Astma en krachtsinspanning
06-01-2011 om 18:13 uurBeste,
Sinds ik weer meer last heb gekregen van mijn astma (waar ik nu sinds drie weken voor behandeld wordt sinds een jaar of 12; 2 maal daags Symbicort (200/6) en wanneer ik wil mag ik voor het sporten ook nog een keer inhaleren), heb ik op de sportschool meer moeite met krachttraining.
Met name tijdens en vlak na oefeningen voor het bovenlichaam (rug, borst, schouders, armen, e.d.) heb ik al na één setje (welke hoogstens een seconde of 15-20 duurt) last van een wat zwaar gevoel in de borst en met het ademen (ik piep echter niet) en een bonzend hart (dat dan ook zo'n 130 slagen per minuut maakt en moeilijk weer kalmeert). Ook word ik af en toe wat licht in het hoofd. Kan dit door astma komen? Is de (plotselinge) krachtsinspanning te hevig of iets dergelijks? Is er in de literatuur iets bekend over een relatie (beperking?) tussen krachtsinspanning/-training en astma?
Hyperventilatie lijkt me knap binnen 15 seconden (ik let bovendien goed op een juiste manier van ademhalen tijdens inspanning), bovendien is chronische hyperventilatie middels een spiro-ergometrie uitgesloten, evenals een aandoening van de kransslagaderen/hart (ook een hart-echo gehad, welke in orde was). Wel loop ik nog bij de cardioloog vanwege een nog onbekende ritmestoornis en ik heb - maar die zijn onschuldig aldus de cardioloog - extrasystolen uit de kamer en boezem. Ik ben 22 jaar en heb altijd vrij intensief gesport, dus conditioneel zouden er ook geen problemen mogen zijn (bij de sprio-ergometrie haalde ik 330 watt, gewicht: 68 kilo. Lengte: 1.81 meter. Alle parameters tijdens de test waren normaal).
Alvast dank!
De vraag is niet gemakkelijk zonder verdere analyse te beantwoorden. Inspanningsastma treedt vaak niet op bij een labaratorium ergometrie dus is niet uitgesloten, doch niet te verwachten bij deze milde (??) krachttraining, daar de ademhaling daar in de regel weinig van wordt aangezet. Evenmin sluit een hartecho problemen met de kransslagaderen uit, maar lijkt mij bij deze inspanning nauwelijks te verwachten. Hyperventilatie of andere ademontregeling blijft wel degelijk een optie. U suggereert dat het om een lichte belasting gaat, maar daar u 300 watt kunt fietsen is dat setje wellicht toch best zwaar? (ook gezien de hoge pols). Is de trainingopbouw wel goed geweest, of heeft u een stapje moeten terugdoen? Treden de klachten alleen op bij deze inspanning of ook bij nadere even zware inspanning? Spier en band belasting kan ook dergelijke klachten geven: dan is er vaak drukpijn ter plaatse. Wellicht had u deze klachten tijdens de vorige onderzoeken nog niet? Kortom verder uitzoeken is nodig voor een antwoord, tenzij vermijden van alleen deze oefening alle problemen oplost lijkt me. De handeling in een labaratorium nadoen met registratie ECG, koolzuurwaarden en longfunctie is dan aangewezen. Als u een peakflowmeter heeft kunt u zelf al kijken of een bronchospasme meespeelt. Helpt een extra symbicort vooraf wellicht? Zoals u merkt dus geen eenduidig antwoord: een analyse en beoordeling door uw arts lijkt me aan te bevelen.
succes en vriendelijke groet
Ton van keimpema, longarts
Hoi Ton,
Hartelijk dank voor je uitgebreide antwoord!
Ik heb altijd veel aan conditie- en krachttraining gedaan en daar nooit last van gehad, tot ongeveer driekwart jaar geleden, toen de klachten (pijn op borst, hartbonzen, kortademigheid, oedeem enkels) zijn begonnen. Na eerder een paar keer onderzocht te zijn door een cardioloog (2x holter, 2x echo, 3x fietstest, 1x spiro-ergometrie) - waar alleen de overslagen uitkwamen en dat mijn hart soms overprikkelt reageert (te snel omhoog schiet) - ben ik, ook vanwege mijn astma-verleden, naar de longarts doorverwezen. Hier kwam (weer) naar voren dat ik allergisch astma heb. Omdat ik de symbicort niet verdroeg, heb ik inmiddels Alvesco (2x daags) en Serevent (2x daags) in gebruik, Ventolin wanneer nodig. Om nu te zeggen dat ik daar veel van merk: nee, maar aangezien ik pas drie weken bezig ben heeft het wellicht wat tijd nodig.
Bij de sprio-ergometrie (gedaan toen ik medicatie gebruikte tegen de astma) is ook een longfunctie in rust en de longfunctie na inspanning enkele malen gemeten (de sportarts vertelde me dat ie hiermee kon zien of ik inspanningsastma heb of niet). Hier zat weinig verschil in:
FVC (liter): 5,46 (rust) - 5,38 (na inspanning)
FEV1 (liter): 4,66 - 4,44
PEF (l/sec): 9,57 - 9,16
maximale O2-pols: 21ml (tijdens inspanning)
Wat ik zelf wel enigszins vreemd vond t.o.v. eerdere inspanningstesten was mijn bloeddruk. Die veranderde bij eerdere tests van de normale rustsituatie (122-80) naar 250-65, en nu van 120-80 naar 198-84. Nogal een verschil (vooral de eerdere dalingen in de diastolische druk, en nu juist een kleine toename). (mijn maximale vermogen is ten opzichte van de eerste inspanningstest toegenomen van 230 naar 330 watt).
Ik zit zelf te denken dat ik wellicht overtraind ben, en dat mijn hart daardoor zo snel omhoog schiet bij toch niet al te zware inspanningen (althans, als ik het vergelijk met bijvoorbeeld twee jaar geleden, toen ik nog geen klachten had). Bij het optrekken van mezelf bijvoorbeeld had ik normaal nergens last van (natuurlijk aan het eind wel wat aan het hijgen), nu echter begint mijn hart als een gek te bonzen en voel ik me licht in het hoofd). Omdat de cardioloog ook niet precies de vinger op de zere plek kan leggen en de longarts hoop heeft dat de medicatie helpt, hebben ze me wel geadviseerd eens een tijdje zéér rustig te trainen, af te bouwen als het ware, en daarna weer opnieuw rustig te beginnen. Overtraining leek hen ook een optie, hoewel de spiro-ergometrie hier geen aanleiding toe gaf.
Als ik hier last van blijf houden wellicht toch maar eens om een provocatietest vragen.