Pffff wie heeft raadt?

Hallo

Ik heb eind Januari 1 maand na de bevalling een dubbele long embolie gehad.
Vele onderzoeken gehad aan het hart en de longen nadien.
6 maanden bloedverdunners en meerdere scans gehad.
Hieruit is naar voren gekomen dat mijn longen zijn beschadigd.
Hiervoor gebruik ik 2 soorten pufjes.
Het ging een stuk beter zat lekker in mijn vel.
Sinds deze week het gaat gewoon niet.
Moe en erg benauwd.
Huisarts gebeld en die heeft een foto laten maken deze was goed.
Super natuurlijk dit neemt mijn klachten niet weg.
Dus vandaag weer gebeld en nu wilde hij me met spoed zien.
Hij schrok ervan hoe ik er uit zag.
Moe en heel benauwd.
Toch gaf het zuurstof aan 98% hartstikke mooi.
Mijn pols was hoog rond de 100.
En mijn bloeddruk was 150/110.
Ik heb de maximale pufjes op 1 dag.
Hij zegt nu dat ik een burn out heb.
Wel heeft hij mijn afspraak vervroegd bij de longarts.
En hij wilde graag dat ik een periode slaap tabletten ging gebruiken.
Die heb ik niet nodig ik slaap goed.
Ben alleen nog enorm moe daarna.
Ik ben zooooo benauwd.
Soms het gevoel dat ik flauw val.
En meer last van migraine aanvallen.
Het gaat niet goed.
Maar het is alsof hij niet wil luisteren.
Net als met de longembolie.
Dat heeft hij ook totaal onderschat.
Wij belden en de assistent had het achteraf al door hoorden we later.
Maar hij heeft me nog dik 2,5 uur laten lopen.
Tot hij kwam eerst moest hij het spreekuur af maken.
Toen hij kwam was het paniek.
En is meteen de ambulance gebeld.
Ik had een dubbele longembolie.
Dit was op vrijdag en maandag belde hij meteen of ik buiten levensgevaar was.
Later hoorde ik van de assistent dat zei het door had.
En dat zei had aangedrongen dat hij contact hield met ons.
En ik had geen symptomen van een dubbele longembolie.
Beetje rug pijn uitstralend naar de linkerarm en benauwd.
saturatie was normaal, hartslag was hoog, bloeddruk was ook hoog.
Ze konden het zien aan het bloed.
Die waarden waren verhoogd.
Toen zijn ze gaan behandelen met bloedverdunners.
En pas de volgende dag ben ik door de scan gegaan.
En was het dikke paniek.
Binnen 15 minuten had ik 2 artsen aan mijn bed.
Later ben ik nog eens door de molen gehaald toen bleken dat de long spieren een klap hadden gemaakt.
Geeft hetzelfde gevoel.
Waarop ik zei hoe voel je dan of het een longembolie is of je spieren.
Dat kun je niet voelen zei die arts.
Daarom moet je altijd bellen als er iets is.
En mijn arts neemt me niet serieus.
Ik voel me echt niet goed.
Ja en dan.......
Zelfs bloed prikken wil hij niet.
En een longembolie is op de foto niet te zien.
Ik maak me zorgen.
Moet zeggen en angst speelt ook wel mee.
Ja en waar moet je op letten.
Vind het zo lastig allemaal.
Wie herkent dit?
Wie heeft tips?

Alvast bedankt
Wat een lang verhaal