaan te hebben, wederom moe te zijn. Terwijl ik niets inspannends doe.
Ik word gek van mn lichaam.

En ik voel me stom om telkens in het weekend ( enige moment dat ik eigenlijk ook tijd heb om even 1,5 uur te gaan liggen ) wanneer ik 'eindelijk' een hele dag door kan brengen met lief, moet gaan rusten (!) omdat mijn lichaam het niet volhoudt..
Ligt het aan de weersverwisselingen?
Ligt het aan mij?
Ligt het aan mijn astma?, want ik ben niet benauwder of whatsoever..

"Gelukkig" mag ik me donderdag melden bij de Lvk.
Misschien weet zij het.
Misschien heeft zij antwoorden..

Wat school betreft gaat het goed trouwens.
Ik heb genoeg opdrachten om een heel schooljaar mee bezig te blijven, maar we hebben er maar 5 maanden voor gekregen. In September beginnen we het volgende blok.. Verdiepen in een Branch en Licht tot Middelzware zorg..
We hebben 8 'examens' die we eind juli/begin augustus in moeten leveren.
Waarvan we er al 1 helemaal gehad hebben op school, de vaardigheden.
2 kan je er combineren en de rest moet je toch echt zelf doen..

Misschien is het de stress.

We hebben trouwens onze zinnen gezet op een dorpje, om er over 2 jaar te gaan wonen.
Voor mij dichterbij de zee, en voor hem dichterbij zijn werk.
Het dorpje genoemd Oostvoorne..
Hoewel de huizenprijs daarzo iets hoger ligt dan dat we nu kunnen veroorloven, is het een mooie richtlijn om te gaan sparen..
Hoop doet leven toch?

:W :W