Benauwdheid
16-06-2017 om 09:23 uurHallo ik ben HenriO
Sinds 2011 ben ik zwaar Hartpatient, met div. dotterbehandelingen/reanimaties/inplantatie speciale S-ICD enz.
Vanaf dat moment heb ik behoorlijk last van benauwdheidsproblemen. Fietstesten gehad met zuurstofmasker op waarbij toen gezegd werd STOP ER MAAR MEE , DAT IS GEEN DOEN. De Cardioloog is bezig geweest met allerlei medicijnen ezn.enz.Nu na 6 jaar vertelde ze mij, ik kan niks meer voor je doen. Ik stuur je door naar de Longarts.
Nu heb ik div. onderzoeken gehad met bv Nucleair onderzoek op verschillende vlakken dus metingen in je bloed opname enz.enz.De uitslag kreeg ik gelijk te zien met de opmerking ALLES ZIET ER GOED UIT, dus ik zou het niet weten waar je benauwdheid vandaan komt. Ik zie en hoor de je benauwd bent. Volgende week bij de Longarts melden.
Nu weet ik eigenlijk al welke kant het op zal gaan, nl de beroemde opmerking IK DENK DAT IK NIKS VOOR U KAN DOEN.
Als ik 1 trap op loop kun je me bij elkaar vegen, tijdens het praten hoor je me op het laatst helemaal niet meer.
Ik moet extra lucht happen om mijn zin af te maken.Ik ben altijd bang voor de dag dat ik bv bij het oversteken een keer hard zal moeten lopen of het verkeer te ontwijken. Ik denk dat ik dan bijna Dood Neer van Vallen.
Nu is mij stem al niet te best omdat tijdens de reanimatie de beademingsbuis dwars door mijn rechter stemband is gestoken, zodoende heb ik een hele behoorlijk hese stem.
Ik ben dus eigenlijk vooruit aan het lopen maar zit met de vraag, als dit zo gaat als ik denk WAT KAN IK DAN NOG DOEN.
@HenriO
Welkom op het Longforum. Hopelijk herkennen lotgenoten uw situatie en kunnen die wat tips geven. Uw situatie is moeilijk, maar ik ben zelf ook al 65 en kan ook de marathon niet meer lopen. Als de specialisten geen behandeling meer weten dan bestaan er nog andere hulpmiddelen, zoals zuurstof en een scootmobiel of zo. Eerst even afwachten wat de longarts denkt.
Beste Henri,
Ik kan me voorstellen dat de vraag “wat kan ik dan nog doen” je bezighoudt. Wacht het gesprek met de longarts af en kijk vervolgens, evt. met hulp van een longverpleegkundige, naar de mogelijkheden die er nog wel zijn. Misschien is er op het gebied van conditieverbetering nog winst te behalen. Veel sterkte gewenst.
Met vriendelijke groet,
De Advieslijn
Inderdaad heb ik zoals ik had verwacht te horen gekregen dat alle onderzoeken uitgewezen hebben dat er niets aan de hand is met mijn longen. (Natuurlijk gelukkig)
Maar daarna kwam zoals verwacht de opmerking ik kan helaas niet meer voor U doen.
Veel succes, zoals ook de uitspraak van de Cardioloog was.
Ik ben op het ogenblik voor andere dingen onder behandeling in het ziekenhuis, maar als dat achter de rug is ga ik toch verder kijken.