Astma of angst?

Goedemiddag,


Ik ben sinds gisteren aangemeld op dit forum. Ik zit al een tijd met een vraag in mijn hoofd en hopelijk kan ik op dit forum een (het liefst natuurlijk geruststellend) antwoord vinden/krijgen.


Vorig jaar heb ik de diagnose allergische astma gekregen. Dit naar aanleiding van een longonderzoek wat door mijn arts is aangevraagd omdat ik veel moest hoesten, soms een piepende ademhaling had en een bloedsmaak in mijn mond had. Op dat moment had ik al weken vreselijk last van hooikoorts, daardoor was ik constant aan het niezen, snuiten, hoesten etc. Hooikoorts heb ik al jaren maar een piepende ademhaling / benauwdheid? Dat had ik eerder nooit.


De uitslag van mijn longonderzoek was op het randje gaf de arts aan, het was nét wel nét niet astma.

Sinds de uitslag zit ik er behoorlijk mee in mijn maag, ik kan mij er maar moeilijk bij neerleggen. Ik was zo gezond, vitaal sterk en had nooit ademhalings- of benauwdheidsklachten. Hoe kon dit nu toch?


Van de arts kreeg ik Foster voorgeschreven. In de ochtend 2 pufjes en in de avond 2 pufjes. Gelukkig hielpen de pufjes mij door het hooikoortsseizoen en was ik al snel niet meer benauwd.

Ik heb 2 keer een (voor mijn gevoel) astma-aanval gehad. Ik had het benauwd, mijn pufjes hielpen niet (voldoende) en ik was vreselijk bang (om te stikken). Wat een nare ervaringen. (Het deed mij denken aan hyperventilatie maar daar kan ik mijzelf meestal wel 'uitpuffen'.)


Nu ben ik ook bekend met angst en paniekklachten. Ik merk dat sinds ik de diagnose heb gekregen, ik bij de kleinste prikkel in mijn keel/luchtwegen/longen bang word. Voor mijn gevoel gaat het dan mis en zal ik een astma-aanval krijgen.

Godzijdank (afkloppen!) is dit nooit gebeurd maar op die momenten ben ik ontzettend angstig en voel ik mij vreselijk.


Inmiddels ben ik op advies van de longarts geminderd met de pufjes. Ik kreeg voor mijn gevoel juist meer last van mijn luchtwegen van de 4 pufjes per dag dan dat ze hielpen (met uitzondering van het hooikoortsseizoen).

Nu gebruik ik sinds een half jaar 1 pufje in de ochtend en 1 pufje 's avonds en dat gaat verder prima.


Ik heb sinds de diagnose dus meerdere keren per week (soms per dag) angstgedachten en de daarbij behorende nare gevoelens.

Qua astma heb ik weinig last. In die zin dat ik gewoon functioneer en dus geen aanvallen heb. Alleen als ik heel hard moet lachen of mij inspan raak ik echt (even) snel buiten adem. Niet zo erg dat ik (extra) pufjes moet nemen. Ik red mij prima met mijn 2 pufjes per dag.


Nu heb ik via internet een peakflowmeter gekocht van Philips. Ik heb gelezen dat je met deze meter een soort kleine thuistest kunt doen om te zien 'hoe het met je longen .gaat'. Ik heb een tabel gevonden op internet en ik blaas een paar keer per dag om mijn waardes te zien en bij te houden.


Meestal blaas ik tussen de 450-500. Volgens de tabel is dit voor mij bovengemiddeld (vrouw - 33 jaar en 1.65 lang).


Mijn vraag is: kun je wanneer je een hoge peakflowwaarde blaast (dus tussen 450-500) ervan uitgaan dat je longen 'ok' zijn en dat je dus niet 'benauwd' bent en dat het dus tussen mijn oren zit?


Ik heb vaak een 'gevoel' in mijn keel/luchtweg en het zou dus heel geruststellend kunnen zijn als ik een goede score blaas, ik daardoor weet dat het niet aan mijn longen ligt / dat ik niet benauwd ben en dat ik mijzelf maar even moet kalmeren en niet moeten laten gek maken.


De angst is veel groter (in mijn ogen) dan het daadwerkelijke probleem (astma). Ik wil mijn leven niet laten belemmeren en probeer een manier te vinden om mijzelf gerust te stellen en te proberen de (waarschijnlijk onjuiste) lichamelijke signalen te 'negeren' en zo meer vertrouwen te krijgen in mijzelf en in mijn lijf.


Ik hoop dat een arts mij hier een antwoord op kan geven, het zou mij ontzettend kunnen helpen.


Alvast bedankt voor het doorlezen van mijn verhaal!


Groet, Kippetje