ben ik gek?Nee dus - Beantwoord -

Beste mevrouw, meneer,

Deskundige ben ik niet maar ik herken wel (lichamelijke reacties)op medicatie waardoor het soms langer duurt voor je het goede medicijn hebt, wat bij jou wel werkt, zonder verder problemen te geven. Wanneer het met mij niet goed gaat lees ik eerst alle bijsluiters weer eens door om te kijken of mijn probleem er in  staat. Zo kan ik beter vragen stellen aan de longarts en het eventueel ook laten lezen.

Net bij even bij 2 van mijn medicijnen gelezen en daar staat inderdaad in dat gedragsveranderingen kunnen voorkomen. Het is zeldzaam en komt over het algemeen vaker voor bij kinderen.

Het kan ook zijn dat je op een bepaalde stof(medicijn) of hulpstof wat bij het medicijn zit niet goed reageert.

Kijk ook bij de zoekfunctie: gedragsverandering door puffer.

Het is een zoektocht waard en ik gun je artsen die met je meedenken.

Het heeft bij mij een lange tijd geduurd maar toch een medicijn gevonden wat voor mij goed werkt. 

Sterkte en groetjes Spirit

Beste mensen op het forum ik heb een stommiteit begaan. De link die in mijn eerste tekst hierboven staat is van een bedrijf niet van een dokter of erkend instituut. Zij hebben de verwijzing naar een onderzoek van het LUMC gebruik om zichzelf betrouwbarder te laten lijken. Het onderzoek van het LUMC  bestaat wel, dit is de link:

https://bmjopen.bmj.com/content/12/8/e062446

Excuses voor deze fout en trap niet in dit soort dingen want voor je het weet koop je allerlei middeltjes die waarschijnlijk niets doen.

Ik blijf wel blij met de erkenning van mijn klachten zelfs als er niets aan gedaan kan worden. 

Mijn huisarts en ik zijn nu in periodes verschillende puffers en poederinhalers aan het proberen maar de beclometason....... is wel erg effectief tegen de kortademigheid alleen jammer van die zeldzame bijwerking.

Ik hou jullie op de hoogte.

Fijne feestdagen van Peter-Paul

Beste Peter-Paul

Dank voor je interessante vraag. Je moet altijd voorzichtig zijn met medicijnen en goed baten en lasten afwegen. 

Bij volwassenen kunnen inderdaad, zoals Spirit ook zegt, in zeldzame gevallen neuropsychologische bijwerkingen optreden. Het gaat dan in de praktijk met name om stootkuren prednison waarbij soms ernstige depressieve klachten of slaapstoornissen kunnen voorkomen. 

Over inhalatie medicatie met ontstekingsremmers (prednison, beclometason, etc.) is minder bekend. De dosering is bij inhalatiemedicatie veel lichter dan bij tabletten en zou dus ook minder bijwerkingen moeten geven. Ook blijft inhalatiemedicatie met name op de slijmvliezen liggen en dringt maar in heel kleine hoeveelheden het lichaam verder binnen. De bijwerkingen van inhalatiemedicatie op het lichaam buiten de luchtwegen om zijn vaak heel beperkt. Er zijn wel enkele onderzoeken die een mogelijk verband zien, tussen inhalatiemedicatie en neuropsychologische bijwerkingen. Dit zijn vooral onderzoeken tussen hele grote groepen patienten met of zonder inhalatiemedicatie waarbij meer gedragsstoornissen worden waargenomen bij degenen met inhalatiemedicatie. Jammer is dat je bij zo'n onderzoek nooit zeker weet of de controle groep echt goed vergelijkbaar is, en ook weet je nooit zeker of de neuropsychologische bijwerkingen meer met het ziekteproces zelf te maken hebben dan met de medicijnen die ervoor gegeven worden. Om dan een oorzakelijk verband waarschijnlijker te maken heb je een ' mechanisme' nodig dat beter kan verklaren waarom er een verband zou kunnen zijn. In dat opzicht is het onderzoek uit Leiden heel interessant want het is een van de weinige onderzoeken die een mechanisme probeert te vinden. Nou is de gevonden associatie tussen witte stof afwijkingen en steroid-(inhalatie)medicatie ook niet heel sterk significant (er is een grote spreiding) en witte stof afwijkingen zijn op zichzelf heel aspecifiek en kunnen veel verschillende oorzaken hebben, maar we weten dat we zo'n signaal niet moeten negeren en dat het goed zou zijn als er meer onderzoek naar komt. Het kan heel goed nog steeds op een soort toeval berusten en dan heb je onderzoek van anderen nodig om te kijken of zij dezelfde associatie kunnen vinden. Het gebeurt heel vaak dat het dan niet meer lukt om terug te vinden. Maar soms wordt het bevestigd en dan gaat er nader onderzoek plaatsvinden. Dus voordat we zeker weten of het gevonden verband echt 'klinisch relevant' is moeten artsen al deze onderzoeken afwachten en kunnen er dan pas beslissingen over nemen.  

Misschien ben ik er uit.

Nu weer twee dagen beclometason.... gebruikt en het begint weer, dat huilgevoel. Dit is zo snel dat het volgens mij niet iets in de hersenen kan zijn. Maar de de long verwijder in de beclometason......... werkt op de slijmvliezen in de longen. Kan het zijn dat het ook effect heeft op andere plekken waar slijmvlies zit. Op de traanklieren bijvoorbeeld. Ik had bij de huisarts al beschreven dat het een soort mechanisch huilgevoel is, niet echt verdriet en echt huilen komt er niet van. 

Een ander verschijnsel is dat mijn neus vanbinnen dik wordt en ik door mijn mond moet gaan ademen. Ook dit begint een aantal uren na het puffen.

Een ander verschijnsel: ik kreeg weer last van een constante aandrang om te plassen en na het plassen moet ik meteen weer en dan komt er nog een beetje uit. Dit is mij al eerder overkomen en toen is mijn prostaat onderzocht en die was in orde en het verschijnsel is na een paar weken weer verdwenen. Ook de plasbuis heeft toch slijmvlies?

Slijmvlies zit toch op alle plekken waar een verbinding van je lichaam met de buitenwereld is?

Ik ga nu een tijdje alleen de poeder ontstekingsremmer gebruiken en geen long verwijder. Ik heb lichte astma, gold 1, dus misschien kan ik even zonder.