Ik heb een vraagje is een zuurstof tekort in je lijf ,of een fout in de zuurstof toevoer op een of andere manier altijd te meten ,of kan je ook ergens een zuurstof gebrek hebben wat moeilijk of niet te meten is .
Het antwoord is ja en nee. Het zit zo: voor longpatienten geldt dat een zuurstoftekort altijd gemeten kan worden. Dat kan in principe overal in het lichaam gemeten. Dit gebeurt met bloedafname uit een slagader of via de huid met een oximeter. De longen voorzien het hele lichaam immers van zuurtsof. Een oximeter is niet altijd betrouwbaar en kan bijvoorbeeld te lage waarden aangeven als de bloedvoorziening ter plekke niet goed is. Bij nagellak kan de meting wel eens te hoog uitvallen. Een andere situatie is zuurstofgebrek die beperkt is tot een deel van het lichaam. Dit treedt op als bloedtoevoer daarheen ernstig is verstoord. Zo kan er bijvoorbeeld in een been zuurstoftekort optreden doordat de bloedvaten naar dat been toe vernauwd zijn. Elders in het lichaam meet je dan normale zuurstoofwaarden. Een misverstand is overigens, dat longpatienten benauwd zouden worden van te laag zuurstofgehalte: dat gebeurt pas als deze heel laag is. Het is meer zo, dat luchtwegvenrnauwing zowel oorzaak is van kortademigheid als van de zuurstofdaling. Dan ben je dus benauwd door het zware ademen door de vernauwde luchtpijn en niet door de zuurstofverlaging die tegelijk optreedt. Bij inspanning wordt zuurstofgebrek meer als vermoeidheid/verzuring gevoeld dan als benauwdheid. Een lastige materie dus. Er zijn op bovenstaande nog weer uitzonderingen dus wees voorzichtig met snelle conclusies.
Dank u wel voor het antwoord ,sorry voor mijn late reactie ,het is namelijk zo ,ik heb inspanningsastma en zeer gevoelige lucht wegen ,er word nooit zuurstof tekort gemeten ook niet in de bloedgasjes ,maar ik heb nu zuurstof drie maanden op proef en dat is een behoorlijk verschil dit werkt heel erg goed ,hoe kan dit danvraag ik me af kan het probleem dan ergens anders in het lochaam zittem waar het via deze weg niet meetbaar is ?
Beste Bibi,
Het antwoord is ja en nee. Het zit zo: voor longpatienten geldt dat een zuurstoftekort altijd gemeten kan worden. Dat kan in principe overal in het lichaam gemeten. Dit gebeurt met bloedafname uit een slagader of via de huid met een oximeter. De longen voorzien het hele lichaam immers van zuurtsof. Een oximeter is niet altijd betrouwbaar en kan bijvoorbeeld te lage waarden aangeven als de bloedvoorziening ter plekke niet goed is. Bij nagellak kan de meting wel eens te hoog uitvallen.
Een andere situatie is zuurstofgebrek die beperkt is tot een deel van het lichaam. Dit treedt op als bloedtoevoer daarheen ernstig is verstoord. Zo kan er bijvoorbeeld in een been zuurstoftekort optreden doordat de bloedvaten naar dat been toe vernauwd zijn. Elders in het lichaam meet je dan normale zuurstoofwaarden.
Een misverstand is overigens, dat longpatienten benauwd zouden worden van te laag zuurstofgehalte: dat gebeurt pas als deze heel laag is. Het is meer zo, dat luchtwegvenrnauwing zowel oorzaak is van kortademigheid als van de zuurstofdaling. Dan ben je dus benauwd door het zware ademen door de vernauwde luchtpijn en niet door de zuurstofverlaging die tegelijk optreedt. Bij inspanning wordt zuurstofgebrek meer als vermoeidheid/verzuring gevoeld dan als benauwdheid.
Een lastige materie dus. Er zijn op bovenstaande nog weer uitzonderingen dus wees voorzichtig met snelle conclusies.
vriendelijke groet
Ton van keimpema, longarts
Dank u wel voor het antwoord ,sorry voor mijn late reactie ,het is namelijk zo ,ik heb inspanningsastma en zeer gevoelige lucht wegen ,er word nooit zuurstof tekort gemeten ook niet in de bloedgasjes ,maar ik heb nu zuurstof drie maanden op proef en dat is een behoorlijk verschil dit werkt heel erg goed ,hoe kan dit danvraag ik me af kan het probleem dan ergens anders in het lochaam zittem waar het via deze weg niet meetbaar is ?