Hulp van ouders

19-02-2006 om 22:23 uur

Vaak heb ik last van hele erg hoestbuien waarbij het lijkt of ik stik. Vooral voor de buitenwereld dan, soms ook voor mezelf.
Wat mijzelf helpt, is om te proberen zo rustig mogelijk te blijven en dus zeker niet in paniek te raken, want dan wordt het natuulijk alleen maar erger.

Maar nu mijn vraag: mijn moeder is er vaak bij als ik zo'n giga hoestbui krijg. Ze voelt zich dan vaak erg machteloos en weet ook niet zo goed hoe ze er dan mee om moet gaan. Helaas kan ik haar dat ook niet vertellen, want ik heb geen idee wat ze dan kan doen als alleen mij helpen rustig te blijven.
Hebben jullie hier nog suggesties voor wat een buitenstaander in zo'n geval wel of juist vooral niet moet doen?

20-02-2006 om 08:25 uur

Hoi Annemarie,

Tja, dat ligt er heel erg aan wat jij wel of niet fijn vind. Als ik benauwd ben, moeten mensen niet tegen me gaan praten, niet aan mn mond/gezicht zitten en vooral niet me alleen laten. Dus ik vind het belangrijk dat er in ieder geval iemand bij me blijft en dat ze de boel goed in de gaten houden. Mn vriend wrijft altijd over mn rug, dat is ook wel fijn  :Y ik moet wel zeggen, dat mn vriend zich ook vaak machteloos voelt hoor...

Liefs Nina

Login of registreer om te reageren
20-02-2006 om 09:46 uur

hoi annemarie,

het is logisch dat mensen zich machteloos voelen! zeg tegen je moeder wat je fijn vind en wat ze dan vooral niet moet doen. ik kan het niet velen als mensn aan me komen als ik het heel erg benauwd heb en mijn gezeicht is echt verboden tereini dan. zo kunnen ze bijvoorbeeld wel rustig blijven, je puf halen enz enz

veel succes liefs susan

Login of registreer om te reageren
21-02-2006 om 11:41 uur

Hoi Annemarie,

Voor de veiligheid is het inderdaad belangrijk dat de buitenstaander in de buurt blijf en je in de gaten houdt. Zelf vind ik het fijn als mensen dan hun eigen gang gaan en tegelijkertijd op mij letten. Als ze tegen mij gaan praten dan kan ik toch niet goed antwoorden en aanraken is ook uit den boze. Maar als het weer wat beter gaat vind ik afleiding juist weer fijn, zodat ik dan niet meer zo op mijn ademhaling let en dan wordt de benauwdheid ook minder. Je moet gewoon maar uitproberen wat jij prettig vindt als je een hoestbui krijgt en je moeder in de buurt is.

Succes ermee!

groetjes bioloogje

Login of registreer om te reageren
21-02-2006 om 13:02 uur

Bedankt voor jullie reacties!

Ik heb inderdaad aan mijn moeder gevraagd of ze dan in de buurt wilde blijven om het in de gaten te houden. In ieder geval hebben we nu ook allebei niet meer het gevoel dat er iets gedaan kan worden wat zou kunnen helpen, want dat is er dus gewoon niet echt.
Zijn we allebei geruster gesteld!  :Y

:W

Annemarie

Login of registreer om te reageren
18-04-2006 om 21:46 uur

Hoi,

Ik heb juist dat ik dan wel met rust wil worden gelaten. Vooral als het ergens op school is wil ik niet dat ze in mijn buurt komen en wil ik gewoon alleen zijn tot het overgaat. Ook om die reden maar ook omdat ik me schaam dat iemand het te weten komt (behalve mijn vriendinnen).

Login of registreer om te reageren
18-04-2006 om 22:36 uur

Hey buffy,

Ik heb dat ook wel een beetje hoor met rust gelaten willen worden. Vooral het aan kennissen of vreemden vertellen doe ik niet, ik ben bang voor hun reactie. Het gaat nu goed met me, maar ze weten niet hoe slecht het zal gaan als ik alle medicijnen stop zou zetten. Dus ik verwacht zo'n reactie van och het valt vast wel mee, of nog erger ze wil vast aandacht...
Maar met een flinke hoestbui of aanval is het toch wel fijn als er iemand even op je let, stel je voor dat het fout gaat en jij niet zo goed om hulp kan vragen omdat je dan echt te benauwd bent. Kunnen je vriendinnen en familie wel goed er mee omgaan dat je astma hebt?

groetjes bioloogje

Login of registreer om te reageren
18-04-2006 om 23:06 uur

Mijn vriend is altijd heel erg bezorgd en hij heeft me ook naar de huisarts gestuurd omdat ik het steeds benauwd had. Hij wil me alleen heel vaak kusjes geven enzo als ik het benauwd heb terwijl ik dan niet wil dat hij dicht bij me in de buurt is of aan mijn mond zit ofzo terwijl hij dan het liefst even lekker met me wil knuffelen terwijl ik alleen maar frisse lucht wil.

Mijn moeder accepteert het niet zo. Ze vind maar dat ik overdrijf en me aanstel maar toen ik bij de longfunctiemeting maar 70% blies was ze toch wel geschrokken geloof ik. Is het toch nog ergens goed voor.

Login of registreer om te reageren
19-04-2006 om 08:30 uur

Hoi Daantje,

Ik kan er ook niet tegen als ik het benauwd heb en mn vriend zit aan mn mond  :P Maar ik zeg het nooit als ik benauwd ben, dus dat is zn double check, meestal weet hij het wel.
Heb je dat wel eens tegen je vriend gezegd of niet?

Liefs, Nina

Login of registreer om te reageren
19-04-2006 om 10:45 uur

hoi daantje,

ik wil ook niet dat iedereen aan me zitals ik het benauwd heb.. vind m'n vriend ook niet leuk! mar ach da went ie wel aan... alleen nu moet hij het al weken zo want ik kan t echt niet hebben... ik ozu het hem gewoon zeggen en uitleggen das wel t fijnste denk ik.
verder dat je ouders denken dat je je aanstelt is voor mij heel herkenbaar.. zelfs met mijn longfunctie van 30% vonden ze dat ik me aanstel... en soms snapppen ze t weer...mischien hoort het wel bij ouders!
hoop dat je longfunctie goed omhoog gaat!

liefs susan

Login of registreer om te reageren
19-04-2006 om 11:50 uur

Ik heb het er met mijn vriend over gehad en hij snapt het ook wel alleen vind hij het soms moeilijk, zeker als het lang duurt of vaak is als ik hem dan zie. Ik kan er wel goed met hem over praten en hij is heel begripvol enzo, dat is wel fijn :)

Login of registreer om te reageren