Ontevreden over arts of longarts?
10-09-2005 om 15:46 uurHallo allemaal even dit.... O-)
Een longarts weet toch heel goed wat hij doet? als je er erger aan toe bent dan weet ik dat je verder onderzocht wordt, is mijn ook over komen. .Weet je wat mijn heel erg opvalt, ik ben zelf een copd patient en heb ook veel met een longarts te maken. Ik voel zelf heel gauw of ik naar hem toe moet gaan. Wat ik me nu af vraag? Hoe komt het nu dat er toch nog mensen zijn die ontevreden rond lopen wat betreft de onderzoekjes van een arts of longarts? Je voelt toch zelf wel of je het erger hebt? ikzelf voel dat heel goed aan, mijn is ook uit gelegd als ik aanvoelt dat ik benauwder word mag ikzelf mijn medicijnen aanpassen en meer gebruiken? Word jullie dat niet uit gelegd?
Bij mijn gaat dat dan ook heel goed. :Y Zo niet, :N dan neem ikzelf weer de beslissing om naar mijn huistarts toe te stappen. Ik vertel hem dan dat ik mijn medicijnen heeft aangepast maar dat ik dan toch benauwd blijf, en als dat het dan toch niet werkt is het noodzaak om een ander medicijn uit te gaan proberen. En vind de arts het ook weer nodig dat ik naar een longarts moet, dan stuurt hij me gewoon weer door. :Y Ikzelf heb dat heel goed in de hand. Ik denk toch dat juist dat zo de bedoeling is van artsen en longartsen (wat ik er dan uit begreep) dat je dat zelf het beste aan voelt komen en dan zelf maatregelen nemen. Ik zie het zo!!! Als je pijn in je keel krijgt of je krijgt een griepje ga je ook of je bel de dokter. Of zie ik het nu zo verkeerd?
Ik las net ook een stukje over BH uit doen, nou vraag het dan eens aan de longarts? :? vragen staat toch vrij? :Y
Ikzelf doe hem gewoon uit mijnzelf uit, ik vind het gewoon logisch dat je dat zelf doet.
En bij een bezoek aan de longarts is een lichamelijk onderzoek alleen meestal niet voldoende om de toestand van de longen van een patiënt te kunnen vaststellen. Afhankelijk van de klachten die een patiënt heeft, zal de longarts mogelijk adviseren één of meerdere aanvullende testen te laten uitvoeren. Uiteraard wordt door de longarts en/of de assistente uitgelegd wat het onderzoek inhoudt en welke voorbereidingen eventueel nodig zijn.
Mooi dat je zo mondig en zeker van je zaken bent. Maar niet iedereen is hetzelfde, door hier ervaringen te delen leren we van elkaar :s).
Ja dat klopt ook wel Esther, Ik ben zo vroeger ook niet geweest hoor, ik heb nu al iets meer dan tien jaar Copd en dan leer je veel en word je er wel mondig van. Als je ziek bent hoor je er niet meer bij zo hard is de wereld tegenwoordig, als je goed nadenkt zitten we in de dieren wereld, als je daar ziek bent word je opgevreten toch? Je moet dat wel leren anders heb je toch je eigen ermee en word je kei benauwd.
Hoi allemaal
Nou dat vind ik dus ook, ik kan aan de longarts of de huisarts aangeven wat ik voel, hoe ik me voel, ze gaan op ons patienten af.
Als de longarts zegt jij kunt beter andere een samengevoegd medicijn nemen, en het bevalt me niet zo goed of wat ik had, geef ik dat aan, ga gelijk weer terug naar mijn andere medicijnen,
Ik zeg altijd tegen de longarts, jullie weten veel over de longen, daar hebben jullie voor geleerd, maar wij ervaren het, hij kan zich niet voorstellen hoe het is als je het echt benauwd hebt, en daar gaf hij mij gelijk in, dus heb ik voor gesteld om een keer een rietje mee te nemen en een knijper op de neus en dan samen door de gang te lopen, dat was natuurlijk een geintje, maar zo is het wel, en mijn longarts is niet zo dat hij nooit iets niet toe wel geven, hij neemt ook van ons aan hoe als wij het graag willen hebben, en wat heel belangrijk is , dat we ontzettend goed met elkaar kunnen praten.
Doeu
Helaas zijn niet alle artsen zo begripvol en denken ze het vaak beter te weten. Veel longpatiënten stuiten op zoveel onbegrip en de standaard conlusie "het zal wel stress zijn of het zit tussen je oren". De meeste artsen zoeken naar iets dat in de praktijk te meten is (luisteren of je piept, longfunctietest) en als dat geen onomstotelijk bewijs levert, zal het wel tussen je oren zitten. Voor de patiënt is echter duidelijk te vergelijken hoe hij/zij zich voelt of wat de beperkingen zijn tov normaal, maar zie dat nog maar eens juist onder woorden te brengen? Ik heb ook wel eens geprobeerd met "ik voel me te moe voor dit of dat" en dan is de reactie "dan moet je rustiger aan doen". Ik heb er jaren over gedaan om mijn huisarts te laten begrijpen dat benauwheid niet altijd betekent dat ik piep, maar dat drukkend gevoel in je longen kunnen ze nu eenmaal niet meten. Nadat ik dat nauwkeurig had omschreven aan hem was zijn eerste reactie "daar kan ik me niks bij voorstellen" maar dat wil niet zeggen dat het niet bestaat? Gelukkig is dat probleem nu opgelost en krijg ik nu ook meer ondersteuning om zelf te leren mijn medicatie aan te passen (al deed ik dat al jaren op eigen houtje, op mijn gevoel, maar dus niet medisch verantwoord). Voorlopig zijn we in ieder geval bezig met uitzoeken waar mijn extra klachten van de laatste tijd vandaan komen, om daarna de behandeling weer bij te stellen zonodig. Ik lees hier trouwens erg vaak dat veel mensen in een soort continue proces van aanpassing van medicatie op hun ziektebeeld zitten. Dat lijkt me ook erg goed juist, omdat astmaklachten steeds kunnen veranderen, maar mij valt de neiging van artsen op om te weinig in de gaten te houden of medicatie wel optimaal op het (veranderende) ziektebeeld is afgestemd. Pas als er echt weer overduidelijke klachten ontstaan gaat men wat doen, terwijl jaren van te voren al signalen ontstaan dat het beter kan.
Het is zowel van het karakter van de arts af (kunnen/willen luisteren) als van het karakter van de patiënt (durven vragen, nauwkeurig klachten kunnen omschrijven en soms een doorzettingsvermogen van hier tot tokio hebben om door de muur van onbegrip heen te komen) afhankelijk hoe goed de behandeling van een ziekte is. Aan dit mogelijke (en vaak voorkomende) communicatieprobleem moet in mijn ogen veel meer aandacht besteed worden.
Tuurlijk daar licht het ook heel vaak aan :Y, de communicatie van arts/longarts en patiént dat weet ik heel goed, (durven vragen, nauwkeurig klachten kunnen omschrijven en soms een doorzettingsvermogen van hier tot tokio hebben om door de muur van onbegrip heen te komen) dat is mijn ook gelukt ik snap je goed Grietje. Maar als je iets aan je longen gaat mankeren is dat voor een arts/longarts ook niet altijd even gemakkelijk wat de mens nu prezies mankeert :N ( Het zijn ook mensen net als wij geen wonder dokters, ik heb het gevoel dat er mensen zijn die zo denken over artsen/longartsen..ik ben juist heel blij dat ze bestaan en dat ze zoiets kunnen, ik kan het niet.
Ik heb namelijk ook een zware operatie gehad om kinderen te krijgen, ik vind het juist heel erg knap dat er zulke mensen bestaan die daar voor leren en dat aan durven om iemand open te snijden, en het dan ook nog eens voorelkaar krijgen, *O* ik heb nu toch maar mooi twee gezonde kinderen gekregen gekregen, daar ben ik echt heel blij mee. *O* Ik denk maar zo het lichaam doet toch waar hij zelf zin in heeft. Daar kan zelfs een arts of longarts niet tegenop. Het enigste wat ze doen is ons leven zo dragelijk mogelijk te maken en daar kan je zelf ook heel veel aan doen. Door heel goed naar je lichaam te luisteren ikzelf heb dat nu ook gedaan. (Een voorbeeld) Ik moest stoppen met roken anders kon zelfs mijn longarts niets meer voor doen, nou dat vond ik logies, want wat moet hij dan nog doen om mijn te kunnen helpen als je zelf blijft roken en zelf je longen kapot rookt. Dus ben ik toch gaan nadenken en uiteindelijk gestopt met roken. Maar toen was ik er nog niet want er moest natuurlijk ook in huis niet meer gerookt worden....... ojee ja en ik had geen makkelijke man dat wist ik al van te voren. Maar het is zelfs hem gelukt om zich aan mijn aan te passen en buiten te gaan staan roken ik vind dat erg knap van hem, want het was voor hem ook zeker een omschakelijk en nu nog, je leven word drastisch verandert.
http://members.lycos.nl/internetmoedertje/Mijnverhaal.htm Lees hier mijn verhaal maar eens.
Ik heb toen ook nog alles in mijn huis moeten saneren om toch ook alles zo rookvrij en stofvrij en huismijt vrij te leven in mijn eigen huis. Ik ben op een gegeven moment ook gestopt met verjaardags feestjes want daar werd ook overal stevig gerookt. Ik mijd zelfs huizen waar dieren zijn zoals katten. vogels noem maar op. Het had dan toch geen zin als je thuis er alles aan doet toch er naar te gaan. :N Dus ik wil maar zeggen je kan er zelf ook heel veel aan doen. Er is tegenwoordig zoveel op het internet te lezen, en er zijn ook heel veel boekjes in omloop, ik heb dat zelf ook zo gedaan hoor ik weet echt ook niet alles van mijn arts of longarts.
En ik wil dit nog even kwijt mijn complimentjes voor de beheerders/sters van dit Forum......... hier in het forum kan je ook heel veel van elkaar leren toch? :Y
Internetmoedertje, uit jouw posts lees ik zo'n beetje dat jij sinds je ziek bent je leven stil hebt gezet... Is dat zo :?
Bedankt voor je compliment, we doen het met plezier :s).
Nou ja mijn leven stilgezet? maar dat is echt niet zo, ik heb namelijk een ander weg gekozen dat kan ook hé, ik ben ander dingen gaan doen. Ik ga namelijk in de zomer wel overal naar toe waar niet gerookt word, ik kan daar dan buiten zitten dan hoef ik de rookruimtes niet in. We pikken ook vaak terrasjes. Mijn man en ik hebben ook een stacaravan gekocht en daar gaan wij heel vaak elke zomer een paar maandjes naar toe dus stil zitten nee, je kan je leven een ander wending geven. Ik heb namelijk geen feestjes nodig om te leven snapje, vroeger ben ik naar zoveel feestjes geweest dat het nu voor mijn niet meer hoeft, die keuze heb ik natuurlijk wel moeten maken omdat ik er ook niet meer tegen kon, dat was zeker niet makkelijk, maar ik vind toch dat het een goede keuze van mijnzelf is geweest, ik heb er toen toch ook wel veel tranen door gehad. Ik vond de wereld keihard maar ik voel me nu zeker een stuk beter en mijn ziekte gaat niet in een versnelt tempo door. Daar doe ik het voor ik wil iets langer genieten van het leven en gemakkelijker door het leven, als ik niet luister naar mijn lichaam loop ik drie á vier nachten op en heb het erg benauwd en dat gaat gepaard met heel pijn in de borst streek en dat wil ik echt niet meer.
In de winter ja dan zit ik meer thuis maar dan heb ik weer mijn computertje en ik loop ook heel veel met mijn hondjes te wandelen onderweg een gesprekje hier of een geprekje daar ik ben dus echt niet ongelukkig.
Nu is het duidelijker :). Je hebt 'gewoon' je leven anders ingericht. Het klonk meer als 'ik doe niks meer, want dan leef ik langer' (sorry als ik cru overkom :@ ), vroeg me af of je dan nog wel lol had... Dank je wel voor de extra toelichting ^O^.
Graag gedaan hoor, en nee hoor je was niet cru, ben erg makkelijk en snap heel gauw iets ;) en nu ga ik slapen trusten hé :W
Hoi allemaal,
Ik ben erg tevreden over mijn longarts hoor, laat dat voorop staan. Ik ben in Beatrixoord Haren geweest voor revalidatie en omgaan met zijn COPD. Daar heb ik ook geleerd, om te weten, wanneer ik extra medicijnen moet nemen. Ik doe dat eigenlijk nooit. Misschien anderen wel hoor, maar ik ben altijd bang, dat ik dan juist te veel of te weinig neem.
Verder heb ik net als Ria verjaardagen stopgezet. Dit komt om een andere reden. Mijn schoonfamilie zijn allemaal verstokte rokers en niemand, ja jullie lezen het goed, niemand WIL REKENING met mij houden, >:( dus dan is de keuze gauw gemaakt. geen enkel festje van die kant kan ik naar toe. Dat doet wel ontzettend veel pijn en dan krijg je wel, dat je meer thuis moet blijven, maar dat is dan een keuze die je moet maken, want ik kan daar ECHT NIET naar toe.
Groetjes Ina.