Na 9 jaar ontkrachtigen de longfunctietesten mijn Astma ondanks aanhoudende klachten?
12-03-2021 om 10:20 uur
Ik probeer zo kort mogelijk te zijn met wel de benodigde info:
9 jaar geleden heeft de praktijkondersteuner na veel opvolgende verkoudheden die maar doorgingen, na spirometrie Astma vastgesteld.
In die 9 jaar Seretide 2x daags & Ventolin zo nodig gebruikt.
Tussentijds is de Seretide 1x in dosis verhoogd en met periodes dat ik de Ventolin meer nodig had overdag.
Sinds November een toenemende kortademigheid cq benauwdheid, die sinds januari erger en erger werd tot ik een maand geleden me ziek heb gemeld op het werk door teveel prikkels van stoffen op het werk.
Probleem is enkel benauwdheid & slijmen tussen neus & keel. Geen verkoudheid, geen hoesten, geen piepende ademhaling.
Wel merk ik dat ik bij focussen op iets, minder ademprikkels krijg & de benauwdheid/kortademigheid voelt alsof iemand mijn keel dichtknijpt, ben ik bij het minste volledig uitgeput (ondanks dexamfetamine voor mijn vermoeidheid) & word ik regelmatig 's ochtends wakker met pijn in de spieren rondom de longen.
Bijkomende info = voorlopige diagnose Lichte Osas & RLS, net niet de criteria voor Hypersomnie. Deze testen gaan nog herhaald worden met bijkomende testen.
In die tussentijd zijn beide diskussen vervangen tot Salbutamol met voorzetkamer & Foster met voorzetkamer.
Helaas zonder dat dit echt meer lucht oplevert, al kan ik ook niet zonder; dat levert hoestkriebels met bijbehorende hoestaanvallen op tot ik de Salbutamol opnieuw gebruik.
N.a.v. een wat onrustige longfoto ( Symetrisch licht versterkte perihilaire bronchovasculaire longtekening, als mogelijk sequel van chronisch bronchaallijden) & aanhoudende klachten ben ik doorgestuurd naar een longarts.
Daar verschillende blaastesten gehad.
De Histamine provocatie-test was aldus haar negatief, ondanks dat ik vanaf stap 7 (vd 9) serieus moeite kreeg en flink benauwd werd & dat ook aangaf tijdens die test.
Bij de Hyperventilatie provocatie werd gezien dat ik nadien moeizaam terug een normale ademhaling kreeg.
Haar voorlopig diagnose: Dyspnoe & hyperventilatie.
Geen Astma/COPD.
Ze kon niet verklaren waarom ik toch op prikkels op het werk (stof, chemische stoffen etc en al jaar bezig met verbouwingen binnen het bedrijf) reageerde,
of waarom ik momenteel al wekenlang zo goed als niets kan doen.
Simpel even douchen of stofzuigen levert toename benauwdheid op en dan volledig uitgeput.
De ietwat onrustige longfoto dacht ze dat het wellicht met mijn rookverleden te maken kon hebben, echter ben ik in 2012 gestopt, en sindsdien enkel eletrisch damp.
In 2013 & 2018 zijn er ook foto's gemaakt en die zagen er volledig normaal uit.
Aanvullend heeft ze dan toch een CT-scan met contrast voor de longen aangevraagd maar verwacht daar niets van.
Feit is dat de ademhaling niet helemaal regelmatig is, dus daar ben ik het mee eens.
Maar de inhalators doen toch iets, doordat ik zonder in hoestbuien schiet.
Iets zegt me dat er toch iets van Astma aanwezig moet zijn waardoor ik nu niet goed weet wat ik kan/moet doen.
Stoppen met de inhalators lijkt me geen goede optie.
Sowieso heb ik een verwijzing ademhaling-fysio meegekregen maar het is lastig te begrijpen dat ik na 9 jaar ineens geen astma zou hebben?
Dit verhaal heeft een aantal losse eindjes.
Huisartsen stellen regelmatig op basis van de anamnese de waarschijnlijkheidsdiagnose astma. Er zijn vaak voldoende aanwijzingen in het verhaal van de patiënt om dat te onderbouwen. Meestal volgt er dan spirometrie (longfunctieonderzoek) met een beoordeling van het effect van luchtwegverwijders om die waarschijnlijkheidsdiagnose zekerder te maken. Daarmee weet de huisarts meestal voldoende om een behandeling (met pufjes) te kunnen starten.
In het ideale geval kom je er ook achter welke prikkels voor de individuele patiënt van belang zijn bij het veroorzaken van klachten. Dat kunnen allergische prikkels zijn zoals huisstofmijt, pollen van gras of bomen en huisdieren. Voor sommige patiënten zijn prikkels op het werk of andere omgevingsfactoren zoals sigarettenrook of mist belangrijk.
Als de pufjes niet het gewenste effect hebben zal de dokter soms andere pufjes proberen. Meestal levert dat niet veel op en is het zaak om nog eens goed na te gaan of je het met de diagnose wel bij het rechte eind hebt. Dat lijkt hier het geval te zijn, want een negatieve histamine provocatie test sluit de diagnose astma eigenlijk wel zo ongeveer uit.
Dan is het dus zaak om op zoek te gaan naar een andere verklaring voor de klachten. Dat kan bijvoorbeeld met een foto van de longen, zoals hier ook is gebeurd. Ik zie op deze foto niet veel bijzonders, maar dat kan met de techniek te maken hebben. Een CT-scan levert zeker meer informatie op en kan ook laten zien dat er niks te zien is, en dat is ook wat waard.
Dat de pufjes toch wat lijken te doen hoor ik wel vaker. Misschien een placebo-effect? Misschien toch iets anders in de longen dat reageert op inhalatiemedicatie? Aanvullend longfunctieonderzoek bij de longarts laat misschien toch iets zien. Inspanningsonderzoek (een loop- of fietstest) kan ook nuttig zien om te zien wat er gebeurt bij inspanning. Als je al bij geringe inspanning benauwd wordt moet bij zo'n test wat te zien zijn, tenzij het van het hart komt, maar dan zie je dat ook als je een ECG doet tijdens de test. Dat gebeurt trouwens in ons laboratorium altijd.
Zijn er meer mensen op het werk die vergelijkbare klachten hebben? Dan kan een bedrijfsarts en arbeidshygiënist dat mogelijk uitzoeken.
Kan hyperventilatie een rol spelen? Dat is niet altijd makkelijk vast te stellen, maar je moet er bij onbegrepen klachten van kortademigheid wel aan denken.
Als je even kunt stoppen met de pufjes biedt dat wel de kans om de testen zonder de beïnvloeding van de medicatie te doen zodat je daardoor geen vertekend beeld krijgt.
Veel losse eindjes dus. Ik verwacht dat het onderzoek van de longarts je verder kan helpen. Beterschap!