[Herkenning] Nee moeten zeggen als je vrienden uitgaan...
24-05-2008 om 22:41 uureyey mensen :)
Het is weer weekend vrienden gaan uit, ik krijg smsjes en vragen of ik ook mee ga. Ik wil wel maar toch moet ik nee zeggen.Je raad het al ..Rook+astma = geen goede combinatie..
Er is maar een enkele keer dat ik mee ga, alleen weekenden dat ik me niet benauwd voel en geen andere belangrijke dingen(examens) of afspraken heb de komende tijd erna. Na het uitgaan loop ik vaak nog 2 weken te hoesten en te kwakkelen voor ik een beetje fit ben, en me longinhoud weer op hoger nivo heb. Ik baal hier soms echt van om nee te zeggen, gelukkig snappen me vrienden en me vriend het, maar leuk is anders.
Nu was mijn vraag; Herkennen jullie je hier ook in?
gr. marion
Beste love18,
natuurlijk herken ik dit. Je vrienden gaan gezellig iets samen drinken in een cafe en jij blijft thuis voor je gezondheid. Sinds mijn astma erger is geworden een paar jaar geleden, en ik merkte dat het me best ziek maakt als ik toch in de rook ga staan, heb ik besloten om maar thuis te blijven. Ik studeer master biologie, en dan is het elke dag druk, en kan me gewoon niet permitteren om een week thuis te blijven vanwege dat ik ff feest wilde vieren. Ik heb voor deze oplossing gekozen en heb er vrede mee als ik thuis blijf. Er zijn andere momenten waar ik wel samen met mijn vrienden leuke dingen kan doen, zoals samen eten bij iemand, samen sporten/winkelen. Daar geniet ik van en als zij uitgaan denk ik ach heb ik ff lekker de avond voor mezelf, en ik ben de volgende dag meestal fitter dan zij. Want zijn drinken natuurlijk en feesten erop los tot laat... ;)
Maar per 1 juli gaat de horeca rookvrij zijn he, dat is nog een maandje, dus nog even volhouden he. En dan kan je weer flink meedoen met de rest van je vrienden! *O*
groetjes bioloogje
Hoi,
Ik herken me er ook in. Het liefst ging ik ook elke week stappen, en als ik dan de verhalen hoor over hoe gezellig het was is het soms erg confronterend. Maar gelukkig houden de mensen om me heen heel veel rekening met mij en zoeken ze naar andere oplossingen zodat ik wel mee kan. Ik denk dat ik ongeveer 1 x per maand uit ga. Vaak komen onze vrienden hier voorborrelen en gaan daarna stappen, zo kan ik er toch voor een deel bij zijn :Y of gaan we met z'n alle naar de bios of ergens uit eten waar niet gerookt mag worden. Al is het soms wel moeilijk en een heel geplan om iets te vinden dus ik kan niet wachten tot het 1 juli is, dan zijn de keuzes een heel stuk groter en hoop ik dat ik (als mijn gezondheid goed gaat) vaker mee kan en ook wat vaker de kroeg ik kan.
XX tessa
Het is fijn zo te horen hoe andere er mee omgaan, en ik niet de enigste er in ben ;)
Het liefst ga ik dus ook elke week uit, maar vroeger was ik daarna ook altijd na weekendje stappen lang ziek hoeste en alles,dus werdt beperkt door me ouders dat het max.1xper maand mocht... Sinds september is vastgesteld dat ik astma heb, en is dus nu eindelijk duidelijk waardoor het komt. Maar sinds ik dit weet, houd ik wel meer rekening mee dat als ik een keer uitga dat ik bijv. daarna geen toetsen heb of een drukke week. Verder doen we met vrienden ook nog wel dingen zonder rook, bijv. bij vrienden film kijken of wat gezelligs doen, en de rokers roken buiten(deden ze altijd al;) )...
en naar 1juli kijk ik ook wel een beetje uit eerlijk gezegt, eindelijk een keer rook-vrij
gr. mij
Binnenkort mag er niet meer worden gerookt tijdens het uitgaan, 5 weken nog! :).
Ik ga zaterdag uit, voor het eerst dat ik astma-klachten heb weer.Ik hoop dat ik door de poortjes kom met mn Ventolin, waar ik uitga word namelijk gerookt voor het leven.
Ik ben de bob van de avond samen met mn vriend. Als het niet meer gaat vertrek ik met mijn vriend richting huis.
Ik ga wel eens een enkele keer stappen maar meestal probeer ik om met vrienden ergens iets te gaan drinken bij iemand thuis of iets anders te gaan doen. Mijn vriend durft het volgens mij ook niet echt aan om met mij te gaan stappen omdat hij lastig kan inschatten hoe ik me voel en bang is dat het fout gaat en hij dan ook niet heel goed weet wat hij moet doen (of bang is dat ie het dan niet meer weet). We spreken wel altijd af dat als het echt niet meer gaat dat we dan gewoon naar huis gaan, maakt niet uit hoelaat en meestal gaan we ook met de nachtbus ipv fietsen omdat ik dan iig niet meer terug hoef te fietsen als ik me al niet lekker voel. Bij mij komt het alleen meestal pas 's nachts als ik weer in bed lig, hoesten, piepen en de laatste keer had ik de volgende dag helemaal geen stem meer. Ik moet zeggen dat mijn vrienden (en de vrienden van mijn vriend) wel heel begripvol zijn en helpen zoeken naar een oplossing en het ook wel accepteren als ik niet mee ga en dan ook niet verder vragen (en m'n vriend dan ook wel bij mij blijft).
:) gelukkig doet die van mij dat ook wel, vind dat wel fijn, maar zeg ook vaak van dat die maar gewoon lekker met de andere vrienden wel uit moet gaan, en niet thuis hoeft te blijven bij mij;), wel is het zo als we uitgaan en ik het niet meer uithoudt, dat die dan wel mee gaat na huis, samen uit samen thuis zegt die altijd;D
even weer een berichtje.
gister ben ik met met vriend mee gegaan naar een personeels feestje, maar het wordt binnen gehouden met eten enzo. van te voren gelukkig al ventolin extra ingenomen. Maar het vele roken kan je niet voorkomen, af en toe naar buiten gegaan, waar ook wel mensen stonden te roken, maar daar waait het een beetje weg, en kan je iets verder weg gaan staan. Gelukkig ging me vriend ook wel mee naar buiten;) maar toen het tegen het einde liep ben ik ook maar even buiten blijven staan tot het afgelopen was, omdat ik het binnen gewoon niet meer uithield.(waren gebonden aan een gehuurde bus, dus makkelijk eerder naar huis kon niet). Maar die avond zelf hield ik het wel vol, maar toen ik daarna thuis kwam gewoon echt een ziek gevoel, hoesten, geiiriteerd gevoel bij het ademen,prikkelend. En de volgende dag ook nog. Niet door de late tijd van het feestje of alcohol gebruik maar gewoon weer van de rook.
Zou volgende week met me vriend en allemaal andere vrienden uitgaan. Maar na gisteravond, heb ik maar even gezecht dat ik volgende week niet mee ga. Want nog zo'n weekend belabberd voelen door de rook enzo van het uitgaan, Dat trek ik niet 2x achter elkaar. Dan weet ik van mezelf dan ben ik niet genoeg bijgetrokken, voor ik weer doorwil gaan. En daarna duur het het alleen maar weer langer voor ik over dat gevoel heen ben. En dat lijkt met nou niet zo'n succes als ik daarna vakantie werk ga doen.
Wou gewoon even me verhaaltje kwijt, voor de gene die het lezen,bedankt;)
gr. mij
Hoi :)
Ik ben nog niet heel oud, 14, maar vrienden van me gaan toch veel uit. Ook mijn vriendje gaat veel uit en vindt het jammer als ik niet een keer met hem uitga.
Zelf kan ik, met (inspannings)astma, nog nieteens in een iets té warme ruimte zijn zonder het benauwd te krijgen. Soms kan ik op school niet eens in een lokaal zitten zonder mijn medicijnen te moeten nemen.
Ik zit soms 's avonds op msn, tijdens uitgaansavonden, en dan weet je dat er niet veel mensen op msn zijn, omdat ze uit zijn. Dan voel je je wel een beetje lonely.
Ik sta nu op een wachtlijst voor het revalidatie centrum en ik hoop echt dat dat gaat werken, dan kan ik misschien op verjaardagen komen zonder mijn medicijnen te hoeven gebruiken.
Groetjes :W
Ik wil je niet ontmoedigen Sportloosje...
Maar een revalidatie gaat er niet voor zorgen dat je naar een verjaardag kan gaan zonder je medicijnen te gebruiken. Een revalidatie gaat je beter leren om laten gaan met je astma. Meer sporten etc. En als je geluk hebt dan zorgt het ervoor dat je het in ieder geval minder benauwd hebt. En als je heel veel geluk hebt dan word je echt stabiel. Je gaat je er in ieder geval beter door voelen, dat is een ding wat zeker is. Helaas kan het astma niet genezen :(
Wat betreft Nee zeggen. Ik doe het regelmatig. Maar ik zorg daarnaast dat ik ook leuke andere dingen met vrienden doe. Bijvoorbeeld een film kijken. En dat ze daarna uitgaan. Maar soms ga ik ook wel uit. Dat plan ik dan goed van te voren en veel extra medicijnen. En dan vooral veel plezier maken!!
Reactie op Sportloosjeey sportloosje, mijn leeftijd is dan 18 en veel vrienden gaan ook uit, incl. mijn eigen vriend. net als bij jou vind hij het ook jammer dat ik niet altijd mee uitga, hij vraag het op het laats altijd nog even voor de zekerheid of ik echt niet mee ga.maar accepteerd het ook dat ik het gewoon niet altijd redt om mee te gaan, of de gevolgen op dat moment niet erbij kan hebben(het ziek worden dus)
Reactie op Sportloosjezelf merk ik ook dat ik heel snel reageer op benauwdweer of ruimtes, bv. onze school zonder ramen, wat heel fijn is. Zeker met dit weer neem ik van te voren, voor ik na school toe ga al extra ventolin om de benauwdheid een beetje acceptabel te maken. Misschien is dat ook een idee, dat je het van te voren inneemt, om het zo een beetje te voorkomen, of acceptabel te maken.
Reactie op SportloosjeOp dit soort avonden, kan ik aleen maar zeggen probeer een beetje afleiding te zoeken en dan niet op msn, want dan wordt je er aleen mee geconfronteerd omdat er weinig mensen online zijn. Kijk van te voren of er vrienden misschien voor hun uitgaan bij jou nog wat komen drinken of film kijken. dat jij hun die avond ook nog ziet. Of plan voor jezelf een avond in met je ouders ofzo of gewoon zelf film kijken, waar door je afleiding heb.
een revalidatie centrum zorgt er niet voor dat je zonder medicijnen kunt, het zorgt ervoor dat je om leert gaan met evt.beperkingen die je tegenkomt(bv. het naar een verjaardag gaan). Wel kan het zijn dat je door conditie te kweken een grotere longinhoud kan krijgen, en misschien meer aan kan. en uiteindelijk stabiel kan worden,zoal in vorig berichtje van Nina... Zelf heb ik geen ervaring met een revalidatie centrum, maar ik wens je veel succes als je er heen gaat.
gr. mij
[/quote]