Wat nu?
18-07-2016 om 05:23 uurIk heb sinds dit jaar al 3x veel last gehad van mijn astma en oorontstekingen. Ik heb hiervoor toen prednison en antibioticakuren gekregen. Hiervoor was ik jaren lang vrij stabiel en had ik hooguit 1x per jaar een kuur nodig. Dit jaar is het echt drama. Ik word er een beetje moedeloos van...
Nu ben ik alweer 1 maand stikbenauwd. Ik heb weer prednison gekregen, maar dat hielp niets. Toen weer langs de longarts gegaan en het klonk nog niet goed, dus extra prednison en antibiotica. Dit moest ik een week aankijken. Nu is er een week voorbij en nog steeds blijf ik benauwd. Ik weet niet goed wat ik nu moet doen. Het ene moment piep ik vrij veel en het andere moment zijn mijn luchtwegen juist heel erg samengeknepen. Als ik piep, heb ik het idee dat ik serieuzer genomen wordt door mijn longarts. Ik vind het lastig, omdat ik enerzijds weet dat ik er nu nog niet door heen ben, maar ik anderzijds wel dingen kan. Althans, eigenlijk gaat het niet, maar ik doe het wel. Zo ga ik bijvoorbeeld naar mijn werk (wat wel zwaar is) en als ik thuis ben lig ik eerst te slapen op de bank, dan maak ik eten en rond 19 uur lig ik dan weer op bed... Mijn vrije dagen breng ik door op de bank of in mijn bed, omdat ik geen energie heb om iets te ondernemen en moet bijtanken om weer naar mijn werk te gaan. Zo functioneer ik al weken. De longarts had het er vorige week over dat ik anders opgenomen moet worden in het ziekenhuis, maar zó slecht voel ik me nou ook weer niet (of wil ik mij er niet aan toegeven/ raak ik teveel gewend aan de benauwdheid?) Wat kunnen ze daar meer doen?
En natuurlijk is de timing niet ideaal. Aanstaande zondag worden ik en mijn zus 20 jaar en de week erna ga ik op vakantie. Ik vrees dat beide dingen in gevaar komen en weet niet of ik wel of niet contact op moet nemen met mijn longarts...
Vraag een second opinion aan
Gewoon contact opnemen, je moet je benauwdheid serieus nemen, met struisvogel politiek wordt je in elk geval niet beter. Sterkte!
Ik zou wel contact opnemen maar ook je zorgen bespreken en ook uitleggen dat je graag je verjaardag wil vieren en op vakantie wil gaan.
Soms heeft het gewoon tijd nodig en soms heb je nou eenmaal zo'n slechtere periode. In 2014 heb ik dat ook gehad. Ik kreeg een lullige verkoudheid maar rolde van virusinfectie in virusinfectie, had geen tijd om op te knappen voor de volgende infectie en bleef maar zwak en benauwd.
Neem je lichaam serieus, meld je ziek op je werk of ga in overleg met je teamleider of bedrijfsarts tijdelijk minder werken. Zo pleeg je alleen maar roofbouw op je lijf waardoor je uiteindelijk alleen maar minder snel opknapt en minder goed hersteld waardoor het allemaal nog maar langer duurt. Je lijft heeft ondanks de medicijnen ook wel rust en tijd nodig om te herstellen. Alleen maar pillen slikken en geen rust nemen, werkt niet. Beterschap!
Bedankt voor jullie reacties. Ik heb inderdaad weer contact opgenomen met mijn longarts en toen bleek dat het zo slecht ging dat ik uiteindelijk opgenomen moest worden in het ziekenhuis... ik heb er 12 dagen ingelegen (gister met ontslag gegaan). Heel veel moeten vernevelen, sprayen, pillen in moeten nemen enz. Het ging de eerste week echt alleen maar slechter. Nu met een hele tas vol medicatie, een vernevelaar voor thuis en een hele lijst met poliafspraken naar huis gegaan. Ook ben ik voor longrevalidatie aangemeld, moet ik psychische begeleiding ontvangen enz.
Verder op de koop toe ook nog te horen gekregen dat er iets mis is met mijn hart -_- Waarschijnlijk hartritmestoornissen...
Ik vind het zo lastig om nu thuis te moeten vernevelen en naar een astmacentrum te moeten gaan, terwijl ik normaal aan topsport doe, 36 uur per week werk enz. Ik voel me er eigenlijk "te goed" voor, terwijl ik nu niet meer dan 100m kan lopen...
Hallo Boterbloempje,
Wat een pech en een tegenvaller. En moeilijk om met dit alles om te gaan.
Misschien helpt het om je te realiseren dat je nu aan je herstel gaat werken.
Een dagboek bij houden kan ook helpend zijn. Dat kan uitgebreid zijn maar kan ook kort; bijvoorbeeld drie dingen opschrijven die die dag goed zijn gegaan. Dat leest positief wanneer je het terug leest. Verder kun je er je vragen opschrijven die je hebt en tegen de tijd dat je naar bv. de arts moet heb je een goed lijstje met vragen die je wilt stellen.
Op het forum kun je vragen stellen, tips vinden en ervaringen uitwisselen.
Topsport lijkt nu ver weg. Misschien helpt het om te lezen over topsporters die ook astma hebben. Sluit niet bij voorbaat uit dat je niet meer op hoog niveau zou kunnen sporten.
Deskundige hulp staat nu voor je klaar en met jouw inbreng kunnen jullie samenwerken aan je herstel.
Sterkte en groetjes,
Spirit
Dank je wel! Ik zal het eens uitproberen (positieve punten opschrijven in een dagboek).