Management zwaardere exacerbatie
01-07-2014 om 07:08 uurGeachte longarts,
Allereerst fijn dat jullie op dit forum zijn.
Ik heb een vraag die ik altijd vergeet te stellen bij de la en bij de huisarts niet mee uitkom.
Kleine astma verergeringen kan ik goed zelf managen door ophoging medicatie en bijpuffen. Ik weet ook wanneer ik prednison moet vragen aan arts. ( kleine verergeringen heb ik ca 1 keer per maand). Standaard medicatie: alvesco 2 keer 2 puf, foradil 2 keer 1 plus zo nodig, ventolin zo nodig, flixonase, zyrtec). Prednison zo'n 3-4 keer per jaar. Laatste opname 1 jr. Geleden
Maar bij een zwaardere aanval ga ik altijd gekke dingen doen. Bijvoorbeeld een dag wachten met huisarts bellen voor prednison, omdat ik denk dat t nog gaat. Als ik heel benauwd ben, lijk ik t niet meer goed in te schatten en soort van nonchalant ofzo te worden.. Uiteindelijk bel ik dan de huisarts als ik nauwelijks meer een zin kan zeggen. En soms zelfs moe van t ademhalen wordt. Maar dan ben ik vaak te benauwd om t advies te kunnen onthouden. Beleid is dan meestal prednison, blijven puffen en bellen als t niet verbeterd of als t erger wordt. Nu mijn vraag: kunt u dit advies specificeren? Wanneer moet je nu aan de bel trekken? Ik heb bijv geen piekstroommeter, omdat ik dat dan toch niet kan. Welke signalen moet ik echt niet negeren en hoe zit dat als je al prednison hebt?( eigenlijk 2 vragen dus). Klinkt misschien als een domme vraag. Maar merk dat ik er iedere keer op vastloop en achteraf t beter had kunnen doen. Weet niet of t belangrijk is verdere dingen : 2 keer longembolie gehad zonder duidelijke oorzaak. Alvast bedankt voor t lezen en een antwoord
Beste Kd,
Dat is een lastig te beantwoorden vraag. het antwoord zit waarschijnlijk in de details: proberen bij jezelf te herkennen wat de signalen zijn dat het minder goed gaat dan anders, maar ook tijdig onderkennen dat het (Snel, sneller dan anders) achteruit gaat. signalen: hoesten, slijm opgeven, koorts. kortademigheid/druk op de borst. gewone dingen niet meer kunnen/of met veel meer moeite dan anders (wassen, aankleden, stukje lopen), maar bijv ook niet kunnen slapen van de kortademigheid zijn belangrijke signalen.
Je kunt het ook omdraaien en zeggen: te laat aan de bel trekken wil ik voorkomen dus ik neem me voor wat sneller/vaker/laagdrempeliger te overleggen met de huisarts om te voorkomen dat ik de volgende keer er weer zo slecht aan toe ben. vanuit de gedacht: beter een keer vaker overleggen dan te laat. als je dit zo afstemt met de huisarts is dat vast geen probleem.
hartelijke groet
jeanine antons, longarts.