Astma en sigarettenrook
26-11-2011 om 23:29 uurNog niet zolang geleden is bij mij astma gediagnosticeerd. Wat mij de laatste tijd opvalt is dat ik, die enkele keer dat ik een avond in sigarettenrook van anderen zit, daar 's nachts en de volgende dag nog last van heb. Hebben jullie dat ook? En hoe leg je uit aan anderen dat je het vervelend vindt dat er gerookt wordt? Wat doet sigarettenrook met de longen van astmapatiënten?
Hoi Patrice,
Bij mij is onlangs ook astma geconstateerd dus weet er ook nog niet alles van, maar je klachten zijn voor mij herkenbaar. Ik ben weleens zwaar benauwd en hoestend van een feestje weggegaan.
Ik had er eerst moeite mee om iets te zeggen over roken binnen of net naast mij maar gaat al wat beter. En mijn vriend/man zegt vlot tegen diegene of ze het erg vinden om niet of minder te roken en anders naar buiten te gaan.
Lief toch??!! O+
Ik weet niet goed wat rook met je doet, maar denk dat het een extra prikkel is waardoor je het misschien benauwder krijgt?! :?
Heel herkenbaar.
Zodra ik vol in de rook zit krijg ik meteen een hoestbui en heb ik het idee dat ik niet kan ademen (benauwd dus). Vaak voel ik me de hele dag dan alsof ik er nog steeds in sta (benauwd, hoesten) en dan slaap ik die nacht niet lekker (soms zelfs met benauwd wakker worden) en word ik de volgende dag wakker met een olifant op mijn borstkas.
Ook als op het moment zelf niet zo veel last heb van de rook (bijv. omdat ik er niet vol in zit en maar kort), krijg ik er max. een uur later last van (hoestbuien, benauwd) en ook 's nachts slaap ik niet lekker en de volgende dag ben ik nog steeds brak en heb ik het idee dat ik onder een olifant geslapen heb.
Hier thuis mag binnen niet gerookt worden, buiten wel, mits ik er niet bij zit. De verjaardagen hier vallen meestal toch in het slechte weer, dus dan zitten we toch binnen. Bij anderen probeer ik sowieso uit de wind te gaan zitten en niet naast iemand die rookt. Als ik er nog last van heb, vraag ik vriendelijk of hij/zij ergens anders wil gaan staan, zo niet, ga ik weg. Bij onbekenden (bijv. bij de bushalte) vind ik het nog wel lastig om het aan te geven, meestal probeer ik zelf dan maar een plekje op te zoeken waar ik er zo min mogelijk last van heb, anders vraag ik het toch maar.
Leg aan anderen uit waar jij last van hebt als ze blijven roken, vertel ze bijv. dat je het er benauwd van krijgt en dat je graag zou willen dat ze ergens anders gaan roken/niet roken.
Bekijk hier een opmerkelijk filmpje van het tv programma "Zembla", over de politiek en de tabaksfabrieken.
---------------Klik hier: http://player.omroep.nl/?aflid=13244427
Edith Schippers is een opmerkelijke VVD minister van Volksgezondheid.
Ze wordt door de rooklobby beschouwd als een trouwe bondgenoot. >:(
Vooraanstaande artsen spreken met afschuw over haar rookbeleid: ze heft het rookverbod voor de kleine horeca op en campagnes om mensen van het roken af te helpen worden stopgezet. De tabaksfabrikanten steken hun duim omhoog; eindelijk een minister die naar hen luistert en de burger niet betuttelt.
Waarom is een minister van Volksgezondheid zo aardig voor de sigaret? Roken is nog steeds doodsoorzaak nummer één. 'Zembla' onderzoekt de motieven van minister Schippers en de banden tussen rooklobby en politiek. Samenstelling en regie: Ton van der Ham; research: Hans van Dijk.
Datum uitzending: 21-10-2011. Tijdsduur: 34'47"
^O^
Sigarettenrook irriteert de slijmvliezen. Het zorgt ervoor dat je luchtwegen zichzelf minder goed schoon kunnen houden en maakt ze gevoeliger voor ontstekingen.
Voor mensen met astma is dit extra problematisch omdat wij al geïrriteerde luchtwegen wegen hebben. Hierdoor reageer je heftiger op prikkelende stoffen zoals sigarettenrook. Als je rook inademt knijpen je luchtwegen samen, waardoor je benauwd wordt. Doordat je slijmvliezen geïrriteerd worden ga je hoesten.
Ik las laatst ook ergens dat een roker zelf maar rond de 15% van de schadelijke stoffen zelf oprookt. De overige 85% komt dus in zijn/haar directe omgeving terecht.
(Aanvullingen en verbeteringen zijn uiteraard welkom)
helloww..
Nou heb ik iets heel vervelends ik weet ook niet wat ik er mee moet..
Ik heb astma en mijn vader rookt in huis.. Heb al meerdere malen gevraagd of hij naar buiten wil, dan word hij chagarijnig.. ene kant snap ik het wel.. mijn vader rookt sinds hij 15 is,, en hij wordt er heel rustig van, omdat hij een aantal jaren geleden overspannen is geweest.. Ik vind het erg moeilijk.. heb er soms wel of geen last van.. ik ben er ook mee opgegroeid, roken in huis. maar het is zo jammer dat hij er zo weinig begrip voor heeft..een ik snap zijn kant ook wel.. er staan ook veel huisdieren hier in huis, allemaal van mijn zusje.. vogel, hamster.. mijn zusje zei ik hou niet altijd rekening met jou hoor.. erg frustrerend om dat te horen...
vind het ook heel erg moeilijk om er wat van te zeggen.. ze worden chagarijnig is, degene die mij begrijpen is mijn moeder en mijn vriend, respect voor hun!
groetjes sharon
o meid, ik heb met je te doen, wat vreselijk naar voor je!
Misschien kun je een afspraak met de longverpleegkundige maken om jouw thuis-situatie in het algemeen eens goed door te spreken. Een longarts of huisarts heeft vaak veel minder tijd.
Zo'n longverpleegkundige kan ook op bezoek komen bij jou thuis en misschien wel met je zus en je vader in gesprek gaan.
Jij kunt er niets aan doen dat je astma hebt, en dat je aanpassingen nodig hebt.
Ik vind dat je moeder ook een taak heeft in deze situatie, je schrijft dat ze jou begrijpt, maar komt ze ook voor jou op? Het is toch ook haar huis. Vindt zij het goed dat één van haar kinderen benauwd wordt van het gedrag van de andere huisgenoten?
Het is geen gunst, het is een recht om een aangepast huis te hebben.
als je een andere handicap zou hebben, bv in een rolstoel zou zitten zouden ze toch ook de drempels weghalen, zou je toch ook niet buiten hoeven staan in je rolstoeltje.
Astma vraagt veel van de leef-omgeving, het moeilijke van onze ziekte is het aanpassen, altijd maar weer dat aanpassen, is hartstikke lastig en natuurlijk worden ze daar chagrijnig van. Maar jij hebt niet om astma gevraagd. Jij kunt er niets aan doen, jij wordt er ook chagrijnig van dat jeje steeds maar aan moet passen aan jou ziekte. Medicijnen nemen, doktersbezoek, vervelende onderzoeken, je aan regels houden. en dan nòg benauwd zijn. Blèèh! Wat een rotziekte!
Dat kun je samen met je zus en vader delen.
Maar laat ze stoppen met roken en laat ze die huisdieren uit jou leef-omgeving weghalen!
@Sjar: Wat vervelend dat je vader in huis rookt!
En al helemaal dat als je er iets van zegt, hij chagerijnig wordt, misschien kun je hem, als je binnenkort naar een arts gaat voor je astma, meenemen, misschien dat hij het begrijpt als ook een arts hem uitlegt dat jij klachten hebt vanwege zijn rookgedrag? Ik weet niet of het werkt hoor, ik heb zelf (gelukkig!) geen ervaring met rokende huisgenoten, mijn ouders roken niet en hier werden (op 1 uitzondering na) door anderen al geen sigaretten gerookt vanaf het moment dat ik geboren ben (en de astma werd pas dik 15 jaar later geconstateerd).
Succes ermee in ieder geval!
Ik heb familie die roken,ik ga gewoon niet naar verjaardagen,ze missen me wel maar is weinig begrip of aanpassing tevinden dan blijf ik lekker thuis.
Ow, wat vervelend dat je vader stug door rookt in huis.
Ikzelf ben inmiddels 35 jaar en in 2010 is er bij mij astma vastgesteld.
Als ik nu terug kijk, heeft het altijd zitten rommelen totdat het in 2010 helemaal uit de hand liep.
Mijn vader heeft vroeger ook altijd stug gerookt in huis. Ik hoestte me te pletter en kreeg gewoon op m'n kop omdat ik zo overdreven zat te hoesten en de kamer werd uitgestuurd en met verjaardagen werd ik ook weg gestuurd.
Als ik nu terug kijk word ik daar wel verdrietig om.
Dus is het voor jouw net zo verdrietig als dat het toen voor mij was.
Zoek naar een oplossing. Later heb je er spijt en verdriet van.
Sterkte!
Oh Sharon, wat erg dat er geen rekening met je wordt gehouden. Ik denk dat de bovenstaande adviezen iets zijn waar je wat mee kunt en ik hoop dan ook oprecht dat je vader en zusje luisteren en rekening met je houden.
Mijn ouders rookten vroeger ook, zaten wij achterin de auto, ramen dicht en beide een shaggie. En als wij er dan wat van zeiden moesten we niet zeuren. Nu rookt mijn moeder af en toe nog. Maar wanneer wij met de kinderen bij hun zijn wordt er niet gerookt. Een paar jaar terug had ik de jongens net op bed gedaan, kwam beneden en toen zei mijn vader tegen de kerstvisite (het was kerstavond) dat ze nu wel binnen mochten roken. Ik had toen net een kuur prednisolon gehad omdat ik zo benauwd was geweest en de furie in mij kwam naar boven. Wat was ik woest. :@ De visite leefde gelukkig met mij mee en ze rookten buiten maar van mijn eigen vader had ik weinig begrip. Maar ja mijn ouders zijn echt kampioen in bagetaliseren wat ik heb. Ik zal wel een aansteller zijn (zelfs toen ik met een dubbele longonsteking en longvliesontsteking in het ziekenhuis lag, sindsdien heb ik de diagnose astma) en ik ben en zeur omdat ik klaag over het roken. Laat ze lekker hun eigen longen verpesten, niet die van mij of mijn man en kinderen.
Het is soms wel jammer dat je aan de buitenkant niet kan zien wat iemand heeft. Wanneer iemand zijn arm breekt zie je een dikke laag gips en dan wordt er rekening mee gehouden, met astma is dat niet altijd zo. Gelukkig zijn er steeds meer plekken rookvrij. Al is het nog niet genoeg, ik vind het al een hele verbetering in vergelijking met mijn jeugd, toen je in elke horecagelegenheid en bij elk concert mensen zag roken. En dan vind ik sigaren nog veeeeeeeeeeeel erger. Bah.