Nieuwste Lid
29-09-2008 om 17:48 uurHoi,
ik ben een nieuw lid en er is sinds een paar maanden astma geconstateerd bij mij. Ik heb ook al 4 jaar chronische buikpijn, waarbij geen oorzaken zijn gevonden. Mijn kinderarts heeft wel gevonden dat ik lactose-intolerant ben en dat ik daardoor buikpijn kan krijgen. Lactose-intolerantie houdt in dat ik de stof lactose dat in melk en melkproducten zit, niet goed kan verteren. Deze stof gaat als het ware gisten in je darmen en dat geeft darmkrampen. Sinds ik dit weet houd ik me aan het dieet: dus geen melk en melkproducten (ook sommige chipssoorten en kaassoorten) meer. Maar ik blijf buikpijn hebben! Ik zit nu in 5de klas en heb hier al sind eind groep 8 last van.
Ik heb de afgelopen jaren behoorlijk veel last van mijn luchtwegen gehad, met name veel hoesten, slijm ophoesten en benauwdheid. Dit gebeurde vooral bij de gymlessen, wanneer ik rondjes moest rennen. Omdat ik al onder behandeling was bij de kinderarts vroeg ik haar wat het zou kunnen zijn. Zij zei dat het hyperventilatie was en dat het met wat ademhalingsoefeningen weg zou gaan. Ik deed dat natuurlijk en nou, ja legde me erbij neer dat iedere keer als ik meedeed aan de gymlessen, hiervan last zou hebben. Op een gegeven moment (jaren later) kreeg ik meer last van benauwdheid en brandende longen en pijn in mijn longen. Ook had ik ook last van sterren zien en duizeligheid. Ik besloot toen naar de huisarts te gaan en die had me doorverwezen naar de longarts. Na een longfunctie constateerde zij astma. Zij vond het zeer nalatig van de kinderarts dat zij me niet eerder had doorverwezen. Als ik er zo over nadenk vind ik dat eigenlijk ook.
Maar goed ik heb dus astma. Ik heb er seretide en salbutamol voor gekregen en het zou beter moeten gaan. Dat is niet zo! ;( Nu ben ik al enkele maanden verder en ik heb nog steeds last van benauwdheid, duizeligheid en sterren zien als ik rondjes ren bij gym. Na het rondjes rennen ging het meestal wat beter (nadat ik uitgerust was) en ik kon gewoon de rest wel doen. Nu gaat ook dat niet meer. Afgelopen dinsdag kon ik niet eens 1 rondje rennen! En ik had salbutamol bij me! Ik ben toen terug naar de longarts gegaan en bleek iemand anders nu te hebben. Het leek of zij me niet serieus nam. Ik heb een onzin-gesprekje gehad en ben weer naar school gegaan. Ze heeft wel gezegd dat ik een nieuwe longfunctie moet doen. Maar of daar iets anders uit gaat komen, weet ik echt niet.
De laatste tijd heb ik heel veel het gevoel dat ik gewoon niet serieus genomen word. Mijn huisarts is er ook een van niks. Ze laat je niet uitpraten, luistert niet en schopt je na 3 minuten alweer buiten! Ik bedoel ben ik de enige of hebben jullie hier ook last van? Ik ontvang wel veel steun van mijn vrienden, moeder en mentor op school. Mijn nieuwe gymleraar is de duivel zelf... Ik heb hem alles uitgelegd en gevraagd of hij hier rekening mee wilt houden. Zij antwoord was: Als het niet gaat, dan gaat het niet. Volgende dag toen ik gym had: Ja, doorrennen, dame! Echt om gek van te worden!! Ik ben daarna gewoon gestopt. Ik ga me niet forceren, terwijl ik alles al uitgelegd had. Echt vreselijk.
Het spijt me heel erg dat ik gelijk met zo'n verhaal als nieuw lid kom, maar ik moest echt even mijn frustraties kwijt. :) Hebben jullie ook last van onbegrip uit jullie omgeving? (Met deze vraag doel ik eigenlijk meer op huisartsen of longartsen, maar ook gymdocenten).
Heel veel groetjes,
Angel_2000
Hoi Angel,
Allereerst welkom op dit forum. Ik denk zeker dat je er heel veel aan kunt hebben en dat je veel herkenning kunt vinden. Er zijn hier veel mensen die in hetzelfde schuitje zitten als je, zeker wat betreft onbegrip uit de omgeving. Kijk in ieder geval eens in dit topic Je stelt je aan, wordt mij vaak gezegd, daar zul je zeker veel herkenning vinden.
Wat vreemd dat je opeens een andere longarts hebt. Als ik jou was zou ik navragen waarom dit zo is en of je niet bij de eerste longarts terug kunt gaan, want ik maak op uit je verhaal dat je deze nieuwe niet zo prettig vindt.
Ik ben zelf geen 'jongere', iig niet in de leeftijd dat ik nog gym heb, maar maak me er boos op dat ik hier zo vaak lees dat gymleraren totaal geen begrip hebben voor het feit astma. Daarover kun je hier dus ook meerdere verhalen terugvinden. Bijvoorbeeld Coopertest met astma en Fittest op school. Ik zou je in ieder geval aanraden het voorval met je gymleraar aan je mentor voor te leggen en hem te vragen je gymleraar te vragen meer begrip voor je te hebben. En heel goed dat je je grenzen blijft bewaken! Niets forceren iig!
Als het met seretide en salbutamol toch niet beter gaat, zijn je medicijnen niet goed ingesteld. Misschien moet je een hogere dosering hebben of andere medicijnen, dit zullen een longarts of eventueel de huisarts moeten beoordelen. Ik zou je dus toch aanraden een afspraak te maken met een longarts, desnoods via een second opinion in een ander ziekenhuis. Neem dan eventueel je ouders mee voor extra steun. Soms nemen artsen je dan (helaas) ook serieuzer.
Kijk in ieder geval ook eens op de boards School/werk en Astma en jongeren (maar die had je al gevonden :P). En via de zoekfunctie kun je ook heel veel dingen vinden!
Heel veel succes en veel plezier op dit forum!
Hartstikke bedankt voor je reactie!! :) Ik ben zooo verschrikkelijk blij dat ik nu mensen heb om mee te praten en die me begrijpen! En omgekeerd natuurlijk ook, ik begrijp ook wat jullie doormaken.
Ik heb aan die nieuwe longarts verteld dat die medicijnen me niet zo helpen en haar reactie was: 'Dan haal je op een verkeerde manier adem'. Oke, maar wat heb ik daaraan? Ze vroeg niet eens, hoe haal je adem tijdens het rennen, of je moet het zo doen. Gewoon niks. Het is trouwens niet eens een echte longarts, maar een in opleiding. En ze heeft ook geen begeleiding van een echte longarts. Ik snap het allemaal niet hoor... :N
Ik ontvang meer steun en begrip van mijn vrienden en zij weten niet eens wat astma hebben allemaal inhoudt, wat het met je doet, hoe je je voelt. Terwijl een longarts dat wel allemaal weet, maar je toch niet ondersteunt. Ongelofelijk ;(
Groetjes en beterschap mensen!
Angel_2000
Hoi Angel,
Ik heb ook zo'n longarts als jij gehad. Sterker nog, deze was niet eens meer in opleiding. Volgens hem had ik maar heel licht astma en hyperventilatie. Ik hoefde na 2x komen niet meer terug te komen. Zelfs toen de huisarts er om vroeg heeft hij geweigerd om me te zien. Er was namelijk niks aan de hand. Ik en mijn huisarts hebben het hier niet bij gelaten en ik heb een 2nd opinion gedaan bij een ander ziekenhuis. Hier zijn ze er achter gekomen dat ik toch wel matig-ernstig astma heb. Waarschijnlijk doordat ik een tijd onderbehandeld ben geweest >:( Ik ben nog steeds bij deze longarts en vind het echt een topmens *O*
Als ik jou was zou ik een 2nd opinion aanvragen, het kan nooit kwaad :Y Of vragen of je terug kan bij die andere longarts, want dit schiet niet op namelijk!
Groetjes, Nina
Ik zou in ieder geval zeker naar een andere longarts gaan en hierop aandringen bij de huisarts (of in eerste instantie proberen of je weer bij de eerste longarts terug kunt) want dit is gewoon belachelijk én kan zoals Nina zegt, je astma verergeren! Dus kom voor jezelf op! Succes!!
Bedankt voor jullie advies! Sorry dat ik nu pas iets van mij laat horen. Ik heb een virus dat veroorzaakt griep. Ik ben 3 dagen niet naar school geweest en toen belde de coördinator mijn moeder op om te vragen wat ik heb en wanneer ik weer kom. Hij begon te zeiken dat ik veel ziek ben en dat ik vaak naar de dokter ga. Hij zei dat ik niet op te leiden ben, omdat ik de laatste tijd meer naar de huisarts ga. Mijn moeder ontplofte zowat! Ze heeft hem goed de waarheid gezegd. Hij vroeg ook nog eens: Ligt het aan haar (dus aan mij) of aan de omgeving? Nou, ik heb de griep, dus ik denk de OMGEVING! Ben je dan dom of wat?
Op dit moment zijn er meerdere dingen met mij aan de hand. Mijn ribben, borstbeen en de spieren en mijn armspieren zijn ontstoken. Met de griep erbij moet ik ook veel hoesten en dat doet nog meer pijn. Bij een laatste hoestbui dacht ik echt dat ik zou stikken. Ik kreeg het benauwd en helemaal geen lucht meer. Dat zal denk ik door de astma komen. Hoe zit dat eigenlijk bij jullie als jullie griep hebben? Als je mijn eerste post leest, dan weet je dat ik ook erg lang last heb van buikpijn. Dat heb ik nu nog steeds. Dus het lijkt mij niet zo gek dat ik vaker naar de huisarts en de longarts en de fysiotherapie moet als ik zoveel dingen heb. Soms denk ik: hebben sommige mensen geen filter in hun kop zitten? Zodat ze eerst goed nadenken over wat ze gaan zeggen en hoe iemand dit op kan vatten. Dat gesprek met de coördinator leek wel alsof hij mij niet eens kent, terwijl dit al het tweede jaar wordt dat hij mijn coördinator is.
Sinds ik op de middelbare school zit, ben ik vaak ziek en zit ik daardoor vaak thuis. Maar ik ben tot nu toe gewoon overgegaan omdat mijn cijfers voldoende zijn. En nu komt hij hier ineens mee aanzetten! Ben je dan traag of wat? Ik moest van hem op zijn kantoor komen (op de derde verdieping!! Benauwd dat ik het kreeg zeg!) en hij was er niet. Zo ben ik nog twee keer geweest en hij was er weer niet. Als ik hem tegenkom, ga ik hem eens goed de waarheid zeggen. Ik heb het hele voorval aan mijn mentor verteld en hij vind dat ik al genoeg mijn best doe om zoveel mogelijk op school te zijn. Deze man snapt me echt!
Ik had een tussenuur en ik was aan het kaarten met mijn lieve vrienden. We waren met z'n tienen. Ineens begin ik te hoesten. Ik liep rood aan en ik kreeg geen lucht meer. Mijn vrienden schrokken zich dood en vroegen steeds: gaat het, gaat het? Wil je wat water? Echt superlief! Waarom kunnen zij het wel en volwassenen (vooral in het onderwijs) niet? Hebben jullie dit ook? Ik ben erg benieuwd naar wat jullie allemaal meemaken of al meegemaakt hebben!
In de derde klas had ik ook al zo'n zeikerd. Zij stuurde me zelfs naar de schoolarts. De schoolarts vond dat zolang ik goede cijfers heb, ik mijn gang kan gaan oftewel dat ik zoveel mag thuisblijven als ik wil. Eigenlijk wil ik helemaal niet thuisblijven. Ik doe zoveel mogelijk mijn best om op school te zijn, maar dat lukt niet altijd. Veel mensen begrijpen dit niet. Mijn vrienden wel. Ik kan er toch ook niks aan doen dat ik zoveel ziek ben? En dan heb ik er dan ook nog eens die astma erbij gekregen! Nu ben ik dubbel zoveel ziek, terwijl ik dat niet wil.
Wat is jullie verhaal?
Veel steun, begrip, respect en beterschap van mij,
Angel_2000