Regelmatig benauwd, en nu?
04-10-2020 om 18:34 uurIk (vrouw, 36, niet-rokend) lag in 2015 met een flinke longontsteking in het ziekenhuis. De bacterie kon niet geïdentificeerd worden, een gewone ab-kuur werkte niet, een zwaardere kuur wel.
Sindsdien zijn mijn longen/bronchiën mijn zwakke punt. Om de zoveel weken/maanden word ik benauwd, soms loopt het uit op een longontsteking, vaak niet.
Onderzoek bij de huisarts wees uit dat ik een verminderde longcapaciteit heb en gevoelige bronchiën die op elk virusje reageren. Op astma & allergieën testte ik negatief. Ik heb ventolin mee naar huis gekregen en verder moet ik er maar mee leren leven, ik ‘heb gewoon pech gehad’.
De tijd tussen de aanvallen van benauwdheid wordt korter, de benauwdheid heviger. Ventolin verlicht soms wel, soms niet.
In deze tijd regelmatig benauwd zijn is lastig, ik moet steeds opnieuw testen op corona als de benauwdheid weer terugkomt want ik kan nooit met zekerheid zeggen of het ‘slechts’ benauwdheid is of meer. Huisarts weer geconsulteerd: ‘sorry, ik kan er niets aan doen, doe inderdaad maar gewoon tests als de benauwdheid weer terugkomt’.
Afgelopen week test nummer 5, negatief (net als de voorgaanden).
Is dit het nou echt? Moet ik niet eens de boel door een longarts laten bekijken? Of moet ik inderdaad gewoon accepteren dat ik pech heb gehad?
Ik zou inderdaad naar een longarts gaan.
Vind het bijzonder dat een huisarts dit zo gemakkelijk zegt. Zij kunnen namelijk niet zo uitgebreid testen als in het ziekenhuis.
Beste Sanne
Excuses voor de vertraagde reactie, er was een probleem met het inloggen hetgeen nu mooi is opgelost.
Ik ben het eens met een verwijzing naar een longarts, dit soort problemen kunnen in de regel prima door de huisarts worden begeleid en behandeld. Voorwaarde is natuurlijk wel dat er een diagnose wordt gevonden. Dat lijkt nu niet het geval te zijn.
Groet, Peter van Tilburg
Ik ben longpatiënt, COPD fase Gold3 en astma en had vorig jaar augustus een longontsteking met diagnose COP. Ik ben de afgelopen jaren bijgevoed met drinkvoeding, mijn dieet uitgebreid met caffeïne en suikers. Ook ben ik de afgelopen jaren van zelf-koken noodgedwongen overgestapt op veel kant-en-klaar-maaltijden. Tijdens de longontsteking kreeg ik Prednisolon, waarvan ik zienderogen opknapte maar ook enorm begon te eten en te snoepen, vet en suikerrijk. Ik kwam kilo's bij, kon me amper bewegen en voelde me nog steeds erg benauwd. Ik zat de hele dag op het toilet bij wijze van spreken en kreeg een buik alsof ik in verwachting ben. Halverwege dit jaar bezocht ik de huisarts met mijn buikklachten en benauwdheidsklachten. Hij stelde de diagnose Prikkelbare Darm Syndroom en schreef Mebeverine voor. De benauwdheidsklachten werden minder en ik kon steeds beter bewegen. Ik was letterlijk en figuurlijk opgelucht dat ik weer normaler kon functioneren!
Als longpatiënt wordt er altijd als eerste gedacht aan longproblemen bij (benauwdheids)klachten, maar, zo zie je maar, het kan ook ergens anders vandaan komen.