Het is weer helemaal mis....
05-06-2006 om 14:09 uurHet is weer helemaal mis met ons kereltje. Er was gisteren helemaal niets met hem aan de hand, fijn gespeeld, goed te spreken, en ga zo maar door. Tot gisteravond kwart voor tien, hij werd huilend wakker hij gilde en kroop door het bed van de buikpijn.
Ik heb direct de huisartsenpost gebeld omdat de vorige keer dat dit gebeurde hij een flinke longontsteking bleek te hebben. Gelukkig onze eigen huisarts die ons direct doorverwees naar de kinderarts. Intussen kreeg hij ook koorts, foto's maken, bloekprikken tot half drie vannacht gewacht op de uitslag en ja hoor, weer een longontsteking -O-. Hij mocht wel weer mee naar huis en vanmorgen zijn we op controle geweest. Het bleek wel weer een bacteriële longontsteking en geen virale dus weer een kuur mee naar huis. :N
Waarschijnlijk was zijn dosis flixotide te laag,(die hadden we net deze week verhoogd in overleg met de longverpleegkundige) en daardoor hadden bacteriën weer kans.
Hebben meer mensen dit wel eens meegemaakt? zo van het ene op het andere moment een ziek kind hebben met longontsteking? Ik vind het wel beangstigend! wat als dit op vakantie in het buitenland straks gebeurd? Ik vind dit niet een prettig idee! Natuurlijk begon mijn dochtertje ook nog eens te hoesten toen we thuiskwamen, geweldige nachtrust gehad dus. Maar dit zal voor de meeste mensen wel herkenbaar zijn.
Gr, Janita :W
Hoi Janita,
Dit verhaal is echt heel herkenbaar voor mij! Bij onze Aimélie ging het twee maanden geleden bijna hetzelfde! ´s Avonds kreeg ze van het ene op het andere moment heel erg buikpijn en hoofdpijn. Omdat we geen idee hadden dat het een longonsteking zou kunnen zijn, hebben we haar toen met een paracetamolzetpil weer in bed gelegd. Toen het alleen maar erger werd zijn we uiteindelijk met haar naar de SEH gegaan. Na een longfoto bleek dat ze een ernstige longonsteking had. Gelukkig mocht ze mee naar huis, maar ook wij moesten de dosis Flixotide opvoeren.
We zijn ons echt kapot geschrokken! Dat Aimélie van het ene op het andere moment zo ziek kon worden, vond ik doodeng. De dosis Flixotide blijft voorlopig zo hoog, om te voorkomen dat dit nog een keer kan gebeuren. Maar eerlijk gezegd ben ik er niet gerust op. Sinds dit incident let ik nog meer op de kinderen en bij een teken van een aanval of een longonsteking sta ik al klaar met de puffers.
We hebben al eerder meegemaakt dat Lucas en Nathan op vakantie op Curacao een heel zware astma-aanval kregen. Ze moesten toen direct aan de zuurstof. In het ziekenhuis daar ging het eigenlijk heel goed. Als we op vakantie gaan, zorgen we dat we altijd informatie over medicijnen ed. van de kinderen meenemen. Dat is zeer handig als je onverwachts met een stikbenauwd kind in het ziekenhuis belandt.
Liefs, Cato