Erger worden?
03-11-2015 om 09:03 uurSinds kleins af aan is bij mij vastgesteld dat ik astma heb.
Nu ben ik ook wel therapie ontrouw geweest, omdat mijn tweelingzus ''eroverheen'' gegroeid was en ik niet.
Ik vond dat ik ook zonder kan. Dit heb ik even volgehouden, maar daar ben ik op terug gekomen.
Nu heb ik een jaartje zelf het idee hebt dat het erger wordt, ik reageer op geuren, dus de niet allergische astma, maar ook bij inspanning. Ik reageer nu ook als ik de trap op loop, dat ik echt even bij moet komen. (ik leef gezond, sport 2 tot 3 x in de week en heb een baan waarbij je alleen maar loopt)
Ik krijg vaak uit mijn omgeving te horen dat ik mij maar aanstel en nu vraag ik mij dat ook af.
Ik wil graag weten of andere mensen ook ervaren dat hun astma erger worden, of dat ze het gevoel krijgen dat ze zich aanstellen. Ik weet dat het niet over gaat maar ik wil ook niet dat het erger wordt.
Astma is een ziekte met tijden van stabiliteit/weinig of geen klachten, afgewisseld met periodes van gekwakkel of verergering van de klachten.
De kunst is om therapietrouw te blijven ook als je helemaal geen klachten hebt.
Het kan zijn dat je luchtwegen momenteel gevoeliger zijn voor prikkels omdat je een virus aan het bevechten bent, of in een mindere conditie bent.
Maar wat een vreemde reacties uit je omgeving? :(
Ik heb nooit het gevoel dat ik me aanstel, de ene keer ren ik moeiteloos 5 x de trap op en een andere keer moet ik halverwege al uitpuffen. Heel vervelend om af en toe tegen een muur aan te lopen, maar dat is astma!
Dus dit soort reacties vind ik nogal "harteloos en koud", kortom, niet aardig.
Ik heb zelf ook wel eens het idee dat ik me aanstel en misschien is dat ook wel zo. Op dit moment heb ik een verergering van de klachten en nu merk ik pas hoe het ook kan zijn. Nu denk ik: als het onder controle is valt het allemaal wel mee. Maar ik vind het ook moeilijk te accepteren hoor (heb nu 2 jaar astma).
Wat Thirza zegt, het ene moment gaat het beter dan het andere moment. Probeer dat in je achterhoofd te houden. Kijk naar wat je kan. Het is niet leuk dat mensen zo reageren, maar mensen die geen longproblemen hebben, snappen het gewoon niet denk ik. Voordat ik astma had wist ik ook niet wat het inhield en pas nu ik het zelf heb weet ik hoe het is. Succes!
Herkenbaar hoor die reacties Astma is een verborgen ziekte niet zichtbaar zolang het onder controle is dus mensen reageren zo. Ken niet anders al heb ik ook wel weer hele lieve mensen om me heen die het niet snappen maar wel ernstig rekening houden en erin mee gaan als ik mindere dagen heb. Ik zeg altijd niet aanstellen gewoon doorgaan. Wel heb ik geleerd om mij aan te passen aan mijn longen. Gaat het minder dan ga ik wel gewoon verder met lichaamsbeweging maar pas ik het tempo aan. Alleen bij een exa blijf ik zitten waar ik zit maar kan dan ook niet veel meer. Erger worden merk ik niet direct. Wel merk ik dat mijn longinhoud en weerstand na de vorige exa een jaar geleden niet goed genoeg hersteld was om een volgende exa te voorkomen. Ik denk dat het bij mij zo werkt. Het duurt lang voor mijn conditie weer helemaal op peil is maar ik weiger het om bij de pakken neer te gaan zitten.
Bij mij is pas sinds feb. 2015 astma vastgesteld + 2 kinderen, hyperventilatieklachten(?) waren n.a.w. toch astma aanvallen!. Nu de overgang(tja 47 jr) naderd zit mijn astma wel op hoogtepunt, luchtwegen, etc gevoeliger(droger). Stapje terug si herkenbaar, alleen ik ga dan weer jagen als de aanval onder controle is, moet alles(huishouden, etc) inlopen. Voor mij een vicieuze cirkel, moet ik beter mee omgaan. Ik herken deze reacties vooral bij mijn kinderen en LK school!.