Mijn verhaal en een hoop vragen
14-04-2006 om 13:02 uurHallo allemaal,
Ik ben Ingrid. Trotse mama van Gijs (2,5) en Thomas (10mnd). Thomas heeft sinds dat hij 4 maanden was een goed hoorbare ademhaling met een hoop gerommel (slijm) erbij. Bij het consultatiebureau en later bij de kinderarts werd dit afgedaan als virusjes. Eind februari is hij opgenomen in het ziekenhuis met een luchtweginfectie. In totaal heeft hij er een week gelegen en moest hij vernevelen (24x per dag tot uiteindelijk 6 keer per dag) en hij kreeg pretnison. Toen naar huis met ventolin 100 en Qvar. Dat moest in het begin 6 x per dag maar al snel mochten we afbouwen naar 2x per dag 2 pufjes ventolin en 2x per dag 1 puf Qvar. Dat ging even goed maar toen begon hij toch weer heel erg te rommelen. Over naar 6x per dag 3 pufjes ventolin en 2x 2 Qvar. We zijn nu weer aan het afbouwen maar het gaat niet goed. We blijven nu hangen op 4x3 ventolin en 2x2 Qvar. Ik twijfel continue of ik nou niet terug moet naar de kinderarts hiermee. Met de astmaverpleegkundige hier heb ik het een beetje gehad. Ze behandelt met alsof ik het helemaal niet serieus neem en geeft me een soort van "standjes" om vanalles. Ze doet echt net of ik achterlijk ben. Heel irritant. Ik snap ook niet goed hoe het kan dat een verpleegkundige zo'n heftig medicijnschema mag voorschrijven...of ligt dat aan mij. Thomas is ondertussen nog een keer verneveld in het ziekenhuis, daar reageerde hij heel goed op.
Ik heb zoveel vragen die nog niet beantwoord zijn. Bijvoorbeeld wat hij nu precies heeft. Is het nou gewoon bronchitis door een virus of is er meer aan de hand. Moet ik hier in huis dingen veranderen? De vloerbedekking uit Thomas' kamer halen bijvoorbeeld en daar laminaat neerleggen ofzo. Moet ik andere dekentjes, moet ik schoner worden (ik maak wel schoon uiteraard maar jullie begrijpen vast wat ik bedoel). Ik krijg in het ziekenhuis niet eens de tijd om de vragen te stellen. Het is net of ik daar voor die verpleegkundige kom ipv dat zij er is voor ons. (Klinkt dit logisch??)
Ik weet het af en toe niet meer. Gister moest ik eigenlijk terug naar het ziekenhuis en mocht ik hem 's ochtends geen medicijnen geven. Vlak voor de afspraak werd gebeld dat ze ziek was....nu heeft Thomas er nog last van dat hij even zijn medicijnen niet heeft gehad. Ik wordt er zo moe van.
Ook toen hij in het ziekenhuis lag kwam de verpleging alleen maar binnen om medicijnen te brengen die ik vervolgens zelf mocht geven. Er wordt verder niks verteld. Ik is allemaal nogal overrompelend geweest, misschien heb ik daardoor niet genoeg vragen gesteld toen, maar nu krijg ik er eigenlijk de kans niet. Er wordt gewoon niet geluisterd. Ik loop nu met hem in een streekziekenhuis. Is het nou slim om over te stappen naar een academisch ziekenhuis?? En hoe doe ik dat eigenlijk??
Momenteel word ik er erg moe van...ik weet echt niet zo goed wat ik moet doen. Ik wil gewoon dat mijn kleine mannetje snel opknapt!!
Groetjes,
Ingrid
Hoi Ingrid,
Advies kan ik je niet geven, maar ik wil je wel veel sterkte en wijsheid wensen.
Ik ben ook moeder van twee kinderen en weet heel goed hoe het voelt als ze ziek zijn en je kan je vinger er niet opleggen.
Ziekenhuis in en ziekenhuis uit en je ziet maar geen verbetering.
Een machteloos gevoel om moedeloos van te worden.
Succes!
Groetjes Hellen.
heeft jullie kinderarts telefonisch spreekuur??
Ik zou gewoon bellen. Beter 10 keer te veel, dan 1 keer te laat!!
En ik vind dat je zoontje vrij veel medicatie krijgt, maar dat kan aan mij liggen.
En verder met je vragen...... maak een afspraak met de astmaverpleegkundige als die bij jullie in het ziekenhuis aanwezig is. Die kan je op heel veel dingen antwoord geven, of advies geven.
Succes en beterschap
Groetjes Kyam
Hoi Ingrid,
Ook ik herken je verhaal, het is vaak heel frusterend om tijdens spreekuren van met name de KA vage diagnoses te horen en heel snel weer buiten te staan met een nieuw medicijnenschema waarbij de twijfel bij jezelf alweer toeslaat. Heb inmiddels door de ervaring van het hebben van 2 astmatische kinderen geleerd dat je je instinct heel goed moet volgen. Gelukkig heb ik een fantastische huisarts waar ik wanneer het nodig is kan met de kinderen komen, en die als het nodig is meteen contact bij de KA krijgt ( wanneer ik zelf bel duurt het uren voor ik eindelijk teruggebeld wordt). Maar ik heb nog regelmatig dat ik tijdens spreekuren alles aanhoor en pas later thuis nog vele vragen heb. Gelukkig kan je een hoop informatie via internet afhalen maar dan nog vind je niet altijd wat je zoekt.
Heel veel sterkte in iedergeval met je kleine mannetje............als je het niet vertrouwd gewoon dokter bellen, niets is erger dan met twijfel en angst te blijven rondlopen, je hebt er recht op te weten wat er met je kindje aan de hand is.
groetjes marian
Dank voor de reacties. Gisteravond werd het ons toch te dol en hebben we gebeld. Eigenlijk moesten we eerst naar de huisarts maar met een beetje gepraat konden we gisteravond nog bij de kinderarts terecht. Hij is daar twee keer achter elkaar verneveld en reageerde erg goed. Ik mocht hem toen weer mee naar huis nemen en moest vanochtend om 8.30 weer terug zijn. Toen weer verneveld en met een Pariboy weer naar huis. Dus helemaal over op het vernevelen. Voorlopig even 6x per dag en dan afbouwen naar 4x. Van de week weer naar de astmaverpleegkundige. Ik ben benieuwd. In ieder geval zijn we er wel blij mee dat we nu thuis mogen vernevelen want daar doet hij het erg goed op. En het voorkomt een ziekenhuisopname. We waren er nu op tijd bij, hij had nog geen bronchitis of longontsteking maar een "gewone" flinke verkoudheid. We zullen er aan moeten wennen denk ik. Onze oudste heeft eigenlijk nooit iets, behalve dan de gebruikelijke kinderziektes, dus dit is allemaal nieuw voor ons. Als ik al die verhalen hier lees geloof ik wel dat ik een hoop van jullie kan leren!! Bedankt!!
Groetjes,
Ingrid