Longembolie behandeld met trombolyse

12-06-2013 om 11:49 uur

Hallo ik heb me aangemeld hier op het forum omdat ik toch met een aantal vragen zit. Eigenlijk is de belangrijkste vraag wat nu het verschil is wanneer je na een longembolie wordt behandeld met trombolyse of gewoon met heparine injecties? Ik lees wel eens dat het voorkomt dat de kans bestaat dat niet alles verdwijnt ondanks de bloedverdunners maar hoe zit dat nou wanneer je bent behandeld met trombolyse?

Ik ben 14 januari na dat ik onwel ben geworden met spoed opgenomen met een massale longembolie, moest gelijk behandeld worden met trombolyse omdat het ernstig was. Kan ik er nu vanuit gaan dat door deze behandeling het toen gelijk is opgelost of wil dat niets zeggen?

Wat ik me ook afvroeg ik slik nu vaak 4 of 5 tabletjes acenocoumarol per dag, is dat veel? Wil dat wat zeggen dat mijn bloed sneller stolt of zeggen deze aantallen die ik slik daar niets over?

En wat me ook opviel is dat ik sinds ik aan de bloedverdunners ben hele heftige menstruatie's heb. Alleen deze maand wou het maar niet op gang komen. Heel licht bloedverlies, dan speelt gelijk mijn onzekerheid weer op. Zal mijn bloed toch te snel stollen of zegt dit ook niets?

25 juni moet ik weer naar de longarts en dan mag ik waarschijnlijk van de bloedverdunners af. Nu moest ik laatst bloedprikken van de huisarts en nu blijkt mijn cholesterol waarde veel te hoog te zijn. Ik heb wel wat overgewicht en ben al hard bezig dit kwijt te raken. Alleen red ik dat nooit voor 25 juni want er mag nogal wat af. Ook heb ik last van spataderen sinds een paar weken, al met al vind ik het dus helemaal geen fijn idee dat ik dan al van de bloedverdunners af moet. En ik vraag me ook wel af of het verstandig is nu al. Kan ik niet beter eerst afvallen zodat mijn cholesterol ook naar beneden zakt en het risico op hart en vaak ziekten ook weer wat lager is.

Ik hoop dat ik wat antwoorden en tips kan krijgen.

Alvast bedankt,

Groetjes Susanne

Zorgprofessional
13-06-2013 om 14:28 uur

Beste Susanne,

Trombolyse krijg je alleen in ernstige nood, zoals bij jou het geval was. Er zijn  heel wat mensen die dat niet nodig hebben, omdat de indicatie ontbreekt.
Het heeft natuurlijk ook een risico: kans op bloedingen.

De hoeveelheden tabletten per dag verschilt per persoon, belangrijkste is te weten of het lukt zo veel mogelijk tussen de aangegeven waarde te blijven qua INR. Die maat betekent simpelweg dat als de INR=2,5 je bloed zo'n 2,5 keer dunner is dan gemiddeld. Bij 1,0  is je bloed net zo dik als gemiddeld bij een persoon.

Je menstruatie kan best heviger zijn geweest, maar ook zonder bloedverdunners zal er best wel eens verschil in hevigheid zijn geweest van maand tot maand neem ik aan.

Spataderen en hoog cholesterol zijn GEEN reden de bloedverdunners te blijven gebruiken. Van belang is te weten of er een verklaring is voor de gevonden longembolie. Meestal is dat niet zo en dan noemen we het een zgn "idiopathische longembolie". Na 6 maanden adequate behandeling mag de antistolling dan veilig worden gestopt. De longarts bepaalt dan of dat mag. Als er aanwijzingen zijn in de richting dat niet alle stolsels weg zouden zijn, komt hij hier veelal vlot achter. Daarvoor hoeft trouwens niet de CT scan altijd over!

Doorgaan met bloedverdunners weegt niet op tegen de bijwerkingen en klachten die daarbij kunnen voorkomen, dus stoppen als het mag!

Groet en succes met afvallen, Peter van Tilburg.

Login of registreer om te reageren
13-06-2013 om 14:52 uur

Hallo

Bedankt voor deze heldere uitleg!

Ik vraag me alleen nog af wat er nou precies gebeurd met de stolsels en het bloed wanneer je een behandeling krijgt met trombolyse? Kan ik er vanuit gaan dat alles weg is wat er toen zat of is die kans hoe klein dan ook, altijd aanwezig dat ook door trombolyse niet alles op lost?

Verder zijn de andere dingen mij duidelijk, waarschijnlijk komt het door de pil in combinatie met overgewicht. Ik had een bmi van 30 toen ik deze longembolie kreeg.

Enige waar ik me zorgen om maak is dat ik dus spataderen heb en vlak voor de longembolie ook een ontstoken ader wat ik nog regelmatig wel eens heb. Soms vraag ik me af misschien daar ook de longembolie van is gekomen? maar goed dat is iets wat nu lastig te achter halen is.

In ieder geval ben ik nu bezig op een gezond bmi te komen en een leven te leiden waarin ik zelf het risico zo laag mogelijk hou. Het het heeft me flink wakker geschud!

Het blijft toch een heel angstig gevoel vooral omdat de symptomen zo onduidelijk zijn. Ik heb de vorige keer ook te lang gewacht maar hoe weet ik nou wanneer ik echt aan de bel moet trekken. Dat zijn dingen waar ik nog wel eens moeite mee heb als ik me een keer moe of benauwd voel.

Het is hoe dan ook een aanslag op je lichaam maar ook geestelijk is het een behoorlijke aanslag geweest en nog steeds.

Ik heb de afgelopen 6 jaar veel om mijn bordje gehad als het om mijn gezondheid gaat. 3x een borderline tumor op mijn eierstokken. Ook 3 operaties daaraan gehad, wat ook erg heftig was en ik een eierstok en allebei mijn eileiders kwijt ben geraakt. Tussen door ook nog een zware leveroperatie gehad omdat er een leveradonoom zat waarbij ze 60% van mijn lever hebben weggehaald. En wonder boven wonder met medische hulp ook nog een dochter gekregen. Nu is onze wens voor een tweede ook sterk aanwezig en daar waren we mee bezig toen er weer een cyste gevonden werd en ik dus aan de pil moest om mijn cyclus plat te leggen om te kijken wat deze cyste deed.

Helaas kreeg ik dus toen na 2 maanden deze massale longembolie. Ik moest natuurlijk gelijk met de pil stoppen en de cyste zat er ook nog. Hier heb ik vorige maand een punctie aan gehad en gelukkig gaat het nu waarschijnlijk om een gewone psuedo cyste. Nog een operatie is waarschijnlijk ook het laatste stukje eierstok eruit. Deze doet nog zijn werk, maar ze hebben er al een keer bij gezeten dus nog een operatie is waarschijnlijk funest.  Waardoor ik dus in eens in de overgang kom (ben net 31 jaar) En dan lees je dat wanneer je vroeg in de overgang komt je ook weer een hoog risico hebt op hart en vaatziekten. Dan kan je medicijnen krijgen maar dat verhoogt weer de kans op borstkanker. En zo blijft die angst om mijn gezondheid nu mij steeds achtervolgen. Ik hoop dat die cyste maar rustig blijft en ik voorlopig niet onder het mes moet.

Nogmaals bedankt voor de uitleg en het aanhoren (lezen) van mijn verhaal!

Login of registreer om te reageren