Wie heeft er ervaringen met een peakflowmeter bij kinderen? Mijn dochter is 6 en ik overweeg er 1 te kopen,omdat ze benauwdheid zo slecht aangeeft. Dan heb ik iets meer houvast om het in te schatten.
Ik weet dat mijn ex lange tijd een peakflowmeter heeft gehad als kind en hier veel vanaf hing in het verleden. Hoe je dochter hiermee om zal kunnen gaan hangt af van de mogelijkheden van je dochter, maar mogelijk is het ook iets wat je bij de KLA/KA/HA kunt vragen. Soms zijn artsen happy met het bijhouden van een peakflow, soms niet. Soms willen ze een kind iets niet geven en een volwassene wel, of omgekeerd. Het beste kun je even contact opnemen met een arts hierover om de mening van de arts te horen. Pin je overigens niet vast op het idee dat de peakflow alles zegt. Vaak is het namelijk zo dat de peakflow een indicatie is van hoe het gaat, maar soms blaast iemand gewoon lager dan een andere dag zonder problemen of lijkt de longinhoud groter te zijn en is iemand toch benauwd. Mijn gemiddelde waardes liggen tussen de 450 en 500 als het goed gaat, maar als ik een dag 400 blaas hoeft het niet per definitie te zijn omdat ik me benauwd voel/ben, maar kan ik bv. verkouden zijn, medicatie verkeerd ingenomen hebben of gewoon verkeerd geblazen hebben. Het gevaar voor mij is dat als ik elke dag de peakflow gebruik ik mij hierop ga focussen als in een "ik moet die en die waarde halen anders is het fout", terwijl ik dan niet meer kijk naar het gevoel van benauwdheid of vermoeidheid.
Een peakflow kan een hulpmiddel zijn, maar is geen vervanging voor navragen hoe zij zich voelt. Je zou kunnen overwegen om te kijken of je met een "thermometer" kunt aangeven hoeveel te nog kan. Bij kinderen met pijn gebruiken ze soms een pijnthermometer die hen smileys laat zien. Je zou bij je dochter een documentje kunnen maken met activiteiten en een smiley bv. Dan zou je bij heel slecht een bed met een sip gezichtje kunnen maken, iets hogerop rustig spelen met een beetje neutraal gezichtje, een beetje verder gewoon buitenspelen met een happy gezichtje of een actief sporten met een grote smiley. Kleinere stapjes hiertussen kun je ook nog maken, maar dit geeft enig inzicht mogelijk in wat voor je dochter misschien niet direct aanwijsbaar is als "benauwd", maar meer als een moe zijn of een "niet lekker" voelen. Hopelijk helpt dit je iets.
Hartelijk dank voor je uitgebreide antwoord. Ik zal het inderdaad eens gaan bespreken met de ka. Het is zo lastig in te schatten. Nu voelt ze zich ook absoluut niet lekker, weet ik niet zeker of het haar astma is. Ik ga haar morgen maar even laten luisteren. Ik vind het idee van de smileys ook een idee, ga ik eens mee experimenteren.
Hoi Claudinev,
Ik weet dat mijn ex lange tijd een peakflowmeter heeft gehad als kind en hier veel vanaf hing in het verleden.
Hoe je dochter hiermee om zal kunnen gaan hangt af van de mogelijkheden van je dochter, maar mogelijk is het ook iets wat je bij de KLA/KA/HA kunt vragen.
Soms zijn artsen happy met het bijhouden van een peakflow, soms niet.
Soms willen ze een kind iets niet geven en een volwassene wel, of omgekeerd.
Het beste kun je even contact opnemen met een arts hierover om de mening van de arts te horen.
Pin je overigens niet vast op het idee dat de peakflow alles zegt.
Vaak is het namelijk zo dat de peakflow een indicatie is van hoe het gaat, maar soms blaast iemand gewoon lager dan een andere dag zonder problemen of lijkt de longinhoud groter te zijn en is iemand toch benauwd.
Mijn gemiddelde waardes liggen tussen de 450 en 500 als het goed gaat, maar als ik een dag 400 blaas hoeft het niet per definitie te zijn omdat ik me benauwd voel/ben, maar kan ik bv. verkouden zijn, medicatie verkeerd ingenomen hebben of gewoon verkeerd geblazen hebben.
Het gevaar voor mij is dat als ik elke dag de peakflow gebruik ik mij hierop ga focussen als in een "ik moet die en die waarde halen anders is het fout", terwijl ik dan niet meer kijk naar het gevoel van benauwdheid of vermoeidheid.
Een peakflow kan een hulpmiddel zijn, maar is geen vervanging voor navragen hoe zij zich voelt.
Je zou kunnen overwegen om te kijken of je met een "thermometer" kunt aangeven hoeveel te nog kan.
Bij kinderen met pijn gebruiken ze soms een pijnthermometer die hen smileys laat zien.
Je zou bij je dochter een documentje kunnen maken met activiteiten en een smiley bv.
Dan zou je bij heel slecht een bed met een sip gezichtje kunnen maken, iets hogerop rustig spelen met een beetje neutraal gezichtje, een beetje verder gewoon buitenspelen met een happy gezichtje of een actief sporten met een grote smiley.
Kleinere stapjes hiertussen kun je ook nog maken, maar dit geeft enig inzicht mogelijk in wat voor je dochter misschien niet direct aanwijsbaar is als "benauwd", maar meer als een moe zijn of een "niet lekker" voelen.
Hopelijk helpt dit je iets.
Hoi Selah,
Hartelijk dank voor je uitgebreide antwoord. Ik zal het inderdaad eens gaan bespreken met de ka. Het is zo lastig in te schatten. Nu voelt ze zich ook absoluut niet lekker, weet ik niet zeker of het haar astma is. Ik ga haar morgen maar even laten luisteren. Ik vind het idee van de smileys ook een idee, ga ik eens mee experimenteren.
Groetjes van Claudine