Het is even geleden
18-09-2007 om 23:13 uurVorig jaar december werd ons zoontje Tom voor het eerst opgenomen voor benauwdheid. Dit nadat de HA hem al 5x naar huis had gestuurd met een AB kuur omdat hij bronchitis zou hebben.
Na zijn opname werd allergie geconstateerd en mocht hij gaan puffen met 1*daags flixotide en indien nodig maximaal 8* daags ventolin.
Dit ging allemaal best redelijk, tuurlijk had hij zo af en toe een aanval, maar met de puffer ging het snel weer beter.
Tot 3 weken geleden, vrijdagavond, Tom zou bij opa en oma logeren omdat hij zaterdag met hun mee ging naar de dierentuin.
Maar helaas hij was te benauwd, 's avonds ging hij steeds verder achteruit terwijl hij nu toch de maximale dosis kreeg.
Toch maar even naar de HA-post.
De Ha heeft toen de flixotide opgevoerd na 2*daags 1 puf en de ventolin om het uur.
Als het om 1 uur 's nachts niet beter zou gaan, moest ik terugkomen en zou hij verder kijken.
Gelukkig was hij om 1 uur voldoende opgeknapt en zijn we de ventolin weer langzaam gaan afbouwen naar 1 puf om de 3 uur.
Hij had het weer gered.
Tot afgelopen zaterdag... 's middags super actief en om 5 uur stortte hij ineens in (letterlijk) in de keuken, lag te huilen van de pijn in zijn linker zij.
Hij had wel veel lopen hoesten die dag en we waren alweer flink aan het puffen geweest, maar dat hij zo benauwd was, had ik niet doorgehad.
Dus snel weer opgevoerd naar de maximale dosis, om het uur... Het was een vreselijke nacht.
's ochtends snel de HA gebeld omdat hij nog steeds klaagde over de pijn in zijn zij.
We mochten langs komen.
En toen ging het weer snel, van de HA naar de SEH en na een half uur zaten we op de kinderafdeling.
Hij zou voor 24 uur opgenomen worden, omdat zijn saturatie te laag was en hij teveel neusvleugelde.
Inmiddels lijkt hij alweer een heel eind opgeknapt, maar schijn bedriegt.
De arts verbaasde zich erover dat een jongetje van 4 zo levendig kan zijn, terwijl zijn longen zo slecht klinken.
Gelukkig zijn de sprays weer afgebouwd.
Vanmiddag zei de dokter dat hij waarschijnlijk wel naar huis zou kunnen, maar dat ze hem liever nog een nachtje houden om te observeren.
En dat is denk ik maar goed ook.
Inmiddels is zijn saturatie 90-93 met soms een piek van 95.
Volgens de verpleegkundige moet dit wel kunnen omdat hij nog slaapt, maar waarom kreeg hij dan gisterenavond met deze saturatie nog extra zuurstof?
Volgens hun omdat hij nu weer terug is op zijn eigen pufjes en geen spray meer krijgt, maar ik maak me er best wel zorgen om.
Ik ben heel benieuwd hoe het vannacht verder gaat, hij heef net weer zijn pufjes (ventolin & flixotide) gehad en moet hier de nacht mee door tot morgen 8 uur.
Ik hoop dat hij het haalt hiermee.
Ik vraag me af waarom ik dit niet eerder heb aan zien komen, had ik dit kunnen voorkomen? Zoveel vragen en zoveel vage antwoorden van de arts…
Fijn dat ik hier zo af en toe mijn verhaal even kwijt kan, bedankt voor het aanhoren!
Groetjes, Wanda
Hoi Wanda,
Als er iets is dat je niet moet doen is het jezelf schuldig voelen.
Ik ben een volwassen vrouw, kan goed op mezelf passen, weet precies wat ik voel en nóg ben ik regelmatig te laat.
Je donderd gewoon letterlijk in één keer in elkaar.
Je hebt de tekenen herkend en erop gereageerd.
Meer kun je volgens mij niet doen.
Het is geen kwestie van had ik maar.........zou ik..............
Je hebt dit nu meegemaakt en de volgende keer zul je het beslist eerder herkennen.
Je krijgt er voelsprieten voor.
Verwijt jezelf dus niets!
Het is gewoon een leerproces.
Ik wens je heeeel veel sterkte met je kleine mannetje en veel beterschap!
Groetjes Hellen.
Hoi Wanda,
kan me goed voorstellen dat je denkt had ik maar... 2 weken geleden werd mijn zoontje van 4 opgenomen in het ziekenhuis met een astma aanval.
Ik had wel door dat hij benauwd was en dat het niet helemaal goed ging maar had ook niet door dat het zo slecht ging.
En dat nam ik mezelf ook kwalijk omdat ik thuis ook een dochter van 7 heb die astma heeft en daarvoor ook al eens is opgenomen geweest.
Ondanks de voelsprieten die je ontwikkelt kan je zomaar te laat zijn.
Ieder kind reageert ook anders heb ik ervaren, de een hoest, de ander piept.
In het ziekenhuis zeiden ze ook dat het met kinderen moeilijk inschatten is omdat die letterlijk doorgaan tot ze erbij neervallen.
Mijn zoon liep te rennen over de gang in het ziekenhuis, maar wel elk uur sprayen en in rust een saturatie van 88.
Leg dat maar uit aan andere ouders.
Die staan vreemd te kijken als je zegt dat je kind is opgenomen omdat hij benauwd is en ze zien hem steeds heen en weer rennen.
Ik hoop dat het snel beter gaat en dat jullie lekker weer naar huis mogen.
Neem jezelf niets kwalijk, zoals al gezegd de volgende keer ben je er eerder bij, je leert door zo´n situatie heel veel in korte tijd.
Veel sterkte
Ook ik ga rennen hoor!
Hoe lager de saturatie hoe sneller ik beweeg.
Ben dan verschrikkelijk opgejaagd.
Ga als een wezenloze lopen soppen!
Het is net of als ik ga zitten ik explodeer.
Helemaal hyper ben ik dan.
Dus dat kinderen gaan rennen klinkt mij niet vreend in de oren!
Voor mij is het een teken dat ik aan het randje zit.
Groetjes Hellen.
Ook ik herken dit wel hoor...
Onze Jefrey laat zich ook erg moeilijk beoordelen.
Zelfs als ik nog twijfel en al redelijk vroeg ben met medicatie geven ben ik vaak nog te laat.
Zo hebben wij afgelopen vrijdag nog op de SEH gezeten pmdat de pf van Jefrey steeds verder zakte ondanks dat hij die dag ervoor met prednisolon was begonnen.
Ik voelde me eerst ook erg schuldig en vroeg me af waarom ik niets eerder heb gezien...maar weet dat jij als moeder al je best doet.
Probeer tekenen te zien bij je kind waar je anders nooit op lette...
Even een voorbeeldje: Jefrey had als baby zijnda een rood masker om zijn mond en neus...dat verdween op een gegeven moment.
Ik had niets meer waar ik aan kon zien dat JEfrey benauwd werd...dacht ik.....
Tot ik een keer 2 rode streepjes bij de ogen van Jefrey zag en hij een dag later benauwd werd.
Ook wallen onder de ogen is een teken van (naderende) benauwdheid...
Maar ik geef toe: het is zó moeilijk...want vaak zie je aan het gedrag van een kind nog niet dat hij/zij benauwd wordt...en als je het zien is het vaak "te laat"
Veel sterkte met puzzelen...want dat is het.
Nog even over dat rennen op de gang en elk uur sprayen: Onze Jefrey deed dat ook...maar in de spray zit ventolin en die jaagt het hart op en zorgt voor meer adrenaline...dus je moet dat kwijt en dus wordt je hyper....Jefrey ging vrijdag ook helemaal stuiteren na 8 pufjes ventolin op de SEH....
Dat is een normale reactie.
Hallo wanda,
Ik kan mij goed voorstellen dat je je schuldig voelt.
Ook al kun je er niets aandoen want benauwdheid is heel moeilijk te herkennen.
Ik heb een dergelijke situatie meegemaakt mijn zoontje.
Hij is nu 7 jaar maar toenhij 5 was is hij ook met spoed opgenomen geweest vanwege een ernstige longontsteking en zware benauwdheid.
Hij was heel kribbig en wilde alleen maar playstationen.
Hij hoestte wel veel en had ook een AB-kuur maar dat hij zoooo benauwd was had ik helemaal niet door.
Uiteindelijk is hij met spoed opgenomen en was het behoorlijk schrikken en ik heb mij ook heel lang schuldig gevoeld.
Ook al zei iedereen dat ik dat niet moest zijn toch voelde ik het zo.
Ik zat er immers bovenop.
Maar goed, aan de andere kant, ik heb zelf ook ernstig instabiel astma, heb ik het zelf ook niet altijd door wanneer ik zelf benauwd ben.
Ik wens je ontzettend veel sterkte toe en hoop dat de astma van jouw zoontje snel onder controle mag komen al kan het wel even duren.
Er breken betere tijden aan, moet je maar denken.
groetjes
irene
Heel erg bedankt allemaal voor de reacties!
Vannacht was echt vreselijk, steeds de hartslag en saturatie te laag en dat apparaat maar loeien.
Volgens de verpleging is dat heel normaal, uiteindelijk hebben ze hem even wat lager gezet en heb ik toch nopg 3 uurtjes kunnen slapen.
Vanochtend is de arts geweest en we mogen naar huis!!!
Ik ben echt heel blij, kan ik ook weer een beetje bijtrekken.
Ik ben wel bang wat er nu allemaal nog gaat gebeuren en wanneer het weer terug komt. Eerst maar eens kijken hoe hij komende dagen gaat reageren op het afbouwen van de ventolin.
Ik ga inpakken!
Groetjes, Wanda
Raar dat jullie naar huis mogen ondanks een lage saturatie...Jefrey lag 4 weken geleden in het ziekenhuis en hij mocht pas naar huis als hij helemaal zonder zuurstof een saturatie had van : overdag rond de 98% en 's nachts rond de 95%.....
Toch hoop ik dat het goed gaat en het is wel fijn dat jullie naar huis mogen.
Genniet ervan
We zijn inmiddels thuis en het gaat goed!
Tuurlijk heeft hij nog regelmatig z'n pufjes nodig, maar het valt me alles mee.
Vanmiddag maar even naar de winkel gegaan om een mooi schrift te kopen.
Vanaf vandaag gaan we precies bijhouden wat er met Tom gebeurd om zo te kijken of we kunnen ontdekken wanneer er een aanval aankomt.
Morgen maar even naar school en BSO bellen om een afspraak te maken en het schrift ook daar voor te stellen.
Ik hoop dat ze mee willen werken!
Tom ligt nu lekker te slapen en zelf duik ik er straks ook lekker in, ff bijkomen van de afgelopen dagen.
Groetjes, Wanda