Doorgaan

Heb me vandaag voorgenomen om mijn schouders er weer onder te zetten en er uit te halen wat er nog in zit .
Na mijn longontsteking was ik een beetje in de put geraakt , mede door het idee dat dat kostbare kleine beetje conditie nu weer het raam uit was .

Dat gecombineerd met restje winterdip en  te aardige collega's, die me voortdurend op het hart drukken om rustig aan te doen, maakt dat ik soort van zelfmedelijden kreeg en inderdaad (te) rustig aan ging doen.

Terwijl mijn houding in het verleden juist maakt dat ik nog steeds aan het werk ben (what doesn't kill you makes you stronger )

Maar alle gekheid op een stokje ...ik weet als ik hier om me heen kijk dat ik in principe niets te mopperen heb ....alleen ben ik vroeger heel actief geweest en heb ik al best veel ingeleverd en dat valt me soms zwaar .

momenteel ben ik nog even halve dagen aan het werk omdat hele toch teveel was maar over een paar weken  , na mijn week vakantie eind februari , gaan we weer voor de volle 35 uur met de volgende lijfspreuk :

Dont give power to the problem !