Helemaal stoppen met alles
05-03-2018 om 19:21 uurOnze dochter van 14 heeft al van kleins af aan last van benauwdheid.
Eerst alleen chronische bronchitis en alleen in de winter. Dat komt in onze familie meer voor, dus dat kennen we.
Maar langzaam maar zeker werd ze vaker benauwd en had ze regelmatig luchtwegonstekingen.
Hoe meer de tijd vorderde, hoe meer medicijnen ze moest gaan gebruiken. Als baby alleen beclometason, daarbij later wat ventolin.
Halverwege de basisschool moest ze over op Qvar, maar de bijwerkingen daarvan waren zo heftig (depressie en stilstand in de groei) dat we dat niet meer wilden geven. Over op Flixotide, maar ook antihistaminepilletjes erbij.
Toen ze een jaar of 4 geleden na het overlijden van de hamster opeens weer beter kon ademhalen, hoopten we de reden van haar benauwdheid gevonden te hebben: allergie. Dus hebben we haar laten testen bij een allergoloog. En ja hoor: huisstofmijt, grassen, bloesem, katten, honden, paarden, eigenlijk alle dieren met haar.
Toen een verdubbeling van de dosis Flixotide en steeds meer Ventolin. Daarna Desloratadine erbij en onlangs overgestapt op Seretide. Maar die geeft ook zoveel bijwerkingen (hoofdpijn, vermoeid, depressief), dat we daar niet mee verder willen. Dus terug naar Flixotide met Ventolin. Maar dan wel de dubbele dosis van voor de Seretide.
Ondertussen is ze voor steeds meer zaken allergisch en worden de allergische reacties steeds heftiger.
In het hooikoortsseizoen, als de bomen gaan bloeien en later de grassen, is ze ook doodziek. Haar andere allergieën zijn nu zo ernstig dat we niet eens meer bij mijn zus langs kunnen. Die woont in Drenthe en heeft paarden, honden en katten. Logeerden we daar een paar jaar geleden nog zonder problemen een halve week, nu is dochterlief binnen een half uur zo
ziek, dat we weer weg moeten. Ondanks dat hele arsenaal aan medicijnen dus.
En sinds kort heeft ze ook nog eens last van inspanningsastma gekregen.
Wij beginnen steeds meer het idee te krijgen dat alle chemicaliën alles erger maken in plaats van minder. We zouden het liefst stoppen met de hele zooi. Maar dat wordt aan alle kanten afgeraden. Maar dit kan toch ook niet zo doorgaan? Zometeen moet ze aan de anti-depressiva om een bijwerking van een ander medicijn te bestrijden. Dat kan toch niet de bedoeling zijn?
Herkent iemand dit? En zo ja, heb je een oplossing gevonden?
Je dochter is inmiddels op een leeftijd dat er misschien wel al meer mogelijk is qua medicatie dan wat ze tot nu toe geprobeerd heeft. Ik zou het gewoon eens bespreken met haar arts. Loopt ze bij een kinder(long)arts of bij de huisarts? Anders eens een doorverwijzing vragen.
Die hoofdpijn, vermoeidheid, depressiviteit doet me denken aan een probleem met de snelle suikers. Misschien moet je eens naar een diëtiste voor een dieet op basis van langzame suikers.
Ik zou zeker niet stoppen! Medicatie tegen allergie wil niet zeggen dat de allergie dan verdwenen is. De meeste mensen kunnen dan beperkt in de buurt zijn van een dier waar ze allergisch voor zijn. Ik hoef echt niet in een straal van 2 meter bij een konijn in de buurt te komen, want het klapt van binnen meteen dicht.
Ondanks mijn medicatie en voorzorgen!
Ik zou met haar naar een kinderlongarts gaan, want er is idd op die leeftijd veel meer mogelijk. Allereerst om haar te laten stabiliseren. Allergieën worden vaak in de loop van het leven minder heftig. Niet altijd helaas.
Het is soms even zoeken naar de juiste combi, wat werkt en het minst bijwerkingen geeft.
Hierin herken ik wel iets Cyberbabe.
Maar mijn situatie is anders en ik ben een oud mens (69).
Mijn longarts geloofde mij niet, toen ik zei dat ik het idee had dat ik teveel medicatie kreeg en me als een 'zombie' voelde.
Op eigen initiatief ben ik mijn medicatie gaan halveren een half jaar voordat ik weer een spirometrietest moest doen. Uitslag: mooi stabiel gebleven!
Ik zou je aanraden om in overleg met een arts medicatie te minderen.
Dank allen voor de reacties.
Daantje: we lopen bij een kinderarts. We hebben met haar al gesprekken hierover gehad, maar ze weet geen andere oplossing dan de reguliere middelen. Helaas. We hebben al best wat geprobeerd. Ook met middelen die niet op de bijnierschors werken.
We hebben net een verwijzing gekregen voor een allergoloog, gaan we eind deze maand heen. Hopelijk kan die iets voor ons betekenen.
De longarts is misschien een volgende optie.
Anita2:
We eten al heel beperkt snelle suikers. Geen frisdranken, nauwelijks snoep (overdag een paaseitje, 's avonds een koekje bij de koffie, that's all), niet teveel koolhydraten, lactose-arm, plenty vers fruit en verse groenten. Alles zelf bereid, geen pakjes of zakjes. Denk eerlijk gezegd dat het daar niet in zit.
Thirza:
Snap ik, dat de allergie niet over is als je medicijnen slikt. Mijn vrees is dat de medicijnen tegen de symptomen misschien wel evenveel kwaad doen als de allergie zelf als je die niet zou behandelen. Het is toch van de zotte een meisje van 14 medicijnen te laten gebruiken die haar depressie, rem van groei, gewichtstoename en hoofdpijn bezorgen?
Het is in mijn ogen echt kiezen uit twee kwaden.
Marlen:
Wat goed zeg, dat je dat gedaan hebt! Ik hoop dat dat bij ons ook kan. Of misschien een ander medicijn, dat zou ook een optie kunnen zijn.
Een vriendin stelde een haptonoom voor. Heeft iemand hier daar al ervaring mee?
Hoe naar het ook klinkt, maar zo is het soms. De medicijnen maken je zieker dan je bent. Of hebben veel akelige bijwerkingen.
Dan is het kiezen tussen twee kwaden ja.
Maar wie weet wat er nog mogelijk is. Maar ik heb je alleen aangeraden om niet met alles te stoppen. Persoonlijk vind ik dat onverantwoord bij zo'n ernstige vorm van allergie.
Ikzelf zit met een papierdunne huid op mijn armen nu, gevolg van jarenlang inhalatiemedicatie. Baal ik ook weleens van. Maar ik ben toch blij dat ik het trouw geinhaleerd heb, anders zouden mijn longen er nu heel anders uitzien denk ik.
Ik zou het antwoord van de specialisten even afwachten, ik hoop echt dat je dochter goed geholpen kan worden!