Katten wegdoen of niet?
23-02-2006 om 16:29 uurIk heb een tijdje geleden hier regelmatig meegelezen, maar het ging de laatste tjid zo goed met mijn dochter dat ik dat niet meer deed. Maar goed, jullie raden het al, het gaat weer minder. Mijn dochter is net in januari 3 jaar geworden. Ze is in voorjaar 2004 en 2005 drie keer opgenomen geweest in het ziekenhuis en hebben ook nog wel een keer of 4 de SEH bezocht. Steeds met benauwdheidsklachten. Zowel in 2004 als 2005 zijn er ook bloedtesten geweest. Uit beide testen kwam dat ze allergisch is voor katten en honden.(ze heeft trouwens ook last van eczeem) Nu blijven we dit vreemd vinden, want ze kan knuffelen met de katten (we hebben er 2) zonder dat daar reactie op komt. Dus het is niet zichtbaar aantoonbaar dat er een reactie is.
Nu is ze dus al voordat het voorjaar wordt weer benauwder. Gelukkig kunnen we het nog goed onder controle houden met Ventolin en Qvar.
Gister zijn we op controle geweest bij de kinderlongarts en hij vond ook dat ze niet stabiel is. Ze hoest al erg lang en heeft dus toch nog te veel Ventolin nodig. Nu moeten we dus de dosering Qvar gaan verdubbelen, 2 x per dag 2 pufjes Qvar 100. Tegenvaller.
En ook begon hij nu voor het eerst over het wegdoen van de katten. En dat laat me dus niet los. Er zijn zoveel tegenstrijdige verhalen: de een zegt dat je juist de katten niet weg moet doen omdat een kind dan geen weerstand daartegen meer opbouwt, terwijl een ander dus adviseert om ze weg te doen.
Er kan ook niets gezegd worden over het effect van het wegdoen, de arts kan niet garanderen dat het dan beter zal gaan. Met andere woorden, ik kom hier niet uit. Ik hoop dat er hier anderen zijn die ervaringen hiermee hebben en dit willen delen met mij, alvast bedankt hiervoor.
Hoi Ingrid,
Je zou ook de katten even bij iemand kunnen laten logeren, zodat je het effect kan merken. Als ik bij mijn ouders thuis ben (zij hebben een hond en ik heb lichte allergie voor die beesten) merkte ik eerst nooit iets. Maar sinds dat het met mijn astma slechter gaat wordt ik daar benauwd, dat sloop dan er langzaam in. Het duurde ook een tijdje voordat ik snapte dat het die hondenallergie was. Als ik een weekend bij mijn ouders ben heb ik tot en met dinsdag last van benauwdheid, daarna is het weer zoals 'normaal'. Misschien dat het bij je dochter dus ook een tijdje duurt voor het beter wordt. Als je je katten uit logeren brengt, is het denk ik ook handig als je je huis zoveel mogelijk van hun huidschilfers ontdoet, zodat je het verschil meer kan merken.
Veel sterkte en beterschap aan je dochter, geef haar maar een knuffel van me
groetjes bioloogje
Moeilijk hoor, ik kan me voorstellen dat je erg twijfelt over wat je moet doen... Zeker omdat er niemand is die kan zeggen of je dochter ook daadwerkelijk opknapt als je de katten wegdoet (hoewel ik denk dat de kans daarop wél groot is als aangetoond is dat ze allergisch is). Maar dat je je beesten niet 'zomaar' even wegdoet is ook logisch. Houdt er rekening mee dat de invloed van een huisdier nog lang merkbaar zal zijn, en de klachten dus ook niet één, twee, drie weg zullen zijn.
Mijn ouders hebben nooit beesten weggedaan die we al hadden (katten/vogeltjes), maar het 'natuurlijk verloop' zijn gang laten gaan. Nu ben ik zelf niet allergisch voor katten, en zijn vogeltjes ook in een voliere onder te brengen :). Ik weet niet hoe oud jouw poezen zijn, maar ik ga er maar even vanuit dat dat hier geen optie is...
Veel succes met je keuze :Y.
hoi, Wij hebben onze katten een jaar geleden uit huis geplaatst. Vreselijk wat vond ik dat een naar moment. De dag dat ze weg gingen heb ik echt tranen met tuiten gehuild. Maar goed wij deden het voor onze zoon (inmiddels 5 jaar en sinds 1 ,5 jaar weten wij dat hij astma heeft). In zijn bloed is na twee flinke benauwdheids aanvallen gebleken dat hij allergisch is voor huisstofmijt en honden en katten. De kinderarts adviseerde ons na enige tijd toch wel om de katten uit huis te doen. Aangezien onze zoon flink wat medicijnen gebruikt vonden wij dat we geen keuze hadden. De kinderarts vertelde dat de huidschilfers van de katten nog wel minstens een half jaar in huis terug te vinden zijn. Zij vertelde ons ook dat je een allergie opbouwt. Je kunt dus tijden geen last hebben van bijv de katten maar op een gegeven moment kan je lichaam de allergische reactie niet meer tegen houden. Dat bleek ook wel in ons geval, want wij hadden de katten al voor dat onze zoon werd geboren. 4 jaar lang hebben wij er niets van gemerkt!! Nu de katten weg zijn en het huis is gesaneerd lijkt het iets beter te gaan met onze zoon. Maar hij gebruikt nog steeds een hoge dosering seretide, ventolin en neusspray. Daar komt bij dat hij op het moment erg veel last van exceem rond zijn mond heeft.
Moeilijk hoor, je wilt het beste voor je kind maar je huisdieren doe je niet zo maar weg en vind maar eens een goed thuis voor ze .
Veel sterkte bij het nemen van jullie beslissing!!
Wij zitten met hetzelfde probleem alleen bij ons betreft het een hond. Onze kinderarts heeft inderdaad ook geadviseerd om hem 3 maanden uit logeren te sturen en dan verder te kijken. Dat gaat dan ook begin maart gebeuren. Eigenlijk te laat in het seizoen, maar goed. Wij hebben net weer een prednison kuur achter de rug bij ons zoontje van 2 dus... We wachten het af! Succes met jullie beslissing!
Groetjes Heleen
Ik denk dat niemand je echt kan helpen met deze keuze -O-. Het is ontzettend moeilijk om beesten 'weg te moeten doen' omdat het om welke reden dan ook niet gaat... Je weet niet of het daadwerkelijk gaat helpen, je bent gehecht aan je dieren en dan ook nog de vraag hoe en waar je kat/hond/whatever terecht kan.
Veel succes met het nemen van dit besluit.
Hallo Ingrid,
Die beslissing is echt vreselijk!! Wij hebben voor dezelfde gestaan, hoewel bij onze zoon geen hondenallergie kon worden aangetoont. Wij gingen verhuizen en tja, dan zouden we in een 'schoon' huis kunnen zien of hij er wel of niet op reageerde. De hond is, met pijn in 't hart, teruggebracht naar de fokker (die wilde haar na 4 jaar nog steeds graag hebben) en wij hebben Robbie echt enorm op zien knappen.....
Wij hebben dus geen spijt gehad van deze beslissing. Veel sterkte met het nemen van die van jullie!
Groeten, Syl
Hallo, :W
Een jaar geleden heb ik mijn kat aan iemand anders moeten geven.
In het begin heb ik het er erg moeilijk mee gehad, je mist zo'n beest gewoon om je heen. ;(
Maar nu weet ik dat het een goede beslissing is geweest.
Als ik nu bij mensen met katten op bezoek ga, en ik daar benauwd en met een jeukende neus en ogen weer vandaan ga weet ik dat het zo veel beter is.
Het lijkt mij niet gezond om in je eigen huis een dier te hebben dat je gezondheid doet verslechteren.
Hoe moeilijk het in het begin ook is geweest, ik ben blij dat ik die beslissing genomen heb.
Groetjes, Essie
ps, Ik heb nu een Aquarium met vissen en een bak wandelende takken
Bedankt voor alle reactie!
Wat bij Senna het vreemde is, is dat ze niet direct reageert op katten en honden. Er is geen reactie merkbaar als ze bij honden of katten in de buurt is. Daarom twijfel ik zo.
Ik ben er nog niet uit...
Volgens mij is er al eerder een topic over geweest heb het ooit geopend over mijn hond wegdoen?
Misschien dat je daar nog informatie op vind. Wij hebben onze hond dus gehouden. Zijn er namelijk niet overtuigd van dat als we de hond wegdoen het dan beter gaat met Saskia. Zij is dus 3 maanden in HH geweest en van september tot januari ging het goed met haar sinds die tijd is ze dus weer aan het klungelen. Maar zou ze allergisch voor de hond zijn moest er volgens mij toch wel meteen een reactie zijn gekomen.
Maar het blijft moeilijk hoor. Onze eerste kinderarts zei toen tegen mij als U de hond weg doet mevrouw kan het best zijn dat Saskia nog steeds benauwd blijft want ze is niet alleen allergisch voor de hond maar voor zoveel meer. Dus het wilt niet zeggen dat als de poezen weg zijn het dan helemaal weg is misschien dat het wel beter gaat.
Moeilijk moeilijk ik houd van Saskia natuurlijk meer dan van mijn hond maar toch. Bij ons roepen de meiden dan ook nog eens als Belle weg gaat gaan wij ook. Dus veel verdriet voor allemaal
Hoi Kaatje,
Bedankt voor je tip, heb het topic gevonden en doorgelezen. Er zijn dus meerdere mensen met dezelfde afwegingen..... Misschien moet ik de longarts bij de volgende controle nog eens vragen over mogelijkheden om nog een keer te laten testen... ik weet het anders op dit moment ook niet.