Werk en kind met astma
19-09-2018 om 19:05 uurHallo,
Mijn zoon van 9 heeft vrij ernstig astma.
Al vanaf zijn 2e jaar word hij regelmatig verneveld en een paar keer per jaar ook opgenomen in het ziekenhuis. Soms gaat het een tijdje beter waardoor opnamens niet nodig zijn , maar soms ligt hij er 4/5 keer achter elkaar. (Elke maand een dag of 5)
Ik ben alleenstaand en heb nog 2 kleine kinderen. Best een geregel dus als zo'n opname nodig is.
Ik heb sinds vorig jaar een nieuwe baan. In het begin waren ze meelevend wanneer ik afwezig was doordat mijn zoon opgenomen werd. Maar nu zijn ze er klaar mee , en dreig ik mijn baan te verliezen.
Ze vinden dat ik mijn zoon best alleen kan laten in het ziekenhuis. Of dat ik iets anders moet bedenken ,maar dat ik iniedergeval moet komen werken. Dat mijn ex maar meer moet doen etc (die helpt ook gewoon)
Ik vind dat hij niet alleen moet zijn als hij daar ligt, super lieve zusters hoor! maar een dag aan je bed gekluistert is echt niet fijn en als pa/ma er dan niet is en je alleen bent .. nee het geeft me echt geen fijn gevoel , maar ja , ik wil ook mijn baan niet verliezen.
Mijn ex helpt best mee , zit ook gewoon in het ziekenhuis. We wisselen elkaar af. Maar vooral s'nachts zit hij bij onze zoon, zodat ik dan bij de andere kinderen kan zijn.
Ik heb heus wel eens oppas ,maar mensen in mijn omgeving werken ook gewoon (ook opa en oma) dus het is vaak toch wel lastig.
Hoe doen jullie dit? Zouden jullie je kind alleen laten in zh? Ben ik dan toch te soft omdat ik vind dat ik bij hem moet zijn?
Werken jullie? Sorry. Het is een lang verhaal geworden , ik zit echt een beetje met een met mn handen in het haar gevoel. ik hoop dat er mensen zijn die dit herkennen, en/of tips hebben.
Hoi Katje,
Wat lastig een lastige situatie! Ik snap dat je als moeder er heel graag continu voor je kinderen wil zijn, zeker als ze in het ziekenhuis liggen. Heb je je zoontje al eens gevraagd wat hij wil? Hij is nog erg jong, maar vaak zeggen en weten kinderen wel of ze hele dag mama/papa om hun heen willen hebben of het ook goed vinden dat mama even gaat werken en na haar werk weer komt. Ik weet nog van mezelf toen ik klein was (waren wel dagopnames, dus niet helemaal te vergelijken) dat ik mijn ouders met spannende momenten bij wilden hebben zoals een prik of iets, maar dat ik het ook prima vond om een paar uur zonder ze te zijn.
Maar het lijkt me vreselijk om mee te moeten maken als moeder! Ik ben nu 25 en ik vind het voor mijn moeder al vreselijk als we weer naar de seh moeten of gewoon een afspraak in het ziekenhuis. En ik denk dan dat ik dat nooit hoop mee te maken met mijn kind. En wat ik zou doen? Werkelijk geen idee! Lijkt me heeeeeel lastig.
Heel veel sterkte!
Dank voor je berichtje! Hij vind het prima als ik even heen en weer ga om bv zijn broertje of zusje op te halen , kortom als hij even alleen is (met de tablet :-p) maar na 2 uurtjes voelt hij zich alleen en belt hij waar ik blijf. Ook de nacht wil hij niet alleen zijn.
Sommige vinden dat hij het nu toch wel gewend moet zijn, hij is al heel erg vaak opgenomen geweest , weet wat er gebeurd , dat de dokters goed voor hem zorgen , etc , dus dat het echt wel kan. Maar het breekt echt m'n hart als ik hem huilend zie zitten wanneer ik dit voor stel.
Dan krijg je weer de reactie dat dat maar even is , en hij ook gewoon moet wennen.. het is ontzettend moeilijk. Zijn astma is super onstabiel, soms ook echt spannend geweest (omdat prednison bv niet aan sloeg , hij niet van zuurstof af kwam enz) dat maakt het ook lastiger , beetje bang dat dat gebeurd als ik er niet ben ofzo...
en je ziet op de afdeling toch wel veel ouders bij hun kind zitten..
eigenlijk zegt alles in mij dat ik hem niet alleen kan en wil laten. Dat dat misschien iets is voor als hij wat ouder is.
Maar ik kan eigenlijk ook mijn baan niet verliezen.. ondanks alles gaat uiteraard mijn kind voor. Ik begin alleen aan mezelf te twijfelen , of ik dus inderdaad niet te soft ben , en hem toch nu al moet leren daar poosje alleen te zijn. Ik weet het ook niet.. begrijp ook dat een ander die keuze niet kan maken , het is al fijn om hier even mijn hart te luchten :-)
Dank je!
Ik heb zelf ook een moeder die als te soft wordt bestempeld, dus ik weet hoe fijn het is om zo’n moeder te hebben. Wel hebben we tegen haar gezegd dat ze ons best iets meer los had mogen laten, maar dit zeiden we in de pubertijd en bedoelden we wel over onze hele jeugd.
En ieder kind is anders, bij de ene kan je inderdaad zeggen van nou zet je er even overheen en dan is dat zo gebeurd en bij het andere kind niet.
En ik spreek uit ervaring, je raakt een beetje gewend aan de situatie in het ziekenhuis, maar lang niet aan alles! Heb zelf moeilijk behandelbaar astma en nu 3 opnames gehad in een half jaar tijd en ook ik vind het elke keer weer spannend en ben 25.
Kan je niet een compromis sluiten dat je bijvoorbeeld 1 dag werkt en dat de vader dan die dag bij je kind is? Dan zien ze in ieder geval dat je wel wil werken. Geen idee of dat mogelijk is hoor! En misschien rustig opbouwen met uurtjes alleen zijn in het zkh? Als je er altijd vanuit gaat dat je moeder er is en ze is er niet dan is dat heel zwaar. Maar als je weet: oke mama is nu werken en zo laat komt ze weer en heeft ze weer alle aandacht voor mij, als dat in het systeem komt werkt dat waarschijnlijk ook. En zal best met hobbels gaan, dat is een leerproces voor beiden.
Het is en blijft gewoon een rotsituatie! Je gunt het geen enkel persoon en zeker geen kind om dit mee te maken. En als ze ouder zijn is het al makkelijker om ze wat langer alleen daar te laten.
Ik hoop dat je eruit komt met je werkgever. Succes!
Dank voor je reactie.
Ik heb de vraag even anders gesteld in een ander topic.
Fijn dat je jouw mening en bevinding liet weten! Ik neem het mee :-)
En uiteraard wens ik jou ook sterkte!
Ik zou mijn kind ook niet alleen willen laten in het ziekenhuis voor langer dan even. Wat vervelend dat je je baan erdoor dreigt te verliezen. Zijn er geen andere opties te bespreken? Ouderschapsverlof wat je op zulke momenten opneemt? Terug in aantal uren maar hetzelfde aantal uren blijven werken waardoor je uren hebt staan die je ervoor kunt gebruiken? Of een ander soort regeling met je werk?
Sterkte ermee!
Ouderschapsverlof heb je niet meer met een kind van negen. Dat is tot (en met?) acht jaar.
Ze geeft aan ook nog 2 kleine kinderen te hebben..
Hallo,
Ik weet niet zeker of ik recht ouderschapsverlof heb , als ik het goed begrijp is dat 2 x het aantal uur dat je per week ,werkt , per jaar.. daar zit ik sowieso al lang over heen.
Terug in uren is helaas geen optie.. jammer want vind dat wel een goed idee . :)
Het is een maand goed gegaan. Nu zit ik wéér met mijn zoon in het ziekenhuis.. "gelukkig" is het weekend en heeft mijn werk er tot nu toe geen last van..
Dat is ook een nadeel , het is een poosje "goed" gegaan ,(in de tijd dat ik aangenomen werd bij deze baan) maar nu achter elkaar raak.. (qua opnamens)
ik heb inderdaad nog 2 kinderen , de jongste is net 2.. dus ook die heeft nog wel eens een griepje of kdv virus te pakken..
ik werk nu extra waar kan en heb veel oppas op het moment..
doe mijn best om het voor iedereen zo goed mogenlijk op te lossen..
Pittig is het soms wel :-)
Nogmaals dank voor al het mee denken !
Ik maak er maar gewoon het beste van.. :)