Onbegrip

30-10-2017 om 19:03 uur

Zo eens in de zoveel tijd moet je langs je schoonfamilie. Het zijn lieve mensen maar ze hebben een gigantisch groot probleem: ROKEN! En totaal geen begrip voor mijn situatie. Ik heb de laatste jaren steeds meer last van astma. Hoesten in de nacht, benauwt en veel slijm. De medicijnen kan ik niet goed tegen en ben al erg lang tegen advies van de longarts gestopt. Mijn keuze is liever een kort gezonder leven dan een lange lijdensweg, want van de astmamedicijnen word ik moe en mijn weerstand en energieniveau is 0. Iets dat een grotere impact heeft dan het hoesten en benauwd zijn op ten duur. Het gaat dus prima tot ik een bezoekje moet brengen aan mijn schoonfamilie. Zij wonen met twee gezinnen in een huis en elk gezinslid rookt. Met zijn vieren paffen ze de ene sigaret na de ander, het kaliber als de vorige sigaret nog ligt na te dampen zit er alweer een nieuwe op de lip. Het huis wordt niet gelucht of geventileerd en als ik vraag of er een raam open mag omdat mijn ogen aan een stuk door tranen en ik bijna geen hap lucht meer krijg wordt er boos gereageerd over de kou of herrie van de afzuigkap. Het grootste probleem is dat mijn eigen familie (vrouw en kinderen) totaal niet weten hoe ze moeten reageren. Zo proberen mij te begrijpen, maar eisen ondertussen wel dat we er naartoe gaan. Zij hebben geen vervoer en ze zijn dus afhankelijk van mij. Het zorgt voor de nodige ruzies en agressie in huis. Vandaag komen ook weer terug van het rookhol en ik krijg geen zuchtje zuurstof. Het is of ik mijn zuurstof door een dikke sigaar naar binnen aan het halen ben. Met de wetenschap dat het een dikke week gaat duren voordat ik me weer een beetje goed voel en na een dikke ruzie heb ik me afgezonderd van de rest om anoniem het even van me af te kunnen schrijven. Bah wat haat ik SIGARETTEN! Kunnen we niet gewoon een verbod op de kolere dingen doen?!

31-10-2017 om 08:28 uur

Beste Zwengel,

Fijn dat je de frustratie van je af kunt schrijven.

Wij hier op het forum snappen je wel. Datzelfde begrip kun je van anderen

niet altijd verwachten.

Sinds een aantal jaren heb ik de diagnose astma, met daarvoor jaren van

hoesten, kortademig en vaak te vaak bronchitis.

Mijn vrouw en de kinderen, vrienden, kennissen zijn begripvol en erg lief naar mij, een grote steun, maar echt begrijpen doen ze het niet.

Je kunt dat ook niet verwachten, pas op het moment dat je met een andere

longpatient praat voel je begrip en is een half woord voldoende.

Ik begrijp dat je van ons geen oplossing vraagt, daarom succes en sterkte

in een moeilijke situatie.

Login of registreer om te reageren
01-11-2017 om 15:01 uur

Ik heb meegemaakt dat de hele familie Dom & Onnozel in een potdicht afgesloten woonkamer zat te paffen terwijl er een baby in de wieg lag mee te roken. De kamer stond letterlijk blauw en moeders zag het verband niet tussen de rook en het huilen van haar baby. Op zo’n moment realiseer je je dat niet iedereen gezegend is met intelligentie en verantwoordelijkheidsgevoel. Soms moet je aan jezelf denken en de familiebanden dan maar opofferen.

Login of registreer om te reageren
04-11-2017 om 14:22 uur

Oh Zwengel,

Wat vreselijk moeilijk en naar!


Ik kan niet anders verzinnen dan toch het gesprek aangaan met je schoonfamilie

Login of registreer om te reageren
05-11-2017 om 08:58 uur

Hoi Zwengel,


Voor jezelf kiezen is NIET egoistisch,


Voor jezelf kiezen,betekend HOUDEN van jezelf.


Zeg tegen je schoonfamilie dat je niet meer bij hun op bezoek komt,

zo lang ze roken.


Maar dat ze bij jou thuis van harte welkom zijn,

maar dat er NIET gerookt mag worden.


Je bent verdorie ziek zeg,

er moet rekening gehouden worden met jou.


Dus moet je het heft in eigen hand nemen.


warme groetjes roos 48

Login of registreer om te reageren
14-02-2018 om 12:41 uur

Ik zou de confrontatie aangaan en ook zorgen dat je vrouw achter je staat. Zij ziet toch zeker van dichtbij wat dit met je doet! Sorry, maar ik vind het onbegrijpelijk dat ze je niet steunt, gelukkig doet mijn gezin dat wel maar was dat niet zo zou ik toch niet naar de schoonfamilie gaan. Of je kunt ze daar afzetten, lekker eind gaan wandelen, ergens rookvrij hapje eten en ze weer ophalen.

Login of registreer om te reageren
16-02-2018 om 11:54 uur

mensen die geen eerbied voor jou of jouw klachten hebben, verdienen jouw eerbied ook niet........

Login of registreer om te reageren
16-02-2018 om 16:56 uur

Hallo zwengel,

Voor je eigen astma-probleem, zou ik je willen adviseren weer kontakt op te nemen met de longarts, want mogelijk kun je andere medicijnen krijgen, die wel goed werken voor je.

Voor het probleem met roken in jouw familie en gezin, zou ik je willen adviseren dringend kontakt te zoeken met de Stichting Naast.

Login of registreer om te reageren
18-02-2018 om 15:55 uur

hoi Zwengel,


Ik heb ook astma, mijn moeder rookt ook en ik kom er alleen in nood gevallen want anders heb er last van.

Als ik naar mijn moeder ga dan rookt ze niet en als ze weet dat ik kom rookt ze van te voren ook niet.


Eerst voelde ik me schuldig dat ik zo weinig bij mijn moeder kwam. Maar nu vind ik het goed want als ik ben geweest voel ik dit meestal de dag erna nog kortademig.


Ik ben sinds 2 jaar 100% afgekeurd en op de koffie op mijn werk gaan is ook een uitdaging omdat ik altijd kortademig wordt van de lucht daar, dus ga ik er ook minder dan ik zou willen.

Login of registreer om te reageren
18-02-2018 om 17:06 uur

Hallo Niels64,

Wat goed, dat je moeder rekening met je wil houden. Misschien, dat je moeder altijd buiten wil gaan roken. Dan blijft de lucht binnen zuiverder en kun je vaker langsgaan en is het voor haar wellicht ook beter om niet voortdurend in de vervuiling te leven.

Login of registreer om te reageren
18-02-2018 om 19:22 uur

Hoi Anita2,


Mijn moeder heeft ook astma maar stoppen lukt haar niet goed.

Ze is ook al 85 jaar en laat ik het voor wat het is omdat ze een vrouw van de dag is.

Als ik op de koffie ben en ze heeft behoefte dan gaat ze altijd naar buiten.


Al met al is het binnen milieu niet goed voor me en daar heeft ze begrip voor.

Login of registreer om te reageren