Vrienden kwijt raken ?

-O-

Misschien klinkt het heel hard, maar mensen die zich zo gedragen zijn (kennelijk) nooit echte vrienden geweest... Mijn definitie van vriendschap is: 'Er voor elkaar zijn, als het leuk is, maar ook als het minder gaat'. Het duurt ook erg lang voordat ik mensen mijn 'virenden' noem, dat is in mijn ogen een eretitel, die moet je verdienen (klinkt misschien een beetje fout, maar ik ben op het gebied van vriendschappen ook iets te vaak op mijn gezicht gegaan).

helaas heel herkenbaar hier bij mezelf maar ook bij mn dochter,ik heb twee vriendinnen die me steunen door dik en dun maar me ook vaak vergist in mensen zelfs uit mn familie
mn dochter merkt nu pas wat echte vriendschap is erg triest vind ik dat maar tis niet anders
waardeer daarom juist de mensen die je wel steunen ;)

Dit komt me helaas erg bekend voor.  Je mag je dan ook afvragen wat de waarde van de vriendschap voor die tijd was.  Ik kan me heel goed voorstellen dat dit een enorm hard gelag voor je moet zijn.  Ik kan me ook voorstellen dat je een leeg gevoel hebt van binnen.  Heel veel sterkte ermee, en ik hoop dat je snel mensen vindt die het predikaat " echte vriend(in)  mogen dragen.

Dit topic ga ik verplaatsen naar het forum Astma Algemeen, omdat het onderwerp niet aansluit bij de inhoud van het forum (werk en school)

hoi laura
nou jeetje zeg en dat noemde zich vrienden,dacht het niet.belachelijk dat ze je alleen naar huis hebben laten gaan,deze mensen zijn jou vriendschap dus echt niet waard.ze zijn erg onverantwoordelijk bezig,denken alleen aan de leuke dingen.vraag me af hoe ze op noodsituaties reageren,zou niet graag met hun op pad gaan.ze hadden jou nooit alleen naar huis mogen laten gaan,totaal geen verantwoordelijkheid gevoel voor hun medemens.
hoop dat je nieuwe vriendiinen er echt voor je zijn,wat zo te lezen ook echte vriendinnen zijn.beter paar echte vriendinnen als groep waar je niks aan hebt.

jou ervaring is denk ik vaak het geval,door onze vaak onzichtbare aandoening snappen ze niet dat niet alles kan.ik heb gelukkig paar hele goede vriendiinen waar ik altijd terecht kan,en die snappen als ik ergens niet mee naar toe ga.omdat er teveel dingen dicht op elkaar te doen zijn,we moeten helaas keuzes maken.omdat we eigenlijk geen keus hebben,ben tegenwoordig wel zo dat ik uit probeer te leggen waarom ik iets niet mee kan doen.zodat ze beter inzicht krijgen in mijn kunnen.die openheid wordt wel gewardeerd door de echte vrienden,andere zie je gelijk helemaal niet meer.dan maar niet kies tegenwoordig voor mijn gezondheid,ook tegenover mijn man.zijn net  dagtocht met eendracht weggeweest donderdag was heel erg de moeite waard,maar heb wel daardoor vandaag nee moeten zeggen.om mee te gaan naar botenbeurs in gorichem,dat zou heel de dag lopen zijn.dus is hij alleen gegaan,ook omdat komende vrijdag personeelsreis van zijn werk is.is weer dag veel lopen en wil dan ook graag mee gaan,soms is er hele tijd niks en dan weer heleboel dingen bij elkaar.maar genieten van de dingen die wel kunnen zullen altijd keuzes moeten maken. ook met vrienden die het niet waard blijken te zijn jou vriend te zijn,kop op het is helaas niet anders.

Lieve Laura,
Sluit mij echt aan bij de rest echte vrienden zijn er voor je in goede en slechte tijden. Heb het zelf ook ervaren toen ik maanden erg ziek in bed lag ben ik ook een aantal vriendinnen kwijt geraakt. Mensen waar ik zelf altijd voor klaar stond op kinderen passen, als zij ziek waren ging ik hun boodschappen doen kookte en ving hun kinderen op. Maar waren zij toen ik ziek was. Eentje zei tegen mij ja maar jij hebt ook altijd wat. Maar zij kon blij zijn dat ze nooit iets had. Maar nu heb ik dus alleen mijn echte vrienden nog die er altijd zijn en dat is mij heel veel meer waard dan die vele vrienden die er toch niet voor je kunnen zijn. Maar voordat ik zo ver was heb ik heel wat tranen gehuild hoor. Vond het vreselijk om mensen te verliezen door het ziek zijn. Je hebt toch jaren lang heel veel gedeeld met elkaar.
Maar ben er nu blij om heb nu geleerd dat ik lieve mensen om mij heen heb die niet alleen maar nemen maar ook kunnen geven en dat is zo fijn.
Maar ik kan mij voorstellen dat het voor jou nu nog wel moeilijk is om dat te zien want je mist nu nog teveel je oude vriendenclubje.
Trouwens toen mijn dochter in Heideheuvel zat kreeg ze van haar vaste vriendinnetje ook geen enkel kaartje was ik ook wel boos over hoor. Van de vreemste lui kreeg ze iedere week een kaartje maar haar vriendin dacht niet eens aan haar. Maar zij zal dit ook nog wel vaker tegenkomen in haar leventje.

hoi laura,

jezus....wat een klote streek van je 'vrienden'. eigenlijk sluit ik me esther....vrienden zijn pas vrienden als ze bijna onvoorwaardelijk voor je gaan! maar ja dat merk je pas op de momenten dat het er echt op aankomt! Ik heb (nog) geen vrienden verloren. ik heb 1 hele hechte vrienden groep van 6 mensen, deze mensen hebben ook wel eens een astma aanval meegemaakt en dat pakte ze heel goed op. ze wilden graag weten wat ze moesten doen, of niet moesten doen. dat vond ik wel heel fijn. maar ja wat ik wel merk is dat ik er niet met hun over kan praten, ze begrijpen er te weinig van(en dat neem ik ze niet kwalijk hoor). maar daar voor ben ik hier! het lijkt me vreselijk als mn vrienden me doodziek in mn eentje naar huis zouden sturen....gelukkig heb je nog 2 goede vriendinnen, en hopelijk komen er nog veel meer mensen die jou wel begrijpen en steunen! in ieder geval succes ermee

liefs nina

Hoi laura,

helaas voor mij ook herkenbaar, ben deze week weer op feit gebotst dat 2 'vrienden' nog niet eens predicaat kennissen waard zijn. Moest weekend zeilen voorbij laten gaan dit weekend en meldde dit op maandag. werd niet geaccepteerd, ze werden boos dat ik het zo laat zei. terwijl ik er voor had uitgelegd dat mijn astma onvoorspelbaar is en dat ik zelfs laatste uur nog kan afzeggen..ze vonden dat ik ze liet zitten, vooral omdat het al eerder keer was voorgekomen. dat ik gewoon dolgraag mee was gegaan, begrijpen ze niet...na jaren onmacht ben ik er in gegroeid: na zo'n reactie als deze spreek ik niet meer af. gelukkig heb ik ook paar echte vrienden die alle begrip hebben en er voor me zijn als dat nodig is. tja..harde leerschool in de vriendschap. maar je weet wel aan wie je wat hebt en aan wie niet. en daar mag je best egoistisch in zijn!
Sterkte!
Groetjes Mies

hoi laura,

als "vrienden" zo doen zijn het nooit geen echte vrienden geweest!!!!! klinkt mischien wel hard, maar ik vind dat vrienden er zijn om elkaar te steunen en er voor elkaar te zijn. maar toch doet het enorm zeer als mensen zo met je omgaan. ik wil je heel veeel sterkte toewensen en laat je niet op de kop zitten door zo'n soort mensen!!!!!! veel succes
liefs susan

Lieve Allemaal

Lief jullie reacties!!
Weet je het is allemaal waar wat jullie zeggen maar het is wel heel moeilijk te accepteren..
Vooral met uitgaan als ik ze nu tegen kom enzo.. Ze hebben mij zo gekwetst en ze hebben het niet eens door..
Ik heb het er echt heel moeilijk mee gehad en nog steeds eigenlijk..
Ik kom net terug van terrasje zitten met een hele goede vriendin.. weer hebben we het er over gehad en weer zegt ze ik had je gewaarschuwd.. Als ik terug kijk naar hoe ze ook deden dan was het ook fout..
Ik heb in de tijd dat ik in het ziekenhuis lag niemand gezien.. 3 meiden zijn 1 keer langs geweest en die beste vriendin kwam iedere dag..

Het is net of mensen die geen astma hebben neit snappen hoe het is om astma te hebben.. Hoe het is om leefregels te hebben.. Ik voel me op dit moment best eenzaam en was eigenlijk best wel blij toen ik dit forum vond.. Mensen om dit soort dingen mee te delen.. Die mij ook begrijpen

Dank je wel..

Liefs Laura

Lieve Laura ik begrijp dat je het moeilijk vind en je soms heel eenzaam voelt. Maar er komen vast en zeker nog wel lieve mensen op je pad die je wel begrijpen en met je meeleven.
Maar nu voel je alleen nog maar gekwets en mis je je oude vrienden nog. Maar over een tijdje gaat het anders voelen echt waar.
Dikke knuffel Kaatje