Bloedgas
10-02-2016 om 14:23 uurIk ben deze week voor een 2nd opinion/diagnostiek in een kliniek in Beieren. Er moest o.a een bloedgas meting gedaan worden. Dit vind ik altijd erg vervelend en pijnlijk in mijn pols. Op de SEH hebben ze het ook ooit afgenomen in de lies. Maar hier wordt het op een patiënt-vriendelijke manier gedaan via het oorlelletje. Er wordt zalf op gesmeerd voor een goede doorbloeding. Het brandt wat en het lelletje wordt rood. Na 10 min (stilzitten en niet praten) wordt het bloedgas geprikt. Stelt dus echt niets voor.
Ik vraag me af waarom dat in Nederland niet op deze manier gedaan wordt?
Dat is dan een veneus bloedgas (uit een ader) en heeft andere referentie waarden dan een arterieel bloedgas (uit een slagader) dacht ik.
Mee eens Daantje volgens mij is de pols ook het meest betrouwbaar....
Dank je wel!
Dat is wel prettig en beter lijkt me! Bij mij is t een paar x uit de slagader uit m'n pols gehaald op de seh. Ik ben heel wat gewend qua bloedprikken, inmiddels al meer dan 100 x. Maar heb toch flink wat geluid geproduceerd toen. Op de bloedprikpoli hebben ze t ook eens uit m'n vinger gehaald, dat ging met allerlei glazen dingetjes enzo.
Prettiger wel maar beter is het niet en het is veel onbetrouwbaarder. Eerdat je bloed in je vingers zit, of oorlel is het al een hele route verder terwijl je uit de polsslagader echt puur vers bloed hebt. Het ligt ook aan de prikker of het veel of weinig pijn doet.
Bij mij is het uit de vinger gehaald, omdat het niet uit de pols lukt.
De volgende keer, begin maart, gaat de la het weer proberen of het uit de pols lukt. Dit is de zuiverste meting, uit de vinger is een goed alternatief. Dat het niet lukt uit de pols ligt niet aan de longarts, andere la lukt het ook niet.
Het ligt inderdaad ook aan de prikker. Bij mij heeft de longarts het zelf nooit gedaan. Altijd een seh verpleegkundige. En uit m'n vinger op de bloedprikpoli. Bij mij rollen de aders altijd snel weg. Als ze in 1 x raak zitten gaat t wel goed. het blijven rotprikkenl
Ik was met mijn zoon op de SEH en hij is echt een bikkel, heel veel gewend intussen, maar bij het bloedprikken in de pols, had hij het even niet breed. Hij was natuurlijk op dat moment ook, vanwege zijn dubbele longontsteking, (bleek later) nogal onstabiel denk ik.
Toen ik het moest ondergaan zag ik er dus best tegenop.
Maar het viel mij 200% mee. Ik denk dat het er ook mee te maken heeft of het in rust en kalmte gebeurt of in de hektiek van een spoedopname.
En je hebt "raakprikkers" en "misprikkers".
Vorige week moest ik bloed af laten nemen en ik heb nog steeds een enorme blauwe plek. Ik voelde het al misgaan toen ze de naald erin stak, te aarzelend.
Ja dat speelt ook mee idd of t rustig is of hectisch. Een x was ik met anafylactische shock met de ambulance op de seh terecht gekomen. Ik was helemaal aan het trillen en toen ging het ook heel lastig.
Voor bloed in de elleboog moet je een zekere prikker hebben idd. Tegenwoordig krijgt iemand max twee pogingen en anders halen ze er maar iemand anders bij. Meestal prikken ze nu ook met een vlindernaaldje, dat gaat vaak goed.
Ik zou het verschil weleens willen weten tussen wat de saturatiemeter aangeeft en wat de saturatiewaarde is van een een slagaderprik. Zou het verschil de polsprik rechtvaardigen? Als het meteen lukt vind ik het prima. Wanneer de slagader wegrolt ben ik niet blij!