Berglucht
08-07-2011 om 11:52 uurReuze gezond, die berglucht, maar soms gaat het even iets anders. Ik heb gemiddeld hyprreactief astma, ik ben nauwelijks allergisch, maar reageer wel op stof, rook, mist etc. Ik sport graag en doe niets liever dan met een tentje en een rugzak door de bergen wandelen. dat gaat wel eens mis; als het flink mist (mist op flinke hoogte is vochtiger dan op zeeniveau) dan krijg ik het benauwd, en kan ik dus niet goed lopen. Afgelopen jaren is dat wel eens gebeurd, maar konden mijn vrienden het opvangen door gewicht uit mijn rugzak te halen, mij te ontlasten met taken als tenten opzetten etc.
De laatste winter was erg slecht, met drie prednisolonkuren om op de been te blijven. Ik merk dat ik nog steeds sneller en heftiger reageer op stof enzo. Bergwandelen wordt nu opeens een drama. Ik ben net terug uit Macedonie (mooi! mooi! mooi!) waar het af en toe behoorlijk miste. Al de eerste dag kon ik slecht meekomen (en toen miste het niet eens!). Vanaf de tweede dag liepen we regelmatig in een dikke soep en raakte ik compleet uitgeput. Ik heb zelfs blauwe nagels gehad, wat ik nog nooit eerder heb gezien. Ook s'nachts had ik het gevoel dat mijn longen te moe waren om adem te halen, ondanks een forse doses ventolin in de voorzetkamer. Ook heb ik het een aantal keer (door vermoeidheid?) extreem koud gehad, ondanks de dure fleecetruien en donzen slaapzakken. Uiteindelijk ben ik afgehaakt en heb ik de tweede helft van de vakantie doorgebracht met wat cultuur snuiven en op terasjes hangen. Maar ik wil gewoon met mijn vrienden de bergen in kunnen!
Mijn vraag is nu; wat gebeurt er nu eigenlijk met mijn lichaam (want dit voelt anders dan de standaard benauwdheid)? Heeft de slechte winter hier iets mee te maken? En breng ik mijzelf hiermee schade toe? Dat het gevaarlijk is weet ik; mijn hobby is per definitie niet zonder risico. Maar niet meer de bergen in mogen kan en wil ik niet accepteren.
Toevoeging; afgelopen september is mijn longfunctie gemeten, die was prima. Ik loop doorgaans in Europa, dus echt hoog (boven 3000) kom ik eigenlijk niet. Zorgen voor goede acclimatisatie is standaard. En mijn conditie is goed, ik ren tien kilometer binnen een uur, ter indicatie.
Beste Poolvos,
Wat er precies aan de hand is, is op grond van je verhaal niet precies te zeggen maar ik heb wel enige ideeen.
In de eerste plaats zegt het niet zo veel dat in september je longfunctie goed was, daarna heb je 3 maal een prednison kuur nodig gehad. Ook nu kan overigens je longfunctie helemaal normaal zijn. Maar wat er wel aan de hand kan zijn is dat je hyperreactiviteit in je longen, wat je astma kenmerkt, wat minder goed onder controle is na 3 maal een exacerbatie in de winter. Dit houdt in dat je wat meer reageert op de typische astma prikkels zoals rook, mist, stof en inspanning. gevolg kan zijn dat je wat sneller/heftiger reageert dan normaal. Met als gevolgen sneller kortademig, meer hoesten tot aan hzuurtsof gebrek aan toe (blauwe nagels). Tevsn denk ik dat je in je meest recente tocht je eigen grenzen niet goed hebt erkend en te ver bent gegaan waardoor de situatie van kwaad tot erger werd.
Aangezien in het verleden deze bergtochten goed zijn gegaan lijkt het mij niet zo dat je dit nooit meer kan doen, maar denk ik wel dat op dit moment je astma wat meer onderzoek en onderhoud behoeft, zodat je weer naar je oorspronkelijke uitgangsituatie gaat en deze bergtochten weer mogelijk zijn.
Dus gan naar je longarts en breng je astma opnieuw in kaart en handel naar bevinden
groet
erik kapteijns
beste Erik,
Dank voor de reactie. Ik heb deze even laten bezinken. Ik ben was al bezig om weer het medische circuit in te duiken, met reden dus.Het blijft wat lastig voor de artsen, omdat ik, als ik op zeeniveau in een Nederlandse dokterskamer zit, weinig tot geen klachten heb. Ik hoop vooral dat het snel beter gaat!