Diagnose astma/ twijfels.....
30-11-2006 om 15:50 uurHallo allemaal,
Ik ben nieuw op forum en jeetje... wat ben ik blij dat ik dit forum heb gevonden, ik herken zoveel in al de verhalen. Maar het brengt me ook een beetje aan het twijfelen, ik zal kort proberen uit te leggen hoe en wat.
Mijn zoontje van 5 heeft vanaf zijn geboorte altijd al problemen met zijn luchtwegen (en als baby zijnde had hij eczeem totdat ik overging op hypo-allergeen melk). Werd door de huisarts maar ook door een kinderarts altijd afgeschilderd als pseudo-kroep/ verkouden/ keelontsteking/ noem maar op....
Dus ja op een gegeven moment had het voor mijn gevoel, niet zoveel nut meer om naar de huisarts te gaan, er werd toch niets aan gedaan en ik werd afgeschilderd als over bezorgde moeder.
Tot vorige week zaterdag.....
Mijn zoontje was al weer 2 dagen flink aan het hoesten en had ons s'nachts flink bezig gehouden. De volgende ochtend werd het al erger. Ik dacht eerst nog, pseudo-kroep aanval, maar die had hij 3 weken gelden ook al gehad, volgens de huisarts dan.
In de loop van de ochtend begon hij al meer te hoesten, lag op de bank, zware ademhaling en hoorde het slijm borrelen bij het ademen en kon geen boe of bah meer zeggen. En dat was voor mij het teken om toch de huisartsenpost te bellen, ik kon meteen komen.
De arts daar was het met me eens en zei dat hij mijn zoontje heel ziek vond, hij dacht aan longontsteking en schakelde meteen de kinderarts in en er werden foto's gemaakt.
Toen hij op de monitor werd aangesloten, bleek dat hij een saturatiewaarde te hebben van 83!!! Dus meteen aan het zuurstof en verneveling en werd opgenomen. En wij als ouders kregen min of meer op ons " donder " waarom we in hemelsnaam niet eerder waren gekomen: dit kind had het onwijs benauwd!
Diagnose: astma en hij zat nu in een crisis.
De eerste dag moest hij ieder uur vernevelen met ventolin, lag aan het zuurstof en kreeg prednison.
De volgende dag ging het gelukkig een stuk beter en mocht hij van het zuurstof af en om de 2 uur vernevelen. Door de hoge dosis ventolin werd hij enorm druk en sprong in het rond. Waarop het ziekenhuispersoneel reageerde met: goh wat gaat het weer goed met hem ( ja als je vol gepropt wordt met medicijnen gaat het al gauw goed ). Maar nog geen half uur daarna lag hij met verhoging en weer aan het zuurstof in bed :?.
Het vernevelen werd op dag 2 opgeschoven naar om de 3 uur en zuurstof was niet meer nodig volgens de ka. Maar wanneer hij sliep ( s'middags of s'nachts ) dipte hij weer in zijn saturatie ( 90 of lager ) en dus weer aan het zuurstof.
Na 5 dagen ging het goed en bleef zijn saturatiewaarde redelijk constant in zijn slaap (95/96) en mochten we naar huis met een aerochamber en 2 maal daags flixotide en 6 maal daags ventolin ( welke ik nu aan het afbouwen ben ) puffen.
Heel veel vragen zijn voor mij onbeantwoord gebleven, bijvoorbeeld hoe weet de ka of dit astma is? Er zijn wel bloedtesten gedaan, maar daar krijg ik dinsdag pas de uitslag van. En hoe erg is het dan?
De oom van mijn zoontje heeft astma, maar die piept dan met ademhalen, mijn zoontje borrelt ( vast zittend slijm op de borst/longen )Herkennen andere ouders dit ook?. Moet hij geen longfunctie test krijgen of naar een kinderlongarts?
Allemaal vragen die ik nu heb opgeschreven en dinsdag mee gaan naar de kinderarts en de cara-verpleegkundige en hopelijk krijg ik een antwoord.
Achteraf kan ik nu een heleboel dingen met elkaar rijmen: mijn zoontje ziet altijd witjes ( soms met donkere kringen onder zijn ogen ) en dit terwijl hij een goede eter is, is heel vaak moe of vermoeid en heeft zichtbaar een mindere conditie dan andere kinderen ( terwijl hij veel beweegt, gym/voetbal ).
Hij is zeker 2 dagen per maand "ziek", al vanaf kleins af aan en dit is eigenlijk nadat hij op de kleuterschool zit alleen maar erger geworden.
Al met al een spannende tijd....
Liefs Jewel
Hoi,
Bij ons zoontje Bart 4,5 jaar is eigenlijk hetzelfde gebeurd, verleden jaar was hij wel eens verkouden en licht benauwd, toen heeft hij wel ventolin gekregen en toen pufte ik alleen als hij een beetje benauwd was, de hele lente en zomer heb ik niks gebruikt, en toen in oktober werd hij zo benauwd dat hij ook naar het ziekenhuis moest, eerst 5 dagen, prednisonkuur, zuurstof e.d. hij werd hier ook heeeel druk van dat herken ik zo erg in jou verhaal en de dokters hadden ook zo iets van nou dat gaat goed, dus vrijdags mocht hij weer naar huis, nou maandag lag ie er alweer in voor 5 dagen en moest hij weer een prednisonkuur ik had er al geen goed gevoel over want hij zag nog zo wit en hij was alleen maar hyper door de ventolin, maar zodra dat iets uitgewerkt was stortte hij in.
Tot ongeveer 3 en een half was er eigenlijk niks met hem aan de hand.
In het ziekenhuis kregen we te horen als een aanval zo erg is moet je ervan uitgaan dat hij astma heeft.
En dan moet je het maar mee doen, het gaat nu 3 en halve week gelukkig goed en hij mocht zijn medicijnen afbouwen naar 1 x flexotide sochtend en savonds.
En de ventolin indien nodig, maar dat hoef ik de laatste weken eigenlijk niet te gebruiken.
Hij is ook getest en daar kwam uit dat hij licht allergisch reageert op katten en huisstofmijt, het huis en zijn kamertje hebben we direct aangepast ook al was dat volgens de artsen niet direct noodzakelijk.
En waar hij nou de erge aanval van heeft gekregen is gissen.
Hij was wel verkouden aan het worden en in combinatie met het weer (vochtig) en de lichte allergie zal dat wel de oorzaak zijn.
Hij blijft onder controle in het ziekenhuis en ik hoop dat we in de lente weer een tijdje medicijnvrij kunnen.
Het gaat nu vrij goed al is hij nog wel gauw moe en ziet hij witjes. Maar ik zit als het ware te wachten op een volgende aanval nu je weet dat de diagnose astma is.
Ik hoop van harte dat het niet weer gebeurd maar ik ben er nu wel op voorbereid.
Ik heb nog 3 andere kinderen en zo´n ziekenhuisbezoek hakt er wel in, al vondt Bart het helemaal niet erg, hij vondt het geweldig in het ziekenhuis gelukkig, hij heeft ook een griepprik gehad en de prik voor de allergietest vondt ie helemaal niet erg, dat scheelt voor mij ook een hoop.
De 1e week had ik bij hem geslapen in het ziekenhuis, maar de 2e week trok ik dat gewoon niet, en dat heb ik hem uitgelegd en hij vondt het prima dat ik thuis ging slapen, elke keer als ik thuis was belde ik en dan lag ie al heerlijk te slapen. Aan een oververmoeide moeder heeft hij toch ook niks.
Ik hoop voor je dat het uiteindelijk allemaal meevalt, en als je wilt mailen het staat in mijn profiel.
groeten Chantal
Hoi Jewel,
Ik herken je verhaal volledig, maar dan in de ik vorm van een volwassen vrouw.
Ik snap dat het heel veel vragen bij je oproept en ik hoop voor je dat andere ouders dit voor je kunnen beantwoorden.
Het spijt me dat ik je zelf niet verder helpen kan.
Heel veel sterkte word je vanaf deze kant gewenst en hoop dat je veel aan het forum zult hebben.
Groetjes Hellen
Hallo Jewel!
Ook ik herken veel in je verhaal. Mijn zoontje is met 9 maanden in het ziekenhuis opgenomen met een astma aanval. Daarvoor kregen wij ook steeds andere dingen te horen van de huisarst en het cb. Nu gebruiken we medicijnen en gaat het goed. Op dit moment is hij weer flink benauwd en heb ik de dosis ventolin opgevoerd naar 3 keer op een dag. Mijn ervaring is dat je het beste terecht kunt bij de caraverpleegkundige. Die heeft ons toen enorm geholpen. Veel succes en sterkte!
Groeten van Murielle
Ook heel herken baar je verhaal...zo ging het met Micki ook altijd alleen hoorde je haar niet volzitten ofzo..
je hoeft je niet schuldig te voelen hoor dat je er laat bij was....als je niet weet dat je kind astma heeft ga je er gewoon niet van uit dat het zo slecht met ze kan zijn...zelfs toen ik al wist dat Mick astma had ben ik nog wel eens in het ziekenhuis aan gekomen en was haar saturatie onder de 80%!!!! maar ja je gaat toch in eerste instantie af op wat de huisarts zegt...nu weet ik beter en zodra ik het niet vertrouw bel ik naar het ziekenhuis..
hyper worden van al dat vernevelen..tja dat is een nare bijwerking...Mick was als ze eenmaal van de zuurstof af mog zo hyper dat ze de gangen door rende om 2 uur later weer aan het zuurstof te zitten...
Of je zoontje echt astma heeft....het lijkt er wel op...het vaak bleek-moe zijn en de slechte conditie...het hoort er allemaal bij....
Mijn dochter is nu 6 en haar astma is met een boel medicijnen redelijk onder controle...
Het is inderdaad een goed idee om al je vragen op te schrijven....Sterkte ermee!!!!!
Heel erg bedankt voor jullie reacties, doet me goed.
Zal dinsdag laten weten hoe het ging.
Gr Jewel
Hoi,
Ik vind je verhaal ook erg herkenbaar.
Mijn dochtertje (bijna 5) heeft ook een aantal keer pseudo-kroep gehad, is heel vaak erg moe en ziet ook altijd wit. Als andere kindjes nog volop energie hebben, zit zij het liefste rustig op een stoeltje.
Ze is ook altijd verkouden en aan het hoesten.
Wij hadden zelf echter nooit aan astma gedacht, maar de KA heeft pas ook de diagnose astma gesteld. Ik zit zelf ook nog volop vragen, maar hebben pas 18 december weer een afspraak. Hoop dingen vallen wel op zijn plaats nu, maar ik zou ook wel eens willen weten of er niet meer testen zijn die kunnen helpen om de diagnose te stellen.
Behalve die pseudo-kroep aanvallen (of was het astma ???) heeft ze verder (nog) nooit een aanval gehad.
Bianca
Hallo,
Als ik je verhaal lees is het net of het mijn verhaal is. Ik heb precies hetzelfde meegemaakt. Ook ik kreeg op mijn "donder"dat ik niet eerder was gekomen omdat ze zo ziek was.