Neerwaartse spiraal
14-07-2012 om 22:59 uurIk wil hier graag in het kort mijn situatie omschrijven en vragen of mensen het herkennen en tips kunnen geven. Ik wil me niet uiten in hoe erg mijn klachten wel niet zijn, dat weet je met een astma zelf wel.
Vanaf mijn vijftiende heb ik een onbehandeld astma gehad tot dat men er na mijn tweede zwangerschap op mijn 36e achterkwam dat ik astma heb met vele allergieen. Ik begrijp niet dat het nooit door artsen herkend is, ik heb er immers genoeg geconsulteerd. Ook longfoto's gaven vaak genoeg aan dat er iets aan de hand was. Ik kan hier furieus over raken als ik bedenk hoe zeer mijn astma en bronchitis hier door verslechterd is. Het is nu al vier jaar alleen maar het ene pufje na het andere uitproberen en het komt maar niet onder controle. Het laatste anderhalf jaar heb ik 6 AB's gehad, 3x prednison. Twee jaar geleden ben ik mn zelfstandig beroep hier aan verloren, ik ben gewoon veel te vaak ziek. Ik ben sociaal terug getrokken geraakt, vrienden kwijt, etc. Ik sta letterlijk aan de zijlijn van het leven. Ik heb een jong gezin, dat lijdt onder mijn conditie. Sporten lukt me niet. Het is een neerwaartse spiraal. Ik raak steeds meer in somberheid. Voel me eenzaam en onbegrepen. Ik ervaar bijna geen steun uit mijn omgeving. Op school van de kinderen wordt er over me gepraat. Mensen die mijn gezondheid blijkbaar beter in kunnen schatten dan ik zelf. Ik word daar aangezien voor een aansteller. Ik sluit me meer en meer op, in mezelf en in huis. Ik heb dit nig niet durven aankaarten bij mijn longarts. Hij is een fijne arts. Ik weet echter niet of ik het daar moet aankaarten. Ik heb geen idee waar te beginnen om uit deze neerwaartse spiraal te komen.... Bedankt voor het lezen en een eventuele reactie.
Groet, Goudlokje :W
Hoi Goudlokje
Wat een verhaal en wat heeft het lang geduurd voor er een diagnose kwam. En wat zwaar een jong gezin en je zo naar voelen. Het gevoel dat je niet serieus genomen wordt en werd in het verleden is heel erg. Dat je in een isolement komt en je psychisch niet lekker voelt is rot, maar dat is wel iets waar je hard aan kunt werken. Ik zou zeggen ga hulp zoeken, bespreek het met je longarts, astma is een aandoening die op alle vlakken bekeken moet worden. Of ga anders naar je huisarts.
Om je conditie weer wat op een beter niveau te krijgen zou je kunnen vragen aan je longarts of je misschien begeleid kunt gaan trainen met een fysiotherapeut.
Astma is een nare ziekte die je vaak niet aan de buitenkant ziet, zelfs als je bol bent van de Prednison zeggen mensen nog:"oh wat zie je er goed uit".
Wat goed dat je je verhaal opgeschreven hebt en ik hoop dat je wat hebt aan mijn woorden, ze zijn goed bedoeld in ieder geval.
Sterkte Jippie
Dankjewel, Jippie... Ik ga het overwegen om het te bespreken met de longarts. :W
Hoi goud lokje, ik ben zelf 43 jaar jong (oud) hahaha. Bij mij is het ook pas in 2007 geconstateerd dat ik onbehandelbare astma heb.. jaren aan een stuk pred gebruik en in maart heeft dat gelukkig geresulteerd in een opname in Davos... Ik ben er bere sterk van terug gekomen en weer geheel op adem.. was ook nodig anders was ik er niet meer denk. Ik heb daar veel geleerd als ik zo door zou gaan dan word ik geen 52 dus dat was ff schrikken. Dus wat ik bij jouw lees klinkt herkenbaar. Ik dank men longarts dan ook op men blote knieen dat ik daar naar toe mocht van hem ( deze zorgde voor de aanbeveling) helaas weet ik ook dat ik zoiezo nog terug moet om daar weer op te laden .. maar ben zo blij dat het nog bestaat.. Het NAD in zwitserland.
Hoi Goudlokje
Wat vervelend dat het wat minder gaat, maar ik denk dat de meesten hier het wel begrijpen.
Ik zou het, zoals Jippie ook al aangeeft, bespreekbaar maken bij je longarts of huisarts. Als je het lastig vindt, kun je misschien vooraf wat op papier zetten. Probeer in ieder geval te voorkomen dat je niet verder in een isolement terecht komt. Best moeilijk, zeker als mensen hun mening al klaar hebben. Onderschat niet dat dergelijke emoties ook weer invloed op je astma kunnen hebben. Goed van je dat je het hier aangeeft.
Sterkte.
Groetjes tessa
Hey Goudlokje,
Wat erg voor je dat het zo allemaal loopt.
Zoals het bij andere herkenbaar is is dit ook bij mij. Ben pas gediagnoseerd rond mijn 12 a 15 jaar denk ik terwijl ik vak bij de arts zat met klachten. En de laatste tijd is het bij mij ook een zoektoch kwa medicatie, vaak zh opnames en wissel medicatie, om te zien of het beter helpt.
Is het zeer belangrijk is dat je zeker met je la praat over hoe je je voelt. Dit heeft ook een invloed op je astma. Astma zit namelijk overal, en laat je zeker begeleiden om er mee om te kunnen gaan.
En naar een fysiotherapeut gaan is een zeer goed idee, zo kun je onder begeleiding toch terug wat winnen. En ook ademhalingstechnieken leren, wat je kan helpen bij je astma.
Veel sterkte
Heidi