Ervaringen exacerbatie astma met grote terugslag jonge mensen?
25-02-2013 om 22:06 uurwie o wie? M'n astma was redelijk stabiel, maar na een longontsteking en een exacerbatie is m'n conditie nu heel slecht. Zo slecht dat ik aan een revalidatieperiode begonnen ben. Daarvoor begon het al wel zachtjes aan terug te gaan (achteraf gezien), maar was m'n conditie toch nog zo goed dat ik paard reed en eind januari nog volop geschaatst heb. Zijn er meer bij wie het er zo stevig inhakte op redelijk jonge leeftijd (33 jaar)?
Hoi,
ik ben 24 en ben deze winter ook na verschillende infecties en exa's na elkaar conditioneel erg achteruit gegaan. In België kan je als astmapatiënt helaas niet revalideren, al is dat wel hard nodig... Ik heb overigens in 2010 ook al zo'n periode gehad waarin ik 6 maanden zo goed als aan m'n bed gekluisterd was. Vraag maar raak dus wat je erover wil weten of als je gewoon wat ervaringen wil delen.
Groetjes,
Sien
ik herken het helaas ook willeke (ben 45.. beetje oud ja, maar dit is al jaren een heel herkenbaar fenomeen...)
@sien, hoe ben je toen dan weer opgeknapt? Want dant moet toch bijna niet te doen zijn geweest! Ik ben ik weken heel hard achteruit gegaan, loop nu nog ongeveer 70 meter, en ben alweer hard aan de bank toe...
@Emsepems, ik vind 45 ook nog niet oud hoor! Ik voel mij op het moment veeeeel ouder,,,, ;)
Ik moet eerlijk zeggen dat het idd bijna niet te doen is, maar ik heb helaas geen keus :X Ik heb in 2010 een erg moeilijke tijd gehad, het duurde wel meer dan een jaar vooraleer ik weer het gevoel had dat ik min of meer de oude was, en dat was dan nog relatief (bvb nog steeds maandelijks een predkuur nodig). Daarom was het voor mij extra zwaar om mezelf deze winter opnieuw te voelen afgleiden, net omdat ik wist hoe zwaar het weer zou zijn om alles terug op te bouwen. Momenteel ben ik progressief terug aan het werk (dat kan gelukkig wel in België...) maar ik moet eerlijk toegeven dat ik vaak zo stikkapot ben als ik thuiskom dat ik alleen zou willen huilen en op bed neervallen ;) Maar anderzijds vond ik nog langer thuis blijven zitten ook geen optie, ik heb van oktober tot eind januari niet gewerkt omdat ik te ziek was en ik voelde me toen ongelofelijk nutteloos op de één of andere manier, vooral omdat ik zo jong ben en mijn job echt graag doe. Hopelijk gaat het bij jou snel beter via de revalidatie. En mss vang je er wel nuttige tips op die je met de Belgen hier kunt delen ;) dan steken wij er ook nog iets van op!
en ik ken het ook, na vele infecties en exa's kan ik niet heel veel meer. en ik zit geregeld in een rolstoel, omdat lopen niet zo simpel is. en ik ben 33 jaar, en zoals Sien zegt in België kun je als astma patiënt niet revalideren, ik ga nu wel naar kine zelf, en draai voor kosten grotendeels op.
Ik heb dit niet zo extreem, maar na een LO in september 2012 (ik was toen bijna 39) is mijn conditie nooit meer helemaal hetzelfde geworden. Ik ben gewoon sneller moe dan "vroeger" (gelukkig had ik toen heeeel veel energie) en de dosering van mijn puffer is sindsdien ook hoog gebleven. Wel zijn mijn longen sinds afgelopen zomer vrij stabiel. Ik denk dat ik ook in NL te "goed" zou zijn voor een revalidatie oid, maar heb precies toch blijvend iets ingeleverd.
Ook hier is het herkenbaar, al heb ik niet te maken met een mogelijke revalidatie. Vorig jaar feb. 2012 heb ik een exa gehad en heb ik ruim 2 mnd. niet/nauwelijks kunnen werken en heeft het daarna nog lang geduurd totdat ik op mijn oude niveau was. Nu heb ik eind januari griep gehad en daarbij een exa astma. (Astma was daarvoor redelijk stabiel). Ook nu krabbel ik heel langzaam op. Te langzaam volgens de ha. Afhankelijk van de bloeduitslagen van een vandaag gedaan bloedonderzoek, volgt voor mij een doorverwijzing naar de la.
Ben overigens 37 jaar.
Vroeger speelde ik in competitie volleybal. Moeten stoppen maar niet omwille van de longen en sindsdien in conditie achteruit gegaan. Ik kon toen deftig meespelen met tikkertje enz op kamp met tussenpozen eventje rusten. Heb sinds maart 2012 astma en sindsdien lukt met dat zelf niet meer. Ik loop en krijg dan gewoon een aanval en heel kort van adem. Laatste keer dat ik dat gedaan heb, was ik bijna bewusteloos en naar het spoed gebracht met 100 en MUG, gelukkig hebben de kindjes dat niet gezien. Hebben hen wijsgemaakt dat ze een oefening aan het doen waren. Maar 2 dagen later krijg ik aanval van veel te lachen, resultaat 3 minuten bewusteloos. Gelukkig veel mensen met EHBO diploma, een die voor dokter studeerd, ambulancier. Hebben hun trucendoos moeten optrekken om mij wakker te krijgen. Lukte niet zo goed. Normaal moet je dan ook naar spoed maar ik was terug in orde dus niet gedaan.
Na iedere aanval ben ik op, moe, maar ik doe toch door, je merkt wel dat ik zoveel veerkracht niet meer heb en dat ik heel goed moet oppassen wat ik doe. Zelf een trap opgaan naar het 5de verdiep is keilastig. Maar ik weiger een lift te gebruiken want dan verbeterd conditie nooit.
Ter info ben nog maar 21.
Sjonge, ik voel me wel erg bevoorrecht dat wij hier in NL wel kunnen revalideren! Wat moet dat heftig zijn om op zo'n jonge leeftijd maar aan te moeten modderen! Ik krijg nu thuis fysio en als ik sterk genoeg ben ga ik naar een verpleeghuis hier in de buurt, 3x per week 1 uur fysio, krachttraining en conditietraining. Het is hier thuis al pittig, maar aan de andere kant kijk ik er naar uit om eindelijk weer een beetje op te kunnen krabbelen en weer 100% te worden!
Ja hebt geluk dat het in nederland is.
Nu tijdens het studeren merk ik er niet veel van. Wordt rapper moe dat is alles en trappen lopen is soms lastig.
Is ook met momenten. Maar 100% ben ik nog nooit terug gekomen. Ik blijf hopen maar vrees beetje.
Ik heb ook gehoorsproblemen waardoor ik geleerd heb dat je overal het beste moet uithalen hoe moeilijk het ook is. Astma krijgen door aan ongeval met dank een klasgenoot is niet gezellig maar ik laat het zo weinig mogelijk aan mijn hart komen. Ik ga vooruit omdat ik het leven door een roze bril wil zien. Bij de pakken blijven zitten is niet goed.
Een poging tot is alles waard. Succes ermee!