Help, zo moe!
11-12-2008 om 17:30 uurToen ik 2 weken geleden benauwd werd, heb ik gelijk Seretide verdubbeld naar 2x2. Daarnaast ging ik tot 8 x daags airolin gebruiken. Na een dikke week nog steeds geen verbetering, dus naar de huisarts. Hij constateerde bronchitis. Maandag ben ik begonnen met een ab kuur. Toch bleef ik achteruit gaan. Woensdag weer naar de huisarts, bronchitus was over volgens hem (wat snel?). Toch is mijn piekflow elke dag weer lager. Ik hoest veel met helder slijm, mijn borstkas doet zeer en ademen gaat zwaar. Mijn piekflow varieert (met al die medicijnen) tussen de 230 en 300. (normaal ongeveer 450) Volgens de huisarts komt dit door de vermoeidheid. Maar ik doe eigenlijk niets anders meer dan slapen en het blijft dalen. Wat moet ik doen? O ja, ik gebruik ook singulair en rhinocort wegens allergieen. En ik piep niet, nooit gedaan.
Afgelopen vrijdag ben ik weer naar de huisarts geweest. Hij stuurde me weer naar het ziekenhuis voor bloedonderzoek en foto's. Het bloed was wederom goed. Ik moest van hem pijnstillers gaan slikken vanwege de pijn op mijn borst. Hij wilde nog geen corticosteroide voorschrijven omdat ik de vorige keer in een coma geraakt ben door prednison. Zaterdagnacht was rampzalig piekflow 170. Ik overwoog om naar het ziekenhuis te gaan, maar was te benauwd en moe om dit daadwerkelijk te doen. Toen ik de volgende middag op de huisartsenpost kwam ging het al veel beter, toch was ik de wanhoop nabij. Deze arst wilde wel corticosteroide voorschrijven, maar na overleg met een collega deed hij het toch niet. In plaats daarvan gaf hij me een voorzetkamer en extra flixotide. Nou niet echt de behandeling waar ik veel verbetering bij verwachtte. Volgens hem zou dit in combinatie met de ab waarschijnlijk genoeg zijn en moest anders na het weekend opnieuw contact opnemen met mijn eigen huisarts. Hoe onwaarschijnlijk het in mijn ogen ook was, begon ik al snel verbetering te voelen. De medicijnen deden nu beter hun werk. 's avonds heb ik zowaar wat kunnen eten en afgelopen nacht redelijk geslapen. Nu weet ik zeker dat het einde in zicht is en ik snel weer zal herstellen. Ik begrijp de voorzichtigheid van de artsen, maar ik was zo wanhopig dat ik zelf al eerder iets wilde proberen, met alle risico's van dien. Gelukkig is het weer achter de rug. Ik had nooit kunnen bedenken dat een voorzetkamer zo veel verschil kan betekenen betreft de werking van het medicijn. En de grootste les die ik geleerd heb, is dat ik ook als het goed gaat toch mijn medicijnen blijf nemen. Want daar was ik erg makkelijk in geworden.
Beste
Zonder nader onderzoek en verder uitvragen blijft het een beetje gissen. Het verhaal lezende lijkt me inderdaad sprake van een astma aanval, wellicht ten gevolge van een virusinfectie (helder slijm). Een virus reageert niet op een antibioticum, maar kan de luchtwegen fors overgevoelig maken, met bijvoorbeeld dalend peakflow als gevolg. Dan is de remedie: een prednisonkuur
Ton van Keimpema, longarts
Hai Anida, gelukkig dat het beter met je gaat!
Vervelend dat je geen prednison kunt verdragen. Is er dan iets anders in als je het wel nodig gehad zou moeten hebben?
Of kunnen ze de prednison wel geven in het ziekenhuis, en je goed in de gaten houden?
Hopelijk hoef je dat nooit uit te proberen..
Succes met aansterken!
Als alternatief op prednison zou ik volgens de longarts Dexamethason kunnen proberen. Maar veel mensen die niet tegen prednison kunnen, hebben ook hier problemen mee. Toch gaat het soms goed. Maar vanwege het grote risico wordt dit altijd zo lang mogelijk uitgesteld. En als je erg benauwd bent, Heb je al snel het gevoel dat het te lang uitgesteld wordt. Nu achteraf ben ik blij dat het niet gegeven is, maar op het moment zelf dacht ik daar heel anders over.
Wat ik me afvraag is als er sprake is van een virusinfectie, en antibiotica dus niet helpt, waarom de artsen dit dan voorschrijven. De arts zei dat het een virusinfectie was en schreef ab voor. Mijn klachten verergerden heel erg en pas na de 5e dag begon ik op te knappen. Kwam dit dan wel of niet door de ab?
Inmiddels ben ik al heel erg opgeknapt.
Hai Anida,
Wij lopen al een tijdje in de medische molen, en zo nu en dan krijg je wat informatie toegeschoven. Ik weet dus niet of het echt zo is, of dat de arts er zo over dacht. Ik heb het namelijk niet nog een keer gehoord.
Hij zei: als je lichaam verzwakt is door een virus, dan krijgen bacterien sneller een kans. Die bacterien leven gewoon in je (neusamandel,op de huid) zolang je redelijk gezond (dit kan dus ook tijdens ziek zijn zijn) blijft dit redelijk in evenwicht. Maar als je flink verzwakt bent schrijven ze antibiotica voor ter voorkoming van, zeg maar.
Het klinkt aannemelijk vind ik.
Maar voor de zekerheid zou ik dat nog even navragen.
1 keer kreeg mijn zoontje ook antibiotica omdat ze het niet zeker wist. Ze dacht aan een virus, maar de klachten waren te erg om hem aan te laten modderen.
Ook dachten ze bij hem een keer dat het wel een virus was en dat bleek dus een behoorlijke bacteriele infectie, toen had antibiotica goed van pas gekomen.
Soms hebben ze de tijd en de kans om een kweekje te nemen en af te wachten, maar soms ook niet. Dan starten ze alvast met 1 of meer antibiotica, hopend dat je daar van opknapt.
Gelukkig ben je nu al flink opgeknapt! Als ze bloedonderzoek hebben afgenomen kunnen ze vaak nog wel zien of je een bacteriele infectie had of niet. mocht je geinteresseerd erin zijn...
Hopelijk heb je het weer gehad! En ben je klaar voor deze winter..
Natuurlijk wens ik het voor de rest van je leven..helaas is dat meestal niet zo. ;(