Medicatie en toch longembolie?

Ik heb sinds januari 2010 (persisterende) DVT in het linkerbeen 6 cm onder de lies. Slik daarvoor fenprocoumon en mijn INR zit tussen de 2,5 en 3,5 en draag een lange steunkous type III. Ben aangesloten bij de Nationale Trombosedienst en controleer zelf en geef dit via internet door aan de NTD krijg dan ook de dosering door via internet omdat ik regelmatig langer in het buitenland ben. Ben de afgelopen maanden in Indonesie geweest en na ongeveer 2 maanden (26 augustus) ontstond er een soort kortademigheid of eigenlijke meer een drukkend gevoel op de borst en hoest ik vrij veel en geef dan slijm op. Geen bloed in het slijm voor zover ik kan constateren. De eerste keer duurde het ongeveer drie weken en daarna is het twee weken weggeweest. Ongeveer een twee weken geleden begon het echter weer en nu inmiddels weer terug in Nederland (lange vliegreis) is het nog niet over. Ik aarzel om ermee naar de (huis)arts te gaan omdat ik redeneer dat de behandeling (antistolling) al op niveau is en dat mijn lichaam het in principe zelf op moet kunnen lossen en ik niet nodeloos verder in het medisch cricuit terecht wil komen. Blijft natuurlijk wel het feit dat ik niet zeker weet of het longembolie is.
Dat ik het nog even aan wil zien is verder ingegeven doordat intensief sporten (mountainbiken) afgezien van een lichte kortademigheid/benauwdheid vooral in het begin van de inspanning geen probleem is. Meestal gaat het gaandeweg de inspanning steeds beter. Er is ook geen extreem verhoogde hartslag of zo. Ben dus niet overdreven moe of zonder energie. Heb afgelopen maanden gemiddeld 4 keer per week gesport.
Nog even aanzien is dat in deze situatie verstandig/verantwoord. Graag uw reactie.