Wanneer actie ondernemen bij een aanval?
21-04-2010 om 17:08 uurHallo iedereen,
Ik vraag me eigenlijk al een hele tijd af wat je nou het beste kan doen bij een aanval? Ik neem natuurlijk m’n ventolin, en als die na 10 minuten nog niet werkt neem ik nog een keer, maar durf niet teveel te nemen omdat dat niet goed is voor mijn hart (van de ha moet ik zo min mogelijk ventolin gebruiken vanwege me hoge hartslag die ik van mezelf al heb (en die dus versterkt word door ventolin)). En vaak ben ik té benauwd om het goed binnen te krijgen, waardoor ik vaak niet echt veel effect ervan merk.
Vaak duren de (echt hevige) aanvallen bij mij langer dan een half uur. Het varieërd van een half uur tot soms anderhalf uur.
Ik ben nu 3 keer dit jaar op de SEH belandt, maar 2 daarvan waren na mijn werk (werk in het ziekenhuis, dus dan ligt de drempel wat lager om erheen te gaan) en de laatste keer was vorige week donderdag toen het na anderhalf uur niet voorbij ging en ik helemaal blauw/paars zag en ze 112 hebben gebeld.
Op de SEH werd ik dan verneveld en aan de zuurstof gezet en dan was het gelukkig snel voorbij en kon ik weer ademen :)
Mijn vraag is meer; wanneer moet er actie ondernomen worden? En actie in de vorm van wat dan? Sommige leraren op school zeggen dat je gewoon moest afwachten, terwijl anderen weer zeggen dat je na een half uur een dokter moet bellen. I’m confused :P
En na hoelang? Als de aanval langer dan een uur duurt? Of is dat al veel te lang? En wiens hulp moet je dan inschakelen?
Zo stom dat ik niet weet wat ik moet doen, ik heb dit immers al zo lang. En leraren en mensen die er bij betrokken zijn hopen vaak dat ik weet wat er gedaan moet worden maar dat weet ik dus zelf ook niet. Vandaar dat ik het hier maar even vraag ;)
Xxx Iris
Ik denk dat je dit het beste met de huisarts kunt bespreken, zeker gezien je hoge hartslag. Iedere persoon is uniek nl. en je hoge hartslag is dus al een specifieke factor ;)
Trouwens: heb je nog geen longarts als je een paar keer op de SEH terecht bent gekomen? Anders zou je verwijzing naar de longarts kunnen vragen om een duidelijk beleid te bepalen en op papier te laten zetten. Dat laatste kan een longverpleegkundige ook doen (helpen met op papier zetten). Zijn tegenwoordig zelfs boekjes voor die je kunt invullen en altijd bij je dragen zodat je zelf, maar ook een ander zicht heeft op wat hij moet doen. Als je nog geen hyperventilatietest gehad hebt, is dat misschien ook nog een idee? Medicijnpaspoort is altijd zinvol om bij je te dragen
Hee Mir,
Nee heb geen longarts meer. Hij heeft mij paar maanden geleden terug naar de ha gestuurd omdat hij niet wist wat hij met me moest. ha heeft later aspecifieke astma gediagnostiseerd maar la is niet meer ter sprake gekomen. Longverpleegkundige heb ik ook gehad, maar ook die is gestopt met me te behandelen, waarom weet ik niet precies.
Hyperventilatietest heb ik ook gehad en die was negatief. Bleek later ook nog dat ik geen hyperventilatie had uit de fietstest ofzo, iig is een aantal x negatief geweest. Dus dat is het ook niet. Heb vroeger wel eens gehyperventileerd als reactie op een aanval maar weet nu wel goed het verschil zeg maar.
Verschillende artsen en verpleegkundigen vonden trouwens wel het handelen van mijn la een beetje apart hoor. dat ie me gewoon heeft weggestuurd dus ja.. :P
Dankjewel voor je reactie iig ;)
Als je ergens veel hinder van ondervindt, kun je altijd vragen of je weer terug mag komen hoor ;) Dus zou je longverpleegkundige o.d. weer willen opstarten, dan gewoon vragen hoor. ;) Ook kun je nog eens een andere longarts proberen om advies te vragen (met toestemming van een van die artsen die beleid LA vreemd vonden misschien? Of anders aandringen bij je eigen huisarts). Of akkoord gaan met huidige behandeling huisarts; dat is aan jou natuurlijk. Maar dan zou ik met hem ook duidelijk beleid afspreken