nasleep van longontsteking of stoppen met roken?

Sinds gisteren heb ik me aangemeld bij het longforum n.a.v. het verhaal dat ik las in een topic van Cee uit febr. 2013. Het lijkt op mijn verhaal.

Ik ben nu 63 jaar en heb vanaf mijn 19 de jaar gerookt. Plm 20 sigaretten per dag.

Vorig jaar eind september heb ik ook een zware longontsteking gehad. Hiervan herstelde ik maar moeilijk. December ben ik, zoals ik altijd doe, op vakantie gegaan naar een warm land. Ik voelde me nog helemaal niet ok, maar ik dacht dat dat wel zou helpen mijn genezing te bevorderen.

Na de vakantie was mijn gezondheid nog steeds niet goed en heb ik weer een zware antibiotica kuur gekregen.

Door die zware longontsteking ben ik bijna twee weken flink van de kaart geweest, dus dacht ik niet aan sigaretten.

Na een week of twee begon ik toch weer trek te krijgen in een sigaret. Mijn gedachten waren: “ik heb nu bijna twee weken niet gerookt en het ergste is voorbij, dus ik steek er niet weer een op.” Maar niets was minder waar.

De behoefte naar een sigaret was heel erg groot! Ook tijdens de vakantie. Iedereen om me heen rookte, dus des te moeilijker om ervan af te blijven. Maar ik heb er niet een opgestoken. Januari ben ik weer aan het werk gegaan. Ik heb een zware baan met veel stress en ben afhankelijk van de aanwezigheid van artsen en psychiaters. Omdat die niet of nauwelijks aanwezig waren, stond ik er vaak alleen voor. Ook had ik een nieuwe directeur en manager die nauwelijks iets van de doelgroep waarmee ik werk (mensen met een geestelijke beperking) afweten, dus van hen kreeg ik ook niet de gewenste steun. Dit alles heeft er toe geleid dat ik eind april een fikse burn-out kreeg. Ik heb een afspraak gemaakt bij de huisarts. Die raadde me aan, meteen mijn werk neer te leggen en me ziek te melden.

Mijn behandelaren zijn erg geschrokken van mijn ‘toestand’ op dat moment. Ik was suïcidaal en totaal uitgeput!

Vanaf het moment dat ik thuis zat, begon de ellende. Ik ben in een molen terecht gekomen en krijg de ene kwaal na de andere. Ik heb ineens heel gevoelige tanden, mijn haar valt uit, ik ben kortademig, hijg als een paard als ik lopend iets doe of spreek of op til, heb een ‘suis’ in mijn oor, totaal geen uithoudingsvermogen, en weerstand. Ik ben moe, huilerig, mijn humeur heeft pieken en dalen van razend naar depressief. Ik ben heel onredelijk naar mijn man enz. enz. Algehele malaise dus.

Sinds drie weken heb ik ontzettende pijn achter mijn oor. De pijn trekt door tot in mijn nek. Ik had het idee dat evenwichtsstoornis had en werd misselijk in de auto, dus ik dacht dat dat vanuit het oor kwam. Ook heb ik last van een ‘dove’ arm. Hiervoor weer naar de huisarts geweest. Mijn klieren waren opgezet, dus doorgestuurd naar ziekenhuis. Bloed laten prikken. Doorgestuurd naar de KNO arts. Niets te vinden. Alles w.b.t. mijn gehoor(gang) is in orde.

Maar de pijn bleef en was niet om te harden en ik heb steeds in bed gelegen. Weer contact gezocht met de huisarts. Pijnstillers gekregen. Op de vraag waar dit nou vandaan komt kreeg ik te horen dat het ‘ontlading’ is. Dus nog steeds een gevolg van de stress!

Afgelopen vrijdag was de pijn zo erg dat ik naar een fysiotherapeut ben gegaan. Hij heeft de spier in mijn nek gemasseerd. De pijn is nu te verdragen samen met de pijnstillers.

Ik ben al weken onder behandeling bij een psychosomatische fysiotherapeut om mijn ademhaling weer in orde te krijgen en te zoeken naar de achterliggende oorzaken van de torenhoge stress.

Al die verhalen die ik lees op internet over hoe goed je je voelt na het stoppen met roken en dat je meer energie, krijgt, je beter ruikt en proeft en weet ik hoe geweldig het allemaal wordt. Nou, bij mij merk ik niets van dat alles. Het enige dat ik merk is dat ik 6 kilo ben gegroeid en mezelf moddervet vind. Dat spiegelbeeld werkt ook niet bevorderend om je prettig te voelen.

Ik heb van alles gedaan om weer ‘de oude’ te worden, maar het lukt gewoon niet. Ik heb geen COPD. Longfoto’s zijn goed.

Ik denk constant aan sigaretten. Ik heb maar het idee, dat als ik weer ga roken, ik weer de oude word.

Dit is dus mijn brandende vraag waar geen arts mij antwoord op kan geven, omdat ze nooit hebben gerookt en dus niet weten wat de gevolgen van stoppen kunnen zijn.

Is mijn algehele malaise (burnout, kwaaltjes) nou een gevolg en nasleep van de longontsteking of komt het doordat ik gestrest ben geraakt en nu nog steeds ben omdat ik gestopt ben met roken? (Ik heb me natuurlijk niet kunnen voorbereiden om te stoppen met roken en heb het in principe cold turkey gedaan. Ik heb ‘geen afscheid van de sigaret’ genomen).

Ik hoop zo dat iemand me op bovenstaande een antwoord kan geven?


Groeten Yvon