Kind alleen laten in ziekenhuis

Heftig verhaal zeg, las je andere topic ook.

Ik heb geen tips alleen zou je dit misschien ook in t ziekenhuis kunnen bespreken met de pedagogisch medewerkster ofzo? Zij heeft hier misschien wel

tips voor en iig ervaring mee, er zullen meer ouders met dit probleem te maken hebben.. ieder kind is anders uiteraard, maar misschien kan zij je helpen?

Heel veel sterkte in alles en vooral hoop ik dat je mannetje een stabielere gezondheid zal krijgen!

Heb wel bewondering voor je hoor!!

Dank voor je berichtje! Lief!

Aankomende week moeten we naar de kinderarts voor controle. Zal ook eens bij haar vragen , of naar een pedagogisch mw idd!

Hoi Katja, ligt een beetje aan het kind. Hangt hij thuis ook erg aan jou? Dan wordt het lastig, want in het ziekenhuis voelen ze zich natuurlijk ook niet optimaal.

Maar met 9 jaar zou hij in principe kunnen begrijpen dat mamma komt als het middageten op is, of zoiets.

In veel ziekenhuizen zijn tijdens de ochtenduren pedagogisch medewerkers aanwezig die met het kind kunnen spelen en begeleiden. In het kinderziekenhuis brengen ze indien mogelijk de kinderen naar de speelkamer en dan hebben ze ook afleiding met elkaar.

De hele dag erbij zitten is in de regel niet noodzakelijk, tenzij er een levensbedreigende of ernstige situatie is.

Ik weet uit ervaring hoe hondsmoe je kunt worden van hele dagen hangen in een ziekenhuis,

Wel vervelend dat de werkgever weinig begrip toont.

Nou mijn werkgever doet daar ook moeilijk over en ik vind het heel moeilijk om mijn kind alleen te laten ok ze is 9 maar je ligt in het zh omdat je ziek bent en natuurlijk wil je graag je ouders erbij hebben.

Ik heb geen tip voor je want het is bij mij ook stress in dit geval maar begrijp je volkomen dit is heel moeilijk heel veel succes

Dit is zo herkenbaar. Onze dochter van 9 jaar ligt ook met regelmaat voor een paar dagen in het ziekenhuis. Mijn gevoel zegt dat dit zelfs mijn baan na 15 jaar bij dezelfde werkgever te hebben gewerkt heeft gekost. Maar dat kan ik helaas niet waar maken. Sinds 2 jaar een andere baan. In het begin kreeg ik met gemak vrij of kort zorgverlof als ze vanwege de astma ziek thuis was. Maar nadat ze in september een paar dagen in het ziekenhuis lag en ze nu vanaf maandag ziek thuis is hoorde ik mijn baas vanochtend al diep zuchten toen ik belde om te vertellen dat ze gisteren weer een paar uur in het ziekenhuis had gelegen en dat ik zeker vandaag en morgen nog bij haar thuis blijf. Ben nu dus al benieuwd wat ik te horen ga krijgen als ik weer ga werken

@katja1986

Jeetje wat naar zeg! Ik kan me voorstellen dat je je kereltje niet achter wil laten in het ziekenhuis. Ergens begrijp ik ook dat je baas je liever op kantoor ziet verschijnen, ook al voelt naar je werk gaan op dat moment echt als iets heel nutteloos / onbenulligs (kan ik me tenminste indenken). Ik heb geen tips, maar wil je sterkte wensen en volg vooral je gevoelt, ook al is dat makkelijker gezegd dan gedaan.

Hallo Katja, dit is zo herkenbaar! Mijn zoon Jr nu 10 ligt meestal ook 2 keer per jaar in het ziekenhuis en ik blijf altijd bij hem. Het is al moeilijk genoeg voor hem dat hij weer moet blijven dus wil ik hem zeker niet in de steek laten. Ik heb het geluk dat tot nu toe mijn werkgever nooit moeilijk heeft gedaan maar als hij moeilijk zou doen, zou ik toch kiezen om bij mijn zoon te blijven.

Ik heb ook jaren in New York gewoond en voor Bloomberg een groot bedrijf gewerkt. Als mijn zoon dan ziek was kreeg ik betaald verlof. Hiervoor moest ik papieren invullen met handtekening van de specialist. Het zou fijn zijn als wij zoiets ook hier zouden kunnen krijgen. Ik ben de mogelijkheden hiervoor op dit moment aan het uitzoeken.

Groetjes, Ursula

Dat is echt wel heftig. De vorige keer kreeg ik geen vrij, maar was mijn man bij mijn zoon. Ik heb nu een andere werkgever, die is gelukkig heel flexibel. Ik heb nu ook heel ander werk, als ik maar WiFi heb kan ik werken en studeren.

Wat fijn dat jullie allemaal reageren , en je daardoor ook weer even voelt dat je niet de enige bent die dit mee maakt. Tuurlijk weet je dat wel, maar soms kan ik me best wel alleen en onbegrepen voelen in dit soort situaties.

Mijn baan ben ik inmiddels kwijt.Het afgelopen jaar is mijn zoon bijna elke maand opgenomen geweest. Ik begrijp echt wel dat mijn werkgever dit ook veel vond ,maar je staat wel een beetje met je rug tegen de muur.


Emma die zuchten! Ik weet precies wat je bedoeld! Viel het mee of ben je nog niet wezen werken? Sterkte!


Dana , jij ook sterkte! Het is idd moeilijk!


Dank jewel Soosh!


Wat goed dat je dat aan het uitzoeken bent Urula! Dat zou inderdaad ook iets voor hier zijn! Ik begrijp dat je je zoon niet in de steek wilt laten! Ze zijn 10, en ja dat is al best groot ;-) maar in zo’n ziekenhuis soms nog zo klein :-)


Fijn dat je het zo kunt oplossen mamav! Ik ben nu ook meer aan het zoeken naar een baan waarbij dit zou kunnen.


Ik loop nu thuis en hoewel dat ook niet ideaal is (er moet toch brood op de plank komen) geeft het wel heel veel rust dat ik mijn mannetje gewoon kan ophalen wanneer de juf weer eens belt dat het niet gaat , of dat je zonder pijn in je buik over hoe je werk zal reageren naast hem kan blijven zitten in het ziekenhuis. Ja hij is al 10, maar hij krijgt juist steeds meer moeite met het feit dat hij daar continue ligt , aan zijn bed geplakt ivm zuurstof terwijl hij hyper is van de verneveling dus hij eigenlijk alleen maar wil rennen en vliegen , en zichzelf dus soms geen raad weet.

Daarbij heeft hij ook moeite met het feit dat hij steeds leuke dingen moet missen , en school , zijn sport niet meer kan doen op het niveau dat hij altijd gedaan heeft , niet mee kan doen aan schoolzwemmen etc. etc. Met vaak huilbuien en boze buien als gevolg. Op al zulk soort momenten wil je er toch gewoon zelf zijn voor je kind!!


Achteraf gezien vind ik het helemaal niet zo erg dat ik mijn baan kwijt ben , jammer is het wel, Tuurlijk! Maar mijn kind gaat toch echt voor. Nu Hopen op een beter jaar en een nieuwe baan met evt mogenlijkheden om thuis/zh te kunnen werken.


Trouwens nog een vraag aan jullie , ik merk dat ik het zelf ook wel moeilijk heb met het feit dat mijn kind zo vaak ziek is , dat het alleen maar erger lijkt te worden ipv minder , dat de andere twee kinderen soms een beetje ondersneeuwen op zh momenten , en het soms gewoon zo verdrietig is , dat soort dingen. Hebben jullie dit ook? Hoe gaan jullie daar mee om? Is daar al een topic over? Wie weet weten jullie meer. Bvd :-)


Iniedergeval bedankt voor alle lieve reacties en jullie ook veel sterkte! Groetjes Katja

Emma die zuchten! Ik weet precies wat je bedoeld! Viel het mee of ben je nog niet wezen werken? Sterkte!

Ik ben nog niet wezen werken omdat ik nu zelf ook ziek ben. Toen ik dat maandag meldde had ik het idee dat er twijfel hierover was. Maar ik heb ook ..geen controle gehad dus is dat misschien van mij een gedachten. Wel heb ik dagelijks een app gekregen met de vraag wanneer ik dacht te kunnen beginnen. Ik heb vanochtend maar gezegd dat ik maandag weer kom. Hoewel onze dochter nog niet beter is. Vanochtend op nacontrole bij de kinderarts geweest en er zit toch nog wat vocht in de longen al klinken die nu wel open. Omdat ze al prednison en antibiotica gehad heeft kan ze niet veel meer doen dan afwachten of het over gaat of juist weer gaat verslechteren. Dus we zijn er nog niet.

Soms zou ook ik daarom willen stoppen met werken zodat je er gewoon altijd gelijk kan zijn als het nodig is. Maar ja financieel hebben we mijn werk ook nodig.