astma.. of niet - en wat nu?!
12-01-2007 om 21:11 uurHelp,
weet (zo goed als) niets van astma, maar word er nu mee geconfronteerd.
Geen vertrouwen in huisarts, helaas. Daarom mijn 'noodoproep' hier.
Hier het verhaal. Sorry, is lang. Maar belangrijk om bij het begin te beginnen.
Eind augustus bij huisarts gekomen. Hoestte vanaf de vakantie (ontzettend koud gehad in tent!) al een week of 5. Het moest 'slijten' zei de huisarts. In sept. en okt. ook weer terug geweest bij huisarts. Hoesten ging niet over. Kreeg bij de derde keer codeine omdat ik door het hoesten niet kon slapen 's nachts. Konden verder niets doen.
Begin november opeens heel benauwd. Naar huisarts: longontsteking (longinfectie zei hij geloof ik, is hetzelfde?). Antibiotica en ventolin gekregen. Kuur van een week. Hoefde niet terug te komen.
Paar weken later (hoesten wat minder, maar niet weg)r: weer opeens zo'n benauwdheidsaanval. Weer naar huisarts, longen geluisterd, schrok: 'het was goed mis' zei hij. Omdat de Ventolin mij onvoldoende had geholpen (na een paar uur effect weg), symbicort gekregen. En opnieuw antibiotica. En een longfoto gemaakt. Kreeg de uitslag een dag of 5 lager: was niets op de foto te zien, alles okee zei de assistente. Miijn huisarts belde mij over de uitslag, zei verder niets over wel of geen longontsteking, maar dat ik na 10 dagen weer langs moest komen. Het is natuurlijk gedaan, had toen een invalarts. Zij zei dat er geen longontsteking te zien was op de foto en dat zij daarom aan astma dacht. Doorverwezen voor longfunctieonderzoek.
Conclusie daarvan was volgens huisarts: astma niet goed onder controle. (? Ik heb dus nog nooit astma gehad tot nu toe. Overigens wel bronchites toen ik kind was.) Zij heeft mij vandaag gebeld over de uitslag en haar advies: 3 maanden 'puffen' daarna verder kijken. Had niet paraat dat ik al een puffer (symbicort) heb. (Er zitten twee artsen op de praktijk, de ander had mij de laatste keer gezien.) Aangegeven dat ik mij niet echt goed voel nog, soms benauwd, hoesten en groene/gele slijm. Haar reactie was dat ze peniciline zou voorschrijven. Had niet paraat dat ik al 2x antibiotica heb gehad. (Er zitten twee huisartsen op de praktijk, maar mijn dossier lag voor haar neus - had ze voor het telefoontje dus niet eens bestudeerd. Snap je mijn wantrouwen?) Aangegeven liever niet een derde keer antibiotica te willen. Voorgesteld dat ik langskom om te laten luisteren, als het meevalt, de infectie, kan ik misschien nog even afwachten?! Nee: peniciline ophalen en over 2 weken terugkomen. Gevraagd om bloedonderzoek naar evt. allergien, wie weet houden die de infectie wel in stand? Nee, ook pas over 2 weken. Gevraagd om doorverwijzing longarts oid. Absoluut niet.
Wat moet ik, kan ik het beste doen?!
Peniciline ligt dus klaar om op te halen. Maar het voelt niet goed.
Ik ben al zo lang 'aan het lijntje' gehouden voor mijn gevoel en heb zo weinig vertrouwen in adequate behandeling van mijn huisarts! (Er zijn overigens heel veel klachten over de praktijk, maar de andere artsen nemen geen patienten meer aan.)
Hoi Alice,
Hoe is het nu?
Ik kan je vraag niet beantwoorden, heb zelf pas onlangs gehoord dat ik astma heb.
Maar het gevoel van wanhoop omdat je niet echt weet wat er aan de hand is, of dat je aan het lijntje gehouden wordt ken ik wel.
Ik hield mezelf aan het lijntje. Dat kan ook. Ook daarvan kan je wanhopig worden. Ik geloofde namelijk niet dat ik astma had, en bleef zo lang mogelijk bij de huisarts (de mijne is okee, hij had al gezegd dat ik naar een longarts kon). Totdat ik het gevoel kreeg dat ik mezelf voor het lapje hield en dat ik maar wat aan het aanmodderen was.
Huisarts gebeld, longartsverwijzing accoord, een telefoontje naar het Diak hier, en tot mijn grote vreugde kon ik de volgende dag terecht.
Alleen al van die beslissing voelde ik me opknappen.
Laat je niet aan het lijntje houden. Sterkte.
Oma Akke
Hallo Oma Akke!
Bedankt voor je reactie op mijn wanhopige noodkreet! Ja, uit je verhaal lees ik dat er overeenkomsten zijn. Ik voel mij aan het lijntje gehouden.. en net als jij ben ik ook (nog) niet echt bereid aan te nemen dat het astma is. Om eerlijk te zijn. Waarom niet gewoon een uit de hand gelopen longinfectie? Dus wie weet houd ik mijzelf misschien ook aan het lijntje. Het is wel een natuurlijk en goed proces denk ik. Gezond ongeloof!
Hoe het nu gaat: ik ben na een gesprek met de apotheker door de knieen gegaan en zit nu weer aan de antibiotica. Daarnaast Symbicort 2x 's ochtends en 2x 's avonds. Heb wel erg last van kuit/voetkramp 's nachts (en bij het zwemmen), dat is vervelend. Via deze site kwam ik te weten dat dit een bijwerking is van de Symbicort. (En ja hoor, staat op de bijsluiter... maar daar denk je dan niet meteen aan!) Apotheker zei dat ik evt. een ander middel kan krijgen tegen de longinfectie (en voor 'onderhoud') met daarnaast dan Ventolin. Zit er wel over te denken. Alhoewel Symbicort volgens mij wel een goed middel is. Dus nog wat twijfel hierover! (En met warme kruiken tegen mijn benen krijg ik de kramp vrij snel weer weg, dus het is nog te doen...)
Met jou ook alles okee?
Groetjes,
Alice
Ik was, zoals ik al verwachte, na de 3e antibiotica kuur weer niet opgeknapt (nog veel hoesten, geel/groen sllijm en kortademig/benauwd) en eindelijk - eindelijk - eindelijk door de huisarts doorverwezen naar een longarts. Hij heeft zelf de afspraak gemaakt en ik kon er vrijwel direct terecht.
Wat een verschil... er gaat nu écht iets gebeuren! Bloedonderzoek, mijn slijm onderzocht, een scan van mijn hoofd, een scan van mijn long... Hij vindt de conclusie astma te voorbarig. Precies zoals het bij mij ook voelde. Kortom: wij zitten ook helemaal op één lijn. Eindelijk wordt er naar mij geluisterd en word ik serieus genomen. En: hij zet er enorme vaart achter. Wil mij geen week langer meer laten 'klooien' dan nodig. Alle afspraken op korte termijn gepland.
Reden waarom ik ook nog dit berichtje schrijf (behalve om dit 'open' lijntje feitelijk af te sluiten) is vanwege het feit dat de longarts onomwonden toegaf dat het veel te lang heeft geduurd voor ik ben doorverwezen. Ik twijfelde toch wel steeds aan mijzelf: vraag ik te veel of het onmogelijke, is het normaal dat mijn huisarts mij zo lang zelf onder behandeling houdt, maar dat is dus niet zo..
De longarts gaf ook een goede tip. Stel bij klachten samen met de huisarts altijd een tijdspad op (maak een duidelijke afspraak vooraf): dus b.v. over 2 (of 4..) weken moeten de klachten minder/weg zijn. Zo niet is de ingeslagen weg blijkbaar niet de goede, stoppen wij hier en krijg ik een verwijzing..
Doe je voordeel met deze tip! Zorg dat je doorverwezen wordt als je merkt dat je huisarts je klachten niet (snel genoeg) onder controle krijgt.
Alice,
Fijn dat je doorverwezen bent naar een longarts; mooi dat het een voortvarend type is.
Dat aanmodderen is helemaal niks. Goed dat ie je uitgebreid gaat onderzoeken.
Ikzelf heb er niet zo lang over gedaan om bij een longarts terecht te komen. Mijn huisarts is okee, hij werkt voor 100% mee. Ik had inderdaad de afspraak met hem dat als de klachten aanhielden of erger werden ik naar een longarts verwezen zou worden. Maar ik dacht steeds dat het beter ging en ik wilde het zelf nog even aankijken.
Helaas gaat hij (HA) op 1 april met pensioen.
Succes.
Oma Akke