Vliegen na 7 klaplongen en zeer snel benauwd zijn veilig?
20-05-2018 om 09:14 uurGoedemorgen,
Mijn naam is Femke. Ik ben 39 jaar.
Een vraag. Ik heb 7 klaplongen gehad gedurende mijn leven, waarvan 4 tussen najaar 2011 en januari 2012. Steeds mijn linker long. Bij de tweede klaplong is het geplakt (met talkpoeder).
In de reeks van najaar 2011 en 2012 (4 klaplongen) heb ik 6 weken in het ziekenhuis gelegen met drain, omdat de lekkage maar niet wilde stoppen. Toen ben ik geopereerd, waarbij bleek dat mijn long erg ziek was, de pus kwam eruit. Ze hebben toen mijn longvlies en 1/10e van de bovenste kwab weggehaald. Daarna duurde het nog erg lang voor de lekkage stopte, maar dat is gelukt.
Mijn long ontplooide niet volledig, er bleef een holte tussen mijn long- en borstvlies.
Daar kwam in najaar 2013 een ontsteking in en in begin 2014 bleek de holte groter te zo'n geworden, wat duidde op correspondentie tussen de holte en mijn long, weer een klaplong. Daarop ben ik mei 2014 geopereerd met een experimentele operatie: ze hebben 1 van mijn rugspieren los gemaakt (M. Serratus) en in die holte gestopt met het idee dat die de holte op zou vullen. Die zou de kleine gaatjes in longvlies dichten en ontstekingen zouden minder makkelijk kunnen ontstaan. Helaas is die operatie mislukt: de spier is verschoven. De holte zit er grotendeels nog. We hebben besloten af te wachten hoe het gaat, weer opereren is erg belastend en brengt risico's met zich mee.
Sinds de reeks van 4 klaplongen ben ik snel benauwd en langdurig benauwd. Ik kan gelukkig weer heel veel (rustig aan sporten, dansen, zingen) maar na bijvoorbeeld middagje in de stad lopen ben ik wel benauwd. Dat zakt wel steeds sneller.
Na een third opinion blijkt dat ik inspanningsastma heb en mijn long erg gevoelig reageert. Ik blijf uitzonderlijk lang benauwd (niet heel erg benauwd of piepen, maar wel benauwd).
Nu eindelijk mijn vraag (sorry, moeilijk kort te vertellen). Ik heb sinds 2011 niet meer gevlogen en vraag me af of dat veilig is. Mijn longarts zegt: in theorie is er geen reden dat het niet kan. Dat klinkt voor mij niet erg overtuigend. Mijn lijf/long reageert vaker niet zoals standaard, al meerdere longartsen gezien hoor onderzoek en ze kunnen allemaal de benauwdheid niet verklaren en geven allemaal aan "nog nooit iemand zoals ik gezien te hebben". Ik denk dat mijn longarts geen uitspraken meer durft te doen.
Ik hoor het graag!
Ik zag ook al eerder de vraag of er ergens in Nederland/Europa een specialist is in klaplongen/dit soort situaties... benieuwd naar het antwoord! (Dat is nl key de person zelf afgehandeld denk ik, niet via) het forum
Wat een ontzettend vervelend beloop voor u! Dit maak je als longarts niet vaak mee. Dat maakt het ook moeilijk om heel specifiek advies aan u te geven. In het algemeen kun je denk ik wel zeggen dat vooral de eerste weken na een klaplong mogelijk enig risico geeft tijdens een vliegreis. Al met al schat ik in dat het risico op problemen tijdens de vlucht in uw geval waarschijnlijk erg klein is.
In Nederland ken ik niet een expert op dit gebied. Klaplongen komen zoveel voor dat iedere longarts in Nederland veel ervaring ermee heeft. Het kan natuurlijk nooit kwaad om een keer een tweede mening te vragen in een academisch ziekenhuis als u daar behoefte aan heeft..
Hey Femke,
Jou verhaal komt me bekend voor.
Ik heb vorig jaar sinds maart tem juni zelf ook 7 spontane klaplongen meegemaakt! (Telkens rechts) Meestal te herkennen aan benauwd gevoel, steken aan schouderblad en plopjes die ik voelde.
De eerste werden afwachtend opgevolgd en herstelde wel vanzelf maar bleven terug keren. In mei 2017 werd een operatie uitgevoerd door opruwen longvlies met 5 dagen drainage.
Na enkele dagen thuis voelde ik alweer plopjes! Operatie had geen oplossing geboden. Ze stelden een 2e operatie voor maar doordat ik dan de communie van mijn dochtertje zou moeten missen hebben ze via de borstkas lucht uitgezogen met een naald (vreselijk pijnlijk!)
Zo kon ik weer even verder en eind juni volgde de 2e operatie. Deze keer is er rechts een talkage uitgevoerd en 11 dagen drainage.
Bij beide operaties veel pijn gehad en zware migraine gehad gedurende 3 dagen waardoor ik ook niks kon eten door de misselijkheid. Mocht geen medicatie nemen hiervoor omdat je geen ontstekingsremmende medicatie mag nemen. Heb dus echt afgezien!!
Mijn herstel heeft toch tijd nodig gehad.
Ben in september pas terug beginnen werken 3/5. Vanaf januari dit jaar terug 4/5 zoals ik voordien deed.
Eigenlijk ging het super. Was in november begonnen met start to run om terug conditie op te bouwen en ik voelde geen klachten meer.
Tot op een middag, begin december, ik opeens weer een flinke pijnscheut voelde!! Benauwd gevoel, verhoogde hartslag. Dit keer leek links aan de beurt te zijn...
Probeerde niet te paniekeren want wilde niet ALWEER naar het ziekenhuis. Heb al ontelbare RX gehad en scans. Al die straling is ook niet gezond hè!
Na 5 dagen nog steeds benauwd dus toch besloten om naar spoed te gaan. RX en scan waren ok. Volgens de arts kon er wel een kleine klaplong geweest zijn die ondertussen terug hersteld was.
Nu heb ik dus spijt dag ik niet onmiddellijk geweest ben.
Die onzekerheid of nu iets geweest is of niet...
Sindsdien voel ik af en toe een plopje en iets geratel (twijfel of dat niet van mijn darmen zou kunnen zijn).
Dat gepieker en die onzekerheid vraagt veel van me.
Ik mis mijn tennis en vliegvakanties. In principe mag het allemaal maar ik durf niet...
Momenteel beheerst het dus mijn leven en heb ik het er dikwijls moeilijk mee!
Ondertussen denk ik wel dat dat ik kan inschatten dat er niks ergs aan de hand is dus naar de dokter gaan heeft geen zin. Als voor hun de RX er goed uit ziet is er niks aan de hand. Maar ondertussen voel ik toch dingen die er vroeger niet waren...
Hopelijk komt er ooit terug een zorgeloze tijd!